““ေဟး ခြန္ဂ်ာ ဟား ဘယ္လုိလဲကြ ပိန္လွ ခ်ည္လား”” ““ထက္ေက်ာ္””ဆုိသည့္ ေကာင္က ခြန္ဂ်ာႏွင့္ ေက်ာင္းေနစဥ္ကတည္းက ခင္သည္။
““ေဆးေလးဘာေလး စားစမ္းပါအုံး ခြန္ဂ်ာရာ မင္းေဆာ္ေတြ နင္းကုိင္ၿပီး ေဆးမသုံးဘူးထင္တယ္””
ျမင္းသမားက စကားထဲမွာ ျမင္းဥပမာပဲ ေပး တတ္သလုိ ႏြားသမားကလည္း စကားဥပမာ ႏြားမပါ လ်င္မၿပီးေခ်။ ၾကက္သမား အရက္သမားသည္လည္း ဤနည္းအတုိင္းပင္။ ထင္ေက်ာ္ဆုိသည့္ေကာင္က ခြန္ဂ်ာကုိ ပိန္သြား သည္မွာ မိန္းမလုိက္စား၍ဟုဆုိသည္ သူကုိယ္တုိင္ ကမိန္းမလုိက္စားသူေပးကုိး။
““ေအးကြာ မင္းပဲ ေဆးနည္းေလးဘာေလး လုပ္ ခဲ့ပါအုံး””
““လုပ္စမ္းပါ ၀န္ခံစမ္းပါ ဟဲဟဲ ပိန္တာ က်န္းမာ ေရးအရ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္၇ိွလုိ႔ကြ ..ဟဲဟဲ””
ထင္ေက်ာ္ ဆရာႀကီးလုပ္ေနသည္ကုိ ခြန္ဂ်ာ ၿပံဳး၍ပဲၾကည့္သည္။ ခြန္ဂ်ာ့ကုိယ္ ခြန္ဂ်ာ အသိဆုံး။
““မင္းလာတဲ့ကိစၥ””
““ငနဲမေလးတစ္ေယာက္ကုိ စေတပုံ ရုိက္ခ်င္လုိ႔ကြ””
““ဟ ..ငါမွ ဖက္ရွင္မရုိက္တာ””
““ေအးပါ ငါသိပါတယ္ အခုဟာက ဖက္ရွင္သက္သက္ မဟုတ္ ဖူးဟ မင္း ပြမဲ့ဂြင္ပါကြ””
““ငါ စိတ္မ၀င္စားဘူး ထက္ေက်ာ္””
““၀ွား မင္းကလဲ နားေ၀းလုိက္တာ ေဆာ္ ေလးက အစိမ္းသက္သက္ ““ပါကင္”” အသစ္ကေလးကြ ငါက အခုမွ ပႏၷက္ရုိက္ၿပီး ““ခ်စ္ဘုိ႔စဥ္းစားေနတာ .. လုပ္စမ္းပါ””
ထက္ေက်ာ္က အတင္းအၾကပ္ႀကီး မေျပာစဖူးေျပာသည္။ ခြန္ဂ်ာက ေခါင္းကုိသာ တြင္တြင္ခါေနမိသည္။
““မင္း မနစ္နာေစရပါဘူး ခြန္ဂ်ာ””
““ေကာင္မ ေလးဘက္ကေတာ့ နစ္နာစရာေတြျဖစ္လာမယ္ထင္ တယ္ ထက္ေက်ာ္”” သြားပါကြာ ကင္မရာမင္း တစ္ ေယာက္ေလာက္ရွာလုိက္ပါ ..ေနာ္””
ထက္ေက်ာ္ကခြန္ဂ်ာ့ကုိ ေရေနသတၱ၀ါ တစ္ ေကာင္ ကုန္းေပၚတက္လာသလုိ ထူးထူးဆန္းဆန္း ၾကည့္သည္။ ၿပီးေတာ့ မဲ့ၿပံဳးေလး တစ္ခ်က္ၿပံဳးသည္။
““ရပါတယ္ စိတ္ဓါတ္ေလးေတြ သိရတာေပါ့””
သည္စကားလုံးကလည္း သည္ေခတ္မွာ အေတာ္ေလး ေဖါေဖါသီသီ သုံးၾကသည္။ ခြန္ဂ်ာက မ်က္ခုံးပင့္ၾကည့္သည္။ ပါးရုိးမ်ားတင္းသြားသည္။
““သိရင္လဲ သြားေတာ့ ထက္ေက်ာ္””
““ဟား ဟားရပါတယ္ ရပါတယ္””
ထက္ေက်ာ္ရယ္ရင္း ခြန္ဂ်ာ့ကုိ ေက်ာခုိင္းထြက္ ခြာသြားသည္။ ဆုိင္ေရွ႕အေရာက္ ဟြန္ဒါဆုိင္ကယ္ကုိ တက္ခြၿပီးမွ ““ခြန္ဂ်ာ ေအးေအးေဆးေဆးမွ လာခဲ့ အုံးမယ္””
လက္အိတ္စြပ္ထားေသာ လက္တစ္ဖက္ကုိဟန္ပါပါျဖင့္ ၀ဲျပကာ ဟြန္ဒါေလးကုိ ““ရိွပ္””ကနဲ ေမာင္းထြက္သည္။ ခြန္ဂ်ာ မ်က္ေစ့အစုံကုိ မိွတ္ရင္း စိတ္မ်ားကုိ ေလ်ာ့ခ်လုိက္၏။ သူ စိတ္မွေကာင္းသြားရဲ႕လားဟုေတြး၏။ အခ်ိန္ကာလသည္ အမွတ္မဲ့တင္ ျပစ္ထား လုိက္လ်င္ အႀကီးထြားျမန္လြန္းေသာ သစ္တစ္ပင္ႏွင့္ တူသည္။
““သူ႔နံမယ္က ၀ုိင္းအုံခ်စ္ တဲ့”” မ်က္လုံးသည္ ၀ုိင္း၀ုိင္းလည္သြားသည္။ အသက္ကုိ ေအာင့္ထားမိသျဖင့္ ႏွလုံးခုံသံကုိနားကျပန္ၾကားေနမိသည္။ ေမာလုိက္ေသာ ရင္မွ တုံေသာ ႏွလုံးအညွာသည္ ျပဳတ္ေႂကလုလု ျဖစ္သြား သည္။
““၀ုိင္း ကုိ အသိအမွတ္ျပဳပါေနာ္””
လက္ဖ၀ါးႏုႏုေလးက ခြန္ဂ်ာလက္ကုိ ေႏြးေႏြးေလးဆုတ္ကုိင္ကာ အထက္ေအာက္ လႈပ္ရမ္းသည္။ ခြန္ဂ်ာလက္ေမာင္းႀကီးက ေက်ာက္ရုပ္ လက္လုိပင္ မာ ေတာင့္ေနသည္။
““ဒါ ၀ုိင္းေတြ႕ခ်င္တဲ့ဓါတ္ပုံဆရာ ခြန္ဂ်ာ”” ထက္ေက်ာ္က အႏုိင္ရတုံး ႀကိဳး၀ုိင္းေဒါင့္မွာ ပိတ္ၿပီး အလဲထုိးႏုိင္ရန္ ႀကိဳးစားသည္။ ခြန္ဂ်ာ ေဒါင့္မွာ ကပ္သြားသည္။
““ရြယ္ရြယ္””လုိပင္ မ်က္၀န္းေလးေတြ ျပာလဲ့ေန သည္။ မ်က္သားျပာျပာေလးအထဲ မွဲ႕ေလး တစ္လုံး။ ပါးပါးလွပ္လွပ္ အထက္ႏႈတ္ခမ္းေလးႏွင့္ တဲြတဲြဖူးဖူး ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကလည္း ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ တေထရာ တည္း။ ပါးျပင္မုိ႔မုိ႔ေလးမ်ားေအာက္ ေျပဆင္းေသာ ႏႈတ္ ခမ္းစြန္းတြင္ အပ္ဖ်ားသာသာ ပါးခ်ိဳင့္ေလးႏွစ္ခုက ထင္ထင္ရွားရွား ““ထင္း””ေနေသာ ႏွာတန္ေလး အထက္ မွ နက္ေမွာင္ ထူထဲေသာ မ်က္ခုံးတန္း ထူထူေလးက အလယ္၌ ဆက္ေတာ့မေယာင္။ ခြန္ဂ်ာ ႀကိဳး၀ုိင္းေဒါင့္ ကပ္သြားရုံမွ်မက မထုိးရခင္ ဒူးေတြ ညႊတ္ေခြလာသည္။ ေပ်ာ့တဲြေသာ ခႏၶာကုိယ္ႂကက္သားေလးမ်ားက ဘာတစ္ ခုမွ လႈပ္လုိ႔ရွားလုိ႔မရခ်င္ေတာ့..။
““ဟိတ္ ဆရာကလဲ ၾကည့္လုိက္တာ””
““၀ုိင္း””က အရွက္အရယ္ေလးႏွင့္ ခြန္ဂ်ာလက္ကုိခါ၏။
““ဒါ ဒါ အႏု ပညာမ်က္စိနဲ႔ၾကည့္တာပါ .. ေနာ ဟဲဟဲ””
အ့ံေအာ ရင္ခုံျခင္း ေနာက္မွ ညစ္ေထးေသာ ေဒါသစိတ္က ေနာက္က်ိစြာ ေထြးယွက္သြားသည္။ ထက္ေက်ာ္သည္ ခြန္ဂ်ာ့ကုိ ““ဘယ္ႏွယ္ရိွစ”” ဟူေသာ အၿပံဳးခန္႔ခန္႔ျဖင့္ မ်က္လုံးေမွးၾကည့္ကာ စီးကရက္ တစ္ လိပ္ကုိ ထုတ္ခါ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားမွာ ေတ့လုိက္သည္။
သူ““ဟင္း””ကနဲ သက္ျပင္းခ်ကာ စားပဲြကုိ လက္ေထာက္ ၍ ေခါင္းကုိ ေအာက္စုိက္လုိက္ၿပီး စိတ္ကုိေလ်ာ့၏။
““တစ္ေယာက္နဲ႔ အ၇မ္းတူေနတယ္”” သူ႕ဖါသာ တစ္ေယာက္ထဲ ေရရြတ္သလုိ ေျပာလုိက္ျခင္းေၾကာင့္
““၀ုိင္း””ႏွင့္ ထက္ေက်ာ္ သဲသဲကဲြကဲြ မၾကားလုိက္။
““မင္း အခ်ိန္ရရင္ သူ႔ကုိ နဲနဲလုပ္ေပးစမ္းပါ ခြန္ဂ်ာ””
““အာ အဟင့္ ကုိထက္စကားႀကီးကလဲ ဘာမွန္း မသိ””
““၀ုိင္း””က ေခါင္းေလးငုံ႕လ်က္ လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ ေပါင္ၾကားသုိ႔သြင္းကာ ပြတ္သပ္ရင္းေျပာသည္။
““အဲ ဟုတ္ပါရဲ႕ တစ္မ်ိဳးႀကီး ျဖစ္သြားတယ္။ အဟဲ လုပ္စရာရိွရင္ လုပ္ရမွာက ငါ့တာ၀န္ပဲ ဟား ဟား
”” ၾကည့္ပါလား ကုိထက္ ပါးစပ္ေနာ္ စည္းမရိွဘူး”” ““၀ုိင္း”” က ႏႈတ္ခမ္းစူၿပီး မ်က္ေစာင္းထုိးသည္။ ထုိမ်က္ေစာင္း ေလးထဲ၌ ““အခ်စ္””ေငြ႕ေလးမ်ား ယွက္သန္းေနသည္ကုိ ေတြ႕ရ၏။ ခြန္ဂ်ာ့ရင္၌ တစ္စုံတစ္ရာ မတင္မက်ႀကီး ခံ စားလုိက္ရသည္။ ““ကုိထက္”” တဲ့ ၀ုိင္းႏွင့္ ထက္ေက်ာ္တုိ႔အေျခအေနဘယ္အထိေရာက္ေနၿပီးၿပီလဲ .. ထက္ေက်ာ္လုိ ေကာင္စားႏွင့္ တနဂၤေႏြတပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ကဲြၿပီးေသာ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္အဘုိ႔ ခေလးမ်ား ေျပာ သလုိ ““ပြမ္ ..ပြမ္””ျမည္ၿပီး ေရာက္ၿပီ ဂိန္း မဂိန္းကေတာ့ မေသခ်ာ ထက္ေက်ာ္က လက္က်ေျပာင္သည္။ ျမန္ သည္။ တင္းရင္း မာက်စ္ေနေသာ ““၀ုိင္းအုံခ်စ္””ဆုိေသာ ေကာင္မေလးကုိ ရွားရွားပါးပါး သူဘယ္ကမ်ား ရွာေဖြ ေတြ႕ရိွလာေလသည္မသိ။ ခြန္ဂ်ာကေတာ့ သေမ်ာေန သလုိလုိ မေက်နပ္သလုိလုိႀကီး ခံစားရသည္။ မနာလုိ ျခင္းမဟုတ္သည္ကေတာ့ေသခ်ာသည္။
““ကဲ..ခြန္ဂ်ာ လုပ္ကြာ တစ္ပုံႏွစ္ပုံေလာက္””
ဘာပဲေျပာေျပာ သည္မွာဘက္၌ ထက္ေက်ာ္ က ရင့္မာေနသည္ဟုေတာ့ ခြန္ဂ်ာ ရွက္ရွက္ႏွင့္၀န္ခံရသည္။ ခြန္ဂ်ာမလုပ္ခ်င္ဘူးဟု ဆုံးျဖတ္ထားေသာ အလုပ္ကုိ ထက္ေက်ာ္က ရေအာင္ကုိ ခုိင္းျပသြားခဲ့ ျခင္းေၾကာင့္ပင္။
““ကုိနီကာ”” ကင္မရာ အေပါစားေလးတစ္လုံးႏွင့္ ပင္းတက္(စ္)ကင္မရာႀကီး အေ၀းၾကည့္မွန္ဘီလူးဆုိက္ ဒုံပါေသာ ကင္မရာဗူးကုိ ယူ၍ ျမက္ခင္းျပင္၌ ထြက္ရုိက္ ျဖစ္ၾကသည္။
““၀ုိင္း”” မ်က္ႏွာအလွကုိ သူက ဦးစားေပး၍ ၃ခ်ိဳး ၁ ခ်ိဳး မ်ားမ်ားယူရုိက္သည္။ ဓါတ္ပုံရုိက္ရင္း ““၀ုိင္း”” မ်က္ႏွာသန္႔သန္႔စင္စင္ေလးကုိ ရင္တခုံခုံႏွင့္ သူၾကည့္ရသည္။ ၀ုိင္းအၿပံဳးႏဲြ႔ႏဲြ႔ေလးမ်ားကုိလဲ ရင္တလွပ္လွပ္ႏွင့္ ရင္ဆုိင္ရသည္။ လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ကုိ ပင့္ေျမွာက္လ်က္ ေဘး ေစာင္းအေနအထားမွ ၿပံဳးၾကည့္ေသာ ဟန္သည္ ရင္သား က်စ္က်စ္မုိ႔မုိပေလးမ်ားကုိ ၀ါႂကားေနသေယာင္ ေပၚ လြင္သည္။ ၃ ခ်ိဳး ၂ ခ်ိဳးယူထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္ ေနာက္ ျပစ္ကာ ခါးေလး ေရွ႕ုိင္းထားေသာ ပုံက ေရာ့ အင္ နမ္း ဟု မခုိ႔တစ္ရုိ႕ေလး ခ်စ္သူကုိ မူေနေသာ ပုံမ်ိဳး .. လွပ ႏုနယ္၏။ ပါးမုိ႔မုိ႔ေလးကုိ ေရွ႕သုိ႔ တုိးေပးထားသေယာင္။
““ထုိင္ၿပီး ရုိက္အုံးမယ္ ေနာ္””
၀ုိင္းက လိပ္ျပာေရာင္စုံေလး တစ္ေကာင္ႏွယ္ ၀ဲပ်ံလူးလာကာ သြက္လက္ဖ်တ္လတ္လြန္းေနသည္။ ေက်ာေပးသည္ ေခါင္းကေလးခ်ည္း ငဲ့ေစာင္း ၾကည့္သည္ ခြန္ဂ်ာကလည္း ဘာသြက္သလဲ မေမးႏွင့္ ဤပုံကုိ အမိအရ ဖမ္းသည္။ ဖလက္(ရ္ွ)ဂမ္းဟုေခၚေသာ လ်ပ္တစ္ပ်က္ လွ်ပ္ စီးေရာင္သည္ ထစ္ၿခံဳးေနေသာ မုိးေကာင္းကင္မွ လွ်ပ္စစ္မ်ားႏွယ္ အဆက္မျပတ္ တ၀င္း၀င္း လက္လ်က္ရိွသည္။
““ထုိင္ၿပီ ဆရာ””
၀ုိင္းကသူ႔ကုိ ေလးေလးစားစား ဆရာဟုေခၚသည္။ထမီေအာက္စသည္ တင္ပါးေအာက္၌ လုံး၀ ပုံ ပိေနကာ အထက္က ဟုိက္က်ေနေသာ ထမီစေလးက ဆီးခုံမဲမဲက်င္က်င္ေလးကုိ မလုံမလဲ တစ္၀က္ တပ်က္သာသည္။ သူက၀ုိင္း ဒူးေလးႏွစ္ဖက္ ပူးကာ ေျခဖ်ားေလး ကဲြၿပီး ေနာက္သုိ႔ လက္တစ္ဖက္ေထာက္ တစ္ဖက္ ဒူးေပၚတင္ထားေသာ ထုိင္ ပုံကုိ မဆုိင္းမတြ မျပဳမျပင္ပဲ ဖ်တ္ကနဲ ရုိက္သည္။ ““ဟင္ ..”” သူ႔မ်က္လုံးျပဴးသြား သည္။ သူ႔မ်က္လုံးမ်ားက ဓါတ္ပုံရုိက္ေနက်မုိ႔ ကင္မရာ လုိပင္ ပုံေသဖမ္းက်န္ရစ္ေသာေလ့အက်င့္ရေနသည္ ၀ုိင္းအုံခ်စ္ထုိင္ေနေသာ ျမက္ခင္းေလး ၀န္းက်င္သည္ ျပ္႔ျပဴးညီညာသည္။ ျမက္ခင္းညီညီေပၚ၌ ၀ုိင္းကာ ဒူးႏွစ္ ဖက္ကုိ အဂၤလိပ္အကၡရာ ““ေအ””သ႑ာန္ ဒူးႏွစ္လုံးကုိ အထက္မွပူးသည္။
ေျခႏွစ္ဖက္က ေအာက္ဖက္တြင္ တစ္ေတာင္ နီးပါးခန္႔ကုိ ကဲြျပားကြာေ၀းသည္။ ရုတ္ခ်ည္းထုိင္ခ်ကာ လ်ပ္တပ်က္ရုိက္လုိက္ေသာ ကင္မရာမီးေရာင္၌ ၀ုိင္း၏ ထမီစေလး ဟ ေနသည္ကုိ ခြန္ဂ်ာေတြ႔လုိက္သည္။ ႏွလုံး သားက ရုိင္းစုိင္းစြာ ထုိင္းကနဲ ျမည္သည္။ ေဖြးေဖြးႏု ေသာ ၀ုိင္း ၏ အတြင္းသား ၀င္း၀င္းေလးမ်ားကုိ ခြန္ဂာ် သိန္းငွက္မ်ား မ်က္လုံးမ်ားက အပီအျပင္ေတြ႔လုိက္အုပ္မိသြားသည္။
ေစာက္ပတ္ ျပည့္ျပည့္တင္းတင္းေလးကုိ တမင္ တကာ မီးထုိးရုိက္ထားသလုိ ထင္ထင္ျပတ္ျပတ္ ေပၚ လြင္စြာရလုိက္၏။ ခြန္ဂ်ာသည္ မလုံမလဲႏွင့္ ထက္ ေက်ာ္ မ်က္ႏွာကုိ လွမ္းၾကည့္၏။ ထက္ေက်ာ္က စီးကရက္ကုိ ႏႈတ္ခမ္းမ်ား၌ တဲြေလာင္း ခ်ိပ္ဆဲြဖြာရိႈက္ရင္း ေက်နပ္ စြာသူ႔ကုိ မ်က္လုံးေမွး၍ ျပဴးၾကည့္သည္။ ထက္ေက်ာ္ လက္၀ဲလက္ေကာက္၀တ္မွ ဟမ္း(မ္)ခ်ိန္း အေရာင္က ခြန္ဂ်ာမ်က္လုံးကုိ စူးကနဲ အေရာင္ဟပ္လုိက္သည္။ ၀ုိင္း၏ ေနာက္ေက်ာ ခပ္ေစာင္းေစာင္းတြင္ ေရာက္ေနေသာ ထက္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ ၀ုိင္းအုံခ်စ ေအာက္စလြတ္သြားသည္ကုိ မသိလုိက္သလုိ ဤပုံကုိ အမိအရ ဖမ္းမိသြားသည္ကုိလဲ ရိပ္မိဟန္မတူ။ ခြန္၈်ာ ဖါသာတစ္ေယာက္ထဲသာ မလုံမလဲျဖစ္ရ၏။ ကင္မရာ လဲလုိက္ ရုိက္လုိက္ႏွင့္ ဖလင္တစ္လိပ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ျဖဳန္းတီးၿပီးေနာက္ ၀ုိင္းအုံခ်စ္ ေက်နပ္သြားသည္။
““တစ္ပုံမွ မပ်က္ပါဘူးေနာ္ ဆရာ””
““ကူးၾကည့္မယ္ေလ”” စကားသာေျပာေနရေသာ္လည္း ခြန္ဂ်ာအသံမ်ားက တုံရီေနေၾကာင္း ကုိယ့္ဖါသာ သိသည္။ မ်က္စိသူငယ္အိမ္အတြင္း၌လည္း မုိ႔မုိ႔ေဖါင္းေဖါင္း လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ေတြ႔လုိက္ရေသာ ေစာက္ဖုတ္တင္းတင္း က်စ္က်စ္ကုိ စဲြထင္ေနသည္။ မ်က္လုံး အိမ္အတြင္း ထင္က်န္ရစ္ေသာထုိပုံရိပ္ကုိ သူက မ်က္ေစ့မိွတ္ခါ ညွစ္ထုတ္ျပစ္သည္။ ေပ်ာက္မသြား။
““သုိင္းက်ဴးေနာ္ ခြန္ဂ်ာ ေနာက္တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ေလာက္ဆုိလာခဲ့မယ္ ရမလား””
““လာၾကည့္ေလ ကူးခုိင္းထားမယ္””
““ဒါေၾကာင့္ကုိထက္ကုိေျပာတာ ဆရာက သေဘာေကာင္းမဲ့ရုပ္ပါလုိ႔ ေနာ .. ဆရာ . ဟင္းဟင္း””
““၀ုိင္းအုံခ်စ္””ဆုိေသာ ရွားရွားပါးပါး ေကာင္မေလး၏ တရင္းတႏွီးႏႈတ္ဆက္စကားကုိ ညီမွ်ေသာရင္းႏွီး မႈႏွင့္သူ မတုံ႔ျပန္မိ။ မ်က္ႏွာကုိလဲ စူးစူးစုိက္စုိက္ ျပည့္၀စြာ မၾကည့္ျဖစ္ .. အဟင္း ကနဲ ရယ္သံလုိလုိ သက္ျပင္းခ်သံလုိလုိ လည္ေခ်ာင္းထဲမွ အသံ တစ္သံကုိ ထုတ္ရင္း သာ ၿပံဳးျပလုိက္သည္။ ရင္ေတြခုန္ေနဆဲကုိး။
““အဲဒီေလာက္ႀကီးမၾကမ္းနဲ႔ကြာ .. နာတယ္””
ပူကနဲ နားထဲတုိး၀င္လာေသာ အသံေၾကာင့္ ေျခ အစုံကုိ ဖ်တ္ကနဲ ရပ္လုိက္ရသည္။
““ဘြတ္ စြပ္ ဘြတ္ ဘြပ္ စြပ္ စိြ ႁပတ္””
““ဟုိ႔ အုိး အုိး ကၽြတ္ကၽြတ္ အရမ္းၾကပ္တာပဲ ကြယ္””
““နာေရာ နာေသးလား ဟင္”“
““အ အ အခုန ေလာက္ေတာ့ မနာေတာ့ဘူး”” သုံးထပ္သား ခန္းစည္း ေလးအတြင္းမွ တီးတုိးသံေလးမ်ားကုိ သူ႔နားက သဲသဲ ကဲြကဲြဠၾကားေနရသည္။
““ေကာင္းလုိက္တာ အင္း အင္း အင့္ အင့္””
ဒါ ထက္ေက်ာ္အသံ သူမွတ္မိသည္။ ေကာင္မ ေလးအသံက မပီမသ ဗလုံးဗေထြးႏွင့္ ညီးတြားသံ တုိးတုိး ေလးစုပ္သပ္ေနသံေလာက္သာ ထြက္ေပၚေနရာ မသဲကဲြ။ ၀ုိင္းခ်စ္အုံဆုိေသာ ခေလးမေလးပင္ျဖစ္ ေနေလသလား။
ခြန္ဂ်ာ့ရင္သည္ အတုိင္းအဆမဲ့စြာ တုံရီလႈပ္ရွားလာ၏။ လက္ထဲမွ ကူးၿပီးသား ဓါတ္ပုံအိတ္ကုိ စားပဲြေပၚ အသာခ်ထားကာ အခန္းတြင္းသုိ႔ တံခါးကုိ ဟလ်က္ ေခ်ာင္းၾကည့္လုိက္သည္။
““ျမန္ျမန္လုပ္ အစ္ကုိရယ္ မၿပီးေသးဘူးလား””
““ၿပီးေတာ့မွာပါကြယ္ တေအာင့္ေလးေနာ္ ..ေနာ္””ထက္ေက်ာ္ဖင္ႀကီးက လုံး၀ေျပာင္စင္ကာ လုံခ်ည္မရိွ ေအာက္မွပက္လက္အေနအထားႏွင့္ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္း ကားထားေသာ ေကာင္မေလး ေစာက္ပတ္ထဲသုိ႔ ထက္ ေက်ာ္လီးႀကီးက ပုိင္ ရုိက္သြင္းေနသလုိ စုိက္ စုိက္ဆင္း ေနသည္။
““၀ုိင္း”” ရယ္ဟု သူက မ်က္ရည္၀ဲစြာ ေရရြတ္ သည္။ မႏုႆမုဆုိး ထက္ေက်ာ္လက္အတြင္း သက္ဆင္း မိမွေတာ့ ၀ုိင္းဘ၀ ဤသုိ႔သာ ကားလိပ္ခ်ရမည္ကုိ ခြန္ဂ်ာ ႀကိဳတင္သိထားေနသလုိပင္။
ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းက ႀကီးမားေသာ လီးမဲမဲ ႀကီးအ၀င္အထြက္၌ ေဘးသုိ႔ ျပန္႔ကားလုိက္ စုလုိက္ျဖင့္ လႈပ္ရွားေနသည္။ ထက္ေက်ာ္ေဂြးစိႀကီးကမူ ေစာက္ဖုတ္ ေအာက္ေျခ ဖင္ႏွစ္ျခမ္းာကားကုိ ဖတ္ခနဲ ဖတ္ခနဲ မွန္ မွန္ရုိက္ေပးေနသည္။မုိးေပၚသုိ႔ ဖ၀ါးလွန္ကာ ေျမာက္ထားေသာ ေကာင္မေလးေျခေခ်ာင္းေလးမ်ား ကုတ္ေကြးေနရွာ သည္။
““ေဆာင့္ .အင့္ အင့္ နာနာေလး အစ္ကုိရယ္””
““ဒါနဲ႔ ေဆာင့္တာ နာတယ္ဆုိ””
““အဟြန္း နာလုိ႔ နာတယ္ ေျပာတာေပါ့ ခုမွ မနာတာ”” ထက္ေက်ာ္ဖင္ႀကီးကုိ ဆဲြေျမာက္လုိက္၏။ လုံးပတ္ ငါးလက္မနီးပါး ႀကီးမားကာ ေစာက္ေရမ်ားႏွင့္ ေျပာင္လက္ေနေသာလီးႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲမွ ကၽြတ္လုနီးပါးထြက္လာသည္။ ေစာက္ပတ္အကဲြေၾကာင္းေလး ေအာက္ေျခ၌ ျဖဴလြလြ ျမဳပ္ပူစီေဗာင္းေလးမ်ား အစီအရီ စုၿပံဳတဲြခုိေနၾကသည္။ တင္းတင္းေလး ေစ့သြားေသာ အကဲြေၾကာင္းၾကား၌ လီးဒစ္ႀကီးကား အျပင္သုိ႔ ငါးမွ်ာခ်ိပ္ တစ္ေခ်ာင္း လုိ ဆဲြထြက္လာသည္ ေစာက္ပတ္အတြင္းသား ရဲရဲ ေလးမ်ား လန္ထြက္လာ၏။
““ရွဴး အား ကၽြတ္ကၽြတ္ အစ္ကုိရယ္ အစ္ကုိ႕ ဟာႀကီးကုိ ဆဲြထုတ္လုိက္တာ ရင္ထဲကုိ ဟာတာတာႀကီး ျဖစ္ၿပီး က်န္ရစ္တာပဲ တစ္မ်ိဳးႀကီးေနာ္ .. အင္းဟင္း
ဒါျဖင့္ အၿမဲတတ္ထားေပးမယ္ေလ ဟင္ သြား ဒီက အ ေကာင္းေျပာတာ ေဆာင့္မယ္ေနာ္ ေစာက္ပတ္ကုိ လက္ နဲ႔ၿဖဲထား ေမာေမာ ဟုိက္ဟုိက္အသံႏွင့္ ထက္ေက်ာ္ အ မိန္႔ေပးသလုိပင္ ကႏုကမာ ေရာင္ေတာက္ေနေသာ လက္သည္းေရွည္ေလးမ်ာပါသည့္ လက္ေခ်ာင္းေဖြးေဖြး ေလးႏွစ္ဖက္က ေစာက္ပတ္ကုိ ဆဲြၿဖဲေပး၏။
အစိေလးကျပဴးၿပီး ေထာင္ေနသည္။ ထုိေစာက္ စိေအာက္ေျခအတြင္းပုိင္း အသားႏုေလးမ်ား လႈပ္လႈပ္ရြရြ ေပၚထြက္လာသည္။ ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ ႂက ထြက္ေနေသာ ေစာက္ေခါင္း၀ အသားစုိင္မ်ားက အမဲ သားႏွယ္ ရဲရဲနီကာ လီးထိပ္ႀကီး မ၀င္မီ ေခတၱမွ် ပိတ္ဆုိ႔ ေနၾက၏။ ““ဘြတ္””ခနဲ အသံႏွင့္အတူ ထက္ေက်ာ္၏ လီးထိပ္ႀကီးက ေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႔ စုိက္နစ္ တုိး၀င္ သြားသည္။
““အီး ဟီး ကၽြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္”” ေကာင္မေလး ညီးတြားပုံက မခ်ိမဆ္႔ႏုိင္လြန္းေလရာ ၾကားရသူ ခြန္ဂ်ာရင္၌ပင္ နင့္တင့္တင့္ႀကီးျဖစ္သြားေစေလသည္။ ထက္ ေက်ာ္၏ ရာဇ၀င္လူဆုိး စာရင္း၀င္ ပစၥည္းႀကီးက အသစ္ စက္စက္ ေစာက္ပတ္ေလးအတြင္းသုိ႔ ပယ္ပယ္နယ္ နယ္ႀကီး လုိး၀င္ေနသည္မွာ ရွည္ၾကာလြန္းလွသည္ဟု သူထင္ေလသည္။
၀င္သည္ ၀င္ေနသည္ ၀င္ေနဆဲ ကာလမွာပင္ ထက္ေက်ာ္ဖင္ႀကီးက တေျဖးေျဖး နိမ့္ဆင္းေနသည္။
““အင္း .. ဟူေသာ ေကာင္မေလး၏ ညီးတြား သံေလးက ထက္ေက်ာ္လီးႀကီး အဆုံးေရာက္မွ အင့္အင္း ဟု အဆုံးသတ္လုိက္သည္ကုိလည္း ေတြ႕ရၾကားရ၏။ ထက္ေက်ာ္က လူယုတ္ .. ေစာက္ပတ္ႏွင့္ ဖင္အကဲြေၾကာင္းစပ္ၾကား အသားႏုေနရာေလးကုိ လက္ညိွဳးျဖင့္ ရစ္၀ုိက္ပါတ္သပ္ေပးသည္။ လီးႀကီးအဆုံး၀င္ ထာသျဖင့္ တနင့္တပုိးခံစားထားရေသာ ေကာင္မေလး ခမ်ာ ဖင္ၾကားကို လက္ညိွဳးႏွင့္ အေမႊခံရေသာခါ ကတုံ ကရီေလးျဖစ္လာသည္။ ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းက ထက္ ေက်ာ္၏လီးတန္ႀကီးကုိ ခါးသိမ္သြားမတတ္ ေယာင္၍ ေယာင္၍ ညွစ္ျပစ္လုိက္ရွာသည္။ အခန္း၀မွေခ်ာင္္းေန ေသာ ခြန္ဂ်ာဘက္သုိ႔ ဖင္ႏွစ္ခုက လွည့္ထားေလရာ ထုိသုိ႔ ေကာင္မေလး ေစာက္ပတ္ကုိ ညွစ္လုိက္ျခင္းကုိ ခြန္ဂ်ာ ထင္ထင္ရွားရွားႀကီးေတြ႕လုိက္ရသည္။ထုိအခါ ဘာမဆုိင္ ညာမဆုိင္ခြန္ဂ်ာ့လီးအရင္းက ““တင္း””ကနဲ ေယာၿပီးခံစားလုိက္မိျပန္သည္။
““ကြာ အဲလုိ မလုပ္နဲ႔ ဟင့္ ဟင့္ မလုပ္ပါနဲ႔ဆုိ””
““ခံလုိ႔မေကာင္းလုိ႔လား ဟင္””
“ ယားတယ္ ဖင္ထဲက တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ””
““ဒါျဖင့္ ဖင္ကုိလုိးေပးမယ္ေလ””
““ေဟ့ ေအးကြာ အဲဒါေတာ့ မလုပ္နဲ႔””
““ခံၾကည့္ပါအုံး မေကာင္း ေတာ့မလုပ္ဘူးေပါ့ ဘယ့္နွယ္လဲ””
““ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း မဟုတ္တာသိပ္လုပ္ခ်င္တာပဲ””
““ေစာက္ပတ္ကအၿမဲ လုိး ေနရတာ ရုိးေနၿပီ ေနာ္လုိ႔””
““ကၽြတ္ အကုိကလဲ ေရွ႕ဖင္ ပဲလုပ္ပါကြာ””
ထက္ေက်ာ္ဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့ ေကာင္မေလးဖင္ၾကားကုိေမႊေနေသာ လက္ေခ်ာင္းက လီးတန္ ႏွင့္အတူ ေစာက္ပတ္ထဲသုိ႔ ညင္ညင္သာသာ ယွဥ္တဲြ ထုိးသြင္းလုိက္သည္။
ၾကည့္ပါလား လက္ေကာလီးေရာ ႏွစ္ခုသြင္း ျပန္ၿပီ အစ္ကုိႀကံႀကံဖန္ဖန္ သိပ္လုပ္တာပဲ နာတယ္ သိလား။ ထက္ေက်ာ္လီးေဘးမွ လက္ညိွဳးကုိ ျပန္ႏႈတ္ လုိက္ျပန္သည္။ ဖင္ႀကီးကုိ ေျမာက္ခါ ေျမာက္ခါ ခတ္ သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္လုိက္၏။
““ဘြတ္စြတ္ ဘြတ္စြတ္ ကိြ ပိ ဘြတ္စြပ္””
“အင့္““အင့္ အင့္ အင့္””
““အစ္ကုိ႕လီးကုိ အားရရဲ႕လားဟင္ ခ်ိဳမာ””
““အုိး ဘာေတြေမးမွန္းမသိဘူး သြားကြယ္””
ခ်ိဳမာတဲ့ ၀ုိင္းမဟုတ္ ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ခြန္ဂ်ာ ေရွ႕သုိ႔ေျခတစ္လွမ္းတုိးျဖစ္သည္။ ေသာက ကင္ႏုိင္ ေသာ စိတ္ႏွင့္လည္း လီးကဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲေတာင္ ေပေပၿပီ။
““ခ်ိဳမာ အားမရမွာစုိးလုိ႔ပါ””
““အမေလး ေလး အစ္ကုိရယ္ ဒီေလာက္ဟာႀကီးနဲ႔ ခ်ိဳမာ့ဟာေလးထဲ လုပ္ေနတာေတာင္ ေသလုနီးပါးခံေနရတာ ဒီထက္ႀကီးရင္ေတာ့ စုတ္ျပတ္ကုန္မွာ ဟင္း ဟင္း ဟင္း ”” ႏွစ္ ေယာက္သားၿငိမ္သြားသည္။ ထက္ေက်ာ္ဖင္ႀကီးက အေၾကာဆဲြသလုိ ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲ တုံခေနတုန္းျဖစ္သည္။ခ်ိဳမာဆုိေသာ ေကာင္မေလးက ထက္ေက်ာ္ ဖင္ႀကီးကုိ ဆဲြကာ ဆဲြကာ ေဆာင့္ရင္း တဟင္းဟင္း တအင္းအင္းႏွင့္ တြန္႔လိမ္ ေနရွာသည္။ ထက္ေက်ာ္လီးႀကီးက ခ်ိဳမာ့၏ေစာက္ ပတ္ေလးအတြင္း၌ အရင္းအထိ စုိက္၀င္ကာ တြင္း ေအာင္းရင္းအတြင္း၌ တုံခါေနမည္ကုိ ခြန္ဂ်ာ ေတြးမိ ေလသည္။ ထက္ေက်ာ္ပုခုံးကုိေမးတင္ကာ မိွန္းေန ေသာ ေကာင္မေလး မ်က္ႏွာကုိအခုမွ သူေတြ႕ရသည္။
ငယ္ရြယ္ႏုနယ္လြန္းေသာ ခ်ာတိတ္မေလး မ်က္ႏွာက ေကာ္ပတ္ရုပ္ကေလးႏွယ္ သန္႔စင္လွပသည္။ နက္ေမွာင္ေသာဆံပင္ေလးမ်ားက ပန္းႏုေရာင္ ေခါင္း အုံးႀကီးေပၚ၌ ပ်ံ၀ဲ ဖြာဆင္းေနသည္။ ေမွးစင္းထား ေသာ မ်က္လုံးအစုံသည္ တလႈပ္လႈပ္ ..။
““ေနာက္တစ္ခ်ီ လုပ္အုံးမလား””
““ေက်ာင္းလႊတ္ ၿပီးၿပီ ကုိ ရဲ႕ ေက်ာင္းျပန္ေနာက္က်ရင္ အေမဆူမွာ ေနာက္မွေနာ္ ေနာ္လုိ႔”
” ခ်ိဳမာသေဘာပါ”” ငနဲသားအသံ က မေက်နပ္သလုိလုိ ၀မ္းနည္းသလုိလုိ “
“လုပ္ၿပီ ကုိကလဲဒီေလာက္လုပ္ရတာကုိ အားမရႏုိင္ဘူး သူ႕မွာ”
” ခ်ိဳမာ့ဖက္ကလဲ ျပန္ၾကည့္အုံး”” ထက္ေက်ာ္က ႏွာေခါင္း မွ ဟင္းကနဲသက္ျပင္းမႈတ္ထုတ္ရင္း ခ်ိဳမာ့ဗုိက္ေပၚမွ ခြာ၍ထသည္။ခ်ိဳမာေရာ ထက္ေက်ာ္ပါ ေစာက္ပတ္ႏွင့္လီးတုိ႔ၿပိဳင္တူငုံ႕ၾကည့္မိၾကသည္။ သုတ္ေရမ်ား ေစးကပ္ျပစ္ခၽြဲေနေသာ ေစာက္ ပတ္အတြင္းမွ ထက္ေက်ာ္လီးႀကီးကုိ ေျဖးေျဖးျခင္းဆဲြ ထုတ္လုိက္သည္။
““နဲနဲေပ်ာ့သြားၿပီ ..ေနာ္””
ခ်ိဳမာက လီးတန္ႀကီးကုိ လက္ေခ်ာင္းအဖ်ား ေလးမ်ားႏွင့္ ကုိင္ရင္းထက္ေက်ာ္ကုိေမာ့ၾကည့္ရင္း ေျပာ လုိက္ေလသည္။
““ေနာက္တစ္ခ်ီေလာက္လုိးရင္ ရေသးတယ္””
““ေတာ္ပါေတာ့”” ခ်ိဳမာက မ်က္ေစာင္းေလးထုိးကာ ၿပံဳးရင္း ရွက္စႏုိးေလးေျပာသည္။ ထက္ေက်ာ္ရင္ဘတ္ႀကီး ကုိ ႁပတ္ခနဲ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္စုပ္ၿပီးမွ ကုတင္ေျခရင္းတြင္ ေအးစက္စြာ ပုံထားေသာ ထမီစိမ္းေလးကုိ လွမ္းယူ လုိက္ခါ ေျခေထာက္မွစြပ္သည္။ ထက္ေက်ာ္က အရိွန္ မေသေသးပဲ ခ်ိဳမာ့မ်က္ႏွာႏုႏုေလးကုိ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ဆဲြယူကာ နီေစြးရႊမ္းစုိေသာ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကုိ ခ်ိဳၿမိန္ စြာ စုပ္ယူလုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ကုတင္ေပၚမွာပင္ မတ္တတ္ရပ္လုိက္ေလရာ ခပ္ငုိက္ငုိက္ႀကီး တဲြက်ေနေသာ လီးႀကီးက ခ်ိဳမာပါးစပ္ေလးနားတြင္ေရာက္သြားေလ၏။
““ဟင္း သြား”” ခ်ိဳမာက ကဗ်ာကယာ မ်က္ႏွာ ကုိ လႊဲဖယ္ၿပီး ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းလုိက္သည္။ ထက္ ေက်ာ္ ပုဆုိးကုိလဲျပစ္ေပးလုိက္သည္။
““ဒါပဲေနာ္ ကုိ ခ်ိဳမာ ကေတာ့ တစ္ကုိယ္လုံးေပးၿပီးၿပီ ခ်ိဳမာ့ကုိ သစၥာေဖါက္ရင္ေတာ့ မလြယ္ဘူး””
အာဂ ခ်ာတိတ္ေလးပဲဟု ခြန္ဂ်ာေတြရင္း အ ခန္း၀မွခြာသည္။ စားပဲြရိွ ဓါတ္ပုံအိတ္ေပၚ၌ ကမ္းက တမ္း ခြန္ဂ်ာဟု လက္မွတ္ထုိးကာ အိမ္ေပၚမွ အလ်င္ အျမန္ဆင္းလုိက္သည္။၀ုိင္း မဟုတ္ျခင္းအတြက္ သူေပ်ာ္သြားမိျခင္းကုိ ျပန္လည္ စမ္းစစ္ၾကည့္သည္။ ခ်ိဳမာဆုိေသာ ေကာင္မ ေလးႏွင့္ ထက္ေက်ာ္တုိ႔ ဇာတ္လမ္းကုိ၀ုိင္းသိလ်င္ .. စင္စစ္ကေတာ့ ၀ုိင္း မသိေသာ ထက္ေက်ာ္၏ ပုံျပင္ေျမာက္မ်ားစြာရိွေနေသးသည္ကုိမူ ခြန္ဂ်ာ သိေန ခဲ့သည္။ အင္းေလ ဒါေၾကာင့္ပဲ ၀ုိင္းအုံခ်စ္ ဆုိတဲ့ ေကာင္ မေလးအတြက္ စုိးရိမ္မိတ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မွာပါ ေနာ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးၿပီး သံပုရာရည္ ခ်ဥ္ခ်ဥ္တစ္ခြက္ကုိေသာက္ျပစ္လုိက္ရသည္။
အလုပ္စားပဲြအတြင္းမွ ၀ုိင္း ၏ ေအာက္စလြတ္ေနေသာ ဓါတ္ပုံေလးကုိ ထုတ္ၾကည့္လုိက္မိသည္။ မ ၾကာမီေလးတင္ကမွ ေတြ႔ခဲ့ႀကံဳခဲ့ရေသာ ခ်ိဳမာဆုိေသာ အထက ေက်ာင္းသူေလး တစ္ဦးႏွင့္ မႏုႆမုဆုိး ထက္ ေက်ာ္တုိ႔၏ ေန႔ပဲြႀကီးကုိ မ်က္၀ါးထင္ထင္ၾကည့္ျမင္ခဲ့ရ ေသာ ခြန္ဂ်ာအဘုိ႔ ေအာက္စလြတ္ကာ ေစာက္ဖုတ္အ ကဲြေၾကာင္းေလး ထင္းေနေအာင္ ျမင္ေနရေသာ ၀ုိင္း ဓါတ္ပုံေလးကုိ ၾကည့္ရုံမွ်ႏွင့္ပင္ ခြန္ဂ်ာ လုိးခ်င္စိတ္မ်ား တဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္လာသည္။
အလုပ္စားပဲြ၌ထုိင္ရင္း လီးႀကီးကုိ တင္းတင္း ဆုတ္ထားမိ၏။ ဒိတ္ကနဲ ဒိတ္ကနဲ လက္ဖ၀ါးကုိ ေသြး တုိးေနသည့္ အထိ အေတြ႕ကုိခံစားေနရသည္။ လီးထိပ္ မွ ခၽြဲျပစ္ေသာ အေရၾကည္မ်ား ယုိစီးလာ၏။ ထက္ေက်ာ္ ကဲ့သုိ႔ သူမ်ားသားပ်ိဳသမီးပ်ိဳေလးမ်ားကုိ ဖ်က္ဆီးလုိ ေသာဆႏၵလဲမရိွ။ ေယာက္်ားပီပီ ကုိင္ခ်င္သည္ကေတာ့ အမွန္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပုဆုိးကုိ အသာေလ်ာ့ခ်လုိက္သည္ မတ္ေထာင္ေနေသာလီးႀကီး တစ္ခ်ိန္က ရြယ္ရြယ္ဆုိ ေသာ ေကာင္မေလးကုိ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ား စြာလုိးခဲ့ေသာ လီးႀကီး .. ယခုမူ ေစာက္ပတ္ႏွင့္ေ၀းကြာ ေနခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ့ၿပီး လီးျဖစ္ပါလ်က္ လီးအစာ မစားရေသာ ခြန္ဂ်ာ့လီးႀကီး ဘာေၾကာင့္ ၀ၿဖိဳးေနသနည္း.. မသန္မစြမ္းခ်ိနဲ႔စြာ လူမမာတစ္ ေယာက္ႏွယ္ ေပ်ာ့တိ ေပ်ာ့ေခြဘာလုိ႔ မျဖစ္ရသနည္း။
စိတ္က ပူထူေနသည္ ယခုကဲ့သုိ႔ ကာမဆႏၵျဖစ္ပြားေပါက္ကဲြမႈမ်ိဳး မၾကာခဏခံစားရေသာ္လည္း ယခု
၀ုိင္းေစာက္ဖုတ္ႀကီးကုိ ဓါတ္ပုံထဲ၌ ထင္ထင္ရွားရွား ျပတ္ျပတ္သားသားေတြ႔ရမွ ပုိ၍ ခံစားရသည္။ ထုိေစာက္ ဖုတ္ႀကီးကုိပဲ လုိးခ်င္ေနမိသည္။ လက္တြင္း၌ ဆုတ္ကုိင္ ထားေသာ လီးႀကီးက လက္ဆုတ္အာေနေအာင္ တုတ္ ခုိင္ထြားႀကိဳင္းေနသည္။ ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်စဥ္က သူ႕လီးဤမွ်ေလာက္မႀကီးေသးဟု သူထင္သည္။ ထုိစဥ္ကသာယခုေလာက္ႀကီးေသာ လီးကုိ ပုိင္ဆုိင္ခဲ့လ်င္ မည္မွ် ေကာင္းမည္နည္း။ ““ေမာင့္လီးက လီးသူခုိး သိလား ဟင္းဟင္း”” ရြယ္ရြယ္ႏွင့္လက္ထပ္ၿပီး ၈-မုိင္ေမြးျမဴေရး ၿခံ၌ပင္ လြတ္လပ္စြာေနထုိင္ခဲ့ၾကၿပီး ေန႔ည အခိန္မေရြး ကစ္ၾကသည္။ ရြယ္ကလည္း ေမာင့္သေဘာ ေမာင္ပုိင္ ဆုိင္ေသာ ေစာက္ဖုတ္ .. မီးျခစ္တစ္လုံးႏွယ္ အိတ္ထဲ ေဆာင္ထားရသလုိ အလြယ္တကူပင္ ထုတ္ယူသုံးစဲြ ႏုိင္ခဲ့သည္။ ဆုိပါေတာ့ ရြယ္ရြယ္ ေရခ်ိဳးၿပီး ထမီရင္လ်ား ႏွင့္ သနပ္ခါးလိမ္းေနလ်င္ သန္႔စင္လတ္ဆတ္ေသာ ရြယ့္ႏုိ႔ေလးႏွစ္လုံးကုိ အေနာက္မွ သိမ္းဖက္ ဆုတ္နယ္ေခ် မြမိတတ္သည္။ ထမီကုိ ရင္လ်ားမွ ခၽြတ္ေလ်ာခ်လုိက္ ေသာအခါ ေရေဆးငါးႀကီးႏွယ္ သန္႔သန္႔ ရွင္းရွင္း ေရခ်ိဳး ၿပီးစႏုိ႔ႀကီးႏွစ္လုံးကုိ ေအးေသာ အထိအေတြ႕ႏွင့္စုိ႔နမ္း ျပစ္မိတတ္သည္။
ထုိအခါမ်ိဳး၌ ရြယ့္လက္ကေလး တစ္ဖက္က ေမာင့္ေပါင္ၾကားမွ လီးႀကီးကုိ ညင္ညင္သာသာေလး ဆုတ္ကုိင္ေပးတတ္လာ၏။ ရြယ္ရြယ္ သနပ္ခါး မလိမ္း ျဖစ္ေတာ့ ေက်ာက္ျပင္ ေဘးမွာပင္ ရြယ္ရြယ္လွဲအိပ္ခါ ထမီကုိ ေျခေထာက္မွဆဲြခၽြတ္ျခင္းခံရရွာသည္။ ၀တ္လစ္ စလစ္ႏွင့္ ဖင္အခင္းမရိွ ေခါင္းအုံးမပါ ေမာင့္လုိးျခင္းကုိ ခံရရွာျပန္၏။ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ား ေရစုိေန၍ ညီညီ ညာညာကပ္ေနလ်င္လည္းေမာင္က တယုတယ လွ်ာ ေလးျဖင့္ ယက္ေပးတတ္သည္။ဒါကုိပင္ ရြယ္ရြယ္က ေမာင့္ကုိ သိပ္ခ်စ္ရသည္။ ရြယ္အေပၚ၌ ေမာင္က မရြံ မရွာ ခ်စ္ပါေလကလားဟု အားနာ ျမတ္ႏုိးမႈႏွင့္ ေမာင္ လုိးလ်င္ အခ်ိန္မေရြး အလုိးခံေနျခင္းျဖစ္၏။ ထုိစဥ္က ယခုကဲ့သုိ႔ ေစာက္ဖုတ္ယက္ျခင္း လီးစုပ္ျခင္းမ်ား ေခတ္ မစား ေအအုိင္ဒီအက္(စ္)ေရာဂါမသိသည့္တုိင္ေအာင္ရြံရွာဖြယ္ ကာမဆက္ဆံနည္းကုိ ျမန္မာမ်ား ပီပီ အသုံးမျပဳခဲ့။ အကယ္၍ ေမာင္ကသာ အတင္းအၾကပ္ စုပ္ ခုိင္းမည္ဆုိလ်င္ ရြယ္ရြယ္ မစုပ္ပဲေနမည္မထင္ ရြယ္ သည္ ေမာင့္ကုိ အသဲကဲြမတ္ခ်စ္ခဲ့ရွာေသာ မိန္းကေလးပင္ မဟုတ္လား။
တစ္ည ကုိ မွတ္မိသည္။ အလုပ္မ်ားသျဖင့္ ည ပုိင္းမလုိးျဖစ္ၾကပဲ အိပ္ေပ်ာ္ခဲ့ၾက၏။ ေမာင္အိပ္ေပ်ာ္ အိပ္ေမာက်ေနစဥ္ ေမာင့္လီးကုိ လက္ဖ၀ါးႏုႏုေလးႏွင့္ ဆုတ္ကိုင္ျခင္းခံလုိက္ရသည္။ ေမာင္လန္႔ႏုိးသည္။ ေမာင္ ႏုိးလာမွန္း ရြယ္သိသည္။ ႀကိဳတင္၍ အ၀တ္အစားမ်ား ခၽြတ္ထားေသာ ရြယ္က ေမာင့္လီး ေသးေသးေလးကုိ အမဲအူ ဆဲြသလုိ အေရခံြေလးခ်ည္းစုပ္ခါ ဆဲြတင္လုိက္ ျပန္ခ်လုိက္လုပ္ေန၏။ ရြယ္ရြယ္ပါးစပ္ႏွင့္ စုပ္ေနမွန္း သိ လုိက္ေသာအခါ ေမာင့္လီးႀကီးက မ်က္လွည့္ျပလုိက္သ လုိ ခ်က္ျခင္း ေတာင္သြားသည္။
““ေမာင့္လီးက လီးသူခုိးသိလား”” ဟုလီးထိပ္ၿပဲ ၿပဲႀကီးကုိ လက္ညိွဳးေလးႏွင့္ တုိ႔ထိကာ ရွက္စႏုိးေလးၿပံဳး ကာေျပာရင္း ေမာင့္ေပါင္ေပၚသုိ႔ တက္ခြသည္။ ေမာင္ က ခါးကုိ ေနရာက်ေအာင္ ျပင္ေရြ႕ၿပီး ေမြ႕ယာျပင္ကုိ တေတာင္ႏွင့္ေထာက္ခါ တစ္ဆစ္ခ်ိဳး ငုံ႕ၾကည့္သည္။
““ဟင့္ မၾကည့္နဲ႔ ရွက္တယ္”” ရြယ္ရြယ္က ေမာင့္ရင္ဘတ္ႀကီးကုိ လက္ဖ၀ါးေလးႏွင့္ တြန္းလွဲၿပီး ျပန္အိပ္ ေစသည္။ ေမာင္က ရြယ္ အမူအယာအတုိင္း ေစာင္စ ကုိ ဆဲြယူၿပီး မ်က္ႏွာကုိ အုပ္ထားလုိက္၏။
““ၾကည့္ပါလား တတ္တယ္ သူဒါမ်ိဳး”” ေမာင့္ရင္ ဘတ္ကုိလက္သီးေလးႏွင့္ ထုရင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးစူၿပီး ေျပာသည္။ ေမာင္က ရြယ္ကုိစတင္လုိးခဲ့ၾကစဥ္က ရြယ္ရြယ္က ဤသုိ႔ပင္ မ်က္ႏွာကုိ ေစာင္ျဖင့္ အုပ္ထားခဲ့ သည္။ ထုိသုိ႔ေစာင္အုပ္ခါ ရြယ္ရြယ္လုပ္သမွ် ၿငိမ္ၿပီးခံစားရ ေသာ အရသာမွာလည္း ကုိယ္က ဦးေဆာင္လုိးရေသာ အရ သာႏွင့္ေတာ့ အေတာ္ႀကီးကြာျခားျပန္သည္။ မ်က္ေစ့ကုိ မိွတ္ခါအထိအေတြ႕ကုိ ရင္တစ္ခုံခုံခံစားရေသာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္၏ ညင္သာေသာ အထိအေတြ႔ မ်ိဳးကရွားပါးလိမ့္မည္ထင္သည္။
ရြယ္ရြယ္က ယင္းသုိ႔ ေႏြးေထြးစြာ ရင္ခုံေစ တတ္ေသာ အျပဳအမူေလးမ်ားကုိ ျပဳတတ္သည္။ လီး ထိပ္ကုိ ခၽြဲေစးေသာ အေရေလးမ်ားႏွင့္ ေရာေႏွာကာ ပြတ္သပ္လ်က္ ႏိႈးဆြေပးတတ္သလုိ ေဂြးစိကုိလဲ မနာ မက်င္ေလးဆုတ္နယ္လ်က္ လီးတန္ႀကီးကုိ ဂြင္းတုိက္ ေပးတတ္ေသးသည္။
ဤမွ် အျပဳအစုေကာင္းေသာ ရြယ္ရြယ့္အား ခၽြန္ဂ်ာဘယ္သုိ႔ေမ့၍ရႏုိင္ပါမည္နည္း။ လီးထိပ္ႀကီးကုိ စ ေကာ၀ုိင္း လႈပ္ရွားရင္း ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကုိ ႏႈတ္ခမ္းနီဆုိးသကဲ့သုိ႔ ျပဳမူေလတုိင္း ခြန္ဂ်ာပါးစပ္ႀကီး အေဟာင္းသားႏွင့္ အလြန္အမင္း အရသာထူးစြာ ခံစား ဖူးခဲ့ရသည္။ ခ်စ္စြာေသာ ရြယ္ရြယ္ေလး၏ စိတ္လက္ပါ စြာျဖင့္ ကုိင္တြယ္လႈပ္ရွားမႈတုိင္း၌ ခြန္ဂ်ာေမ့ေမ့မူးမူး ေမ်ာပါခဲ့ရသည္။ လီးအေပၚသုိ႔ ေစာက္ပတ္အ၀ကုိ ေတ့ၿပီး ညင္ သာစြာထုိင္ခ်လုိက္ေသာအခါ ေႏြးအီေသာ လီးထိပ္မွ အရသာသည္ ႏွလုံးသားမွဆင့္ကူးစိမ့္၀င္၍ တစ္ကုိယ္ လုံးကုိ ပ်ံ႕ႏွံ႕ခံစားသြားေစခဲ့ေသာ အထိအေတြ႔ေလးမ်ား
ယခုမူ ေ၀းခဲ့ရၿပီ .. စာေရးစားပဲြ၌ အတန္ၾကာ ထုိင္ရင္း မာေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးကုိ ဆုတ္ကုိင္ထားေသာ ခြန္ဂ်ာ့လက္သည္ တင္းက်စ္ေန၏။ လက္ဖ၀ါးအတြင္း ၌ အေၾကာႀကီးမ်ားေထာင္ကာ ဖုထစ္ရု္းႂကေနေသာ သူ႕လီးႀကီးကုိ ဘယ္သုိ႔ ေျဖသိမ့္ရမည္မသိေအာင္ ခံစား ေနရသည္။ စားပဲြေပၚ၌ သူ႔အား ၿပံဳးရႊင္ရႊန္းစုိစြာ ၾကည့္ ေနေသာ ၀ုိင္းအုံခ်စ္ ဓါတ္ပုံေလးကုိ စုိက္ၾကည့္လုိက္ သည္။
ထမီေအာက္စေလးလြတ္ေနေသာ ၀ုိင္းအုံခ်စ္ထုိငေနပုံေလးက ဖိတ္ေခၚေနသလုိရိွသည္။ မ်က္ႏွာ ေလးက ပကတိရုိးသားသန္႔စင္ေနျခင္းအတြက္ ဓါတ္ပုံရုိက္စဥ္ မိမိေစာက္ပတ္ႀကီးကုိ အထင္အရွားေပၚလြင္ ေနသည္ကုိ မသိသည္မွာ ေသခ်ာသည္။ ခြန္ဂ်ာက လည္း နက္ကတစ္မ်ားရစဥ္ကတည္းက ထုိပုံေလးကုိ မ်က္ေစ့ထဲ၌ စဲြထင္ေနရာ အပီအျပင္ ကူးၿပီးေသာအခါရင္၌ အတုိင္းအဆမ၇ိွ ဆႏၵမီးက အဟုန္ျပင္းစြာ ေတာက္ ေလာင္ခဲ့ရေလသည္။ လုိးခ်င္စိတ္မ်ား ထႂကြလာေလေလ ခ်စ္ခဲ့ရေသာ ရြယ္ရြယ္ကုိ သတိရေလေလ ျဖစ္လာရ သည္။ ရြယ္ရြယ္သာရိွလ်င္ သူမအေျခအေနမ်ိဳး၌ ထမင္းပင္ခ်က္ၾကမည္မထင္။ တစ္ေယာက္တည္း ငုိင္ေတြကာ ပုဆုိးကုိ ဆီးစပ္အထိေလ်ာကာ ႀကီးမားတုတ္ခုိင္ေသာ လီးႀကီးကုိ ကုိင္ထားေလေသာ ခြန္ဂ်ာသည္ စတူဒီယုိ အခန္းဆီသုိ႔ တစ္စုံတစ္ေယာက္ ညင္သာစြာ၀င္လာ သည္ကုိ သတိမထားလုိက္မိေခ်။ အခန္းတစ္ခုလုံး တိတ္ ဆိတ္ၿငိမ္သက္လ်က္ရိွသည္။ တစ္ဖက္ဖြင့္ထားေသာ ျပဴ တင္းေပါက္မွ ေအးျမေသာ ေလစိမ္းေလးက ညင္ညင္ သာသာ တုိက္ခတ္ေန၏။
တစ္ေယာက္တည္း ၿငိမ္ သက္ေနေသာ ခြန္ဂ်ာႏႈတ္ခမ္းအစုံသည္ တဆတ္ဆတ္တုံရီေနသည္။ လက္တြင္း၌ ဆုတ္ကုိင္ထားဆဲျဖစ္ေသာ သူ႔လီးႀကီးမွာ ထိပ္ႀကီး တင္းကာ ခရမ္းသီး ႀကီးတစ္လုံးနယ္ ေျပာင္တင္းနီရဲေနသည္။ ဆာေလာင္ ငတ္မြတ္ေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကုိ ဆုတ္ကုိင္ထားရင္း ခြန္ဂ်ာ ၀န္းက်င္ကုိေမ့ေနသည္။ အျပင္ခန္းကတည္းက ၀ုိင္း အသံျပဳၾကည့္သည္။ အိမ္ေရွ႕ခန္းတံခါးႀကီး ပြင့္ေနသည့္ အတြက္ စတူဒီယုိအျဖစ္အသုံးျပဳေသာ ေနာက္ဖက္ အခန္းသုိ႔ ဆက္၀င္ခဲ့မိသည္။ ဒါသည္ပင္ ၀ုိင္းအမွား ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ပါမည္။ စာေရးစားပဲြ၌ ၿငိမ္သက္ကာ ဓါတ္ ပုံတစ္ပုံကုိ စုိက္ၾကည့္ေနေသာ ခြန္ဂ်ာ့ကုိ ေတြ႔လုိက္ရသည္။ တစ္ႀကိမ္တည္းေသာ ေတြ႔ဆုံေသးေသာ ခြန္ဂ်ာ ကုိ ဘယ္သုိ႔ႏႈတ္ဆက္ရမွန္းမသိ။ သုိ႔ေသာ္ ေျခလွမ္းတုိ႔ က ခြန္ဂ်ာ့အနီးသုိ႔ တေရြ႕ေရြ႕တုိးကပ္သြားေနမိသည္။ ထုိ အခါ ခြန္ဂ်ာ့စုိက္ၾကည့္ေနေသာ ဓါတ္ပုံကုိ ၀ုိင္း အ ေသအခ်ာေတြ႔လုိက္ရသည္။ ေတြ႔လုိက္မိသည္ႏွင့္ တစ္ကုိယ္လုံးရိွ ပုံမွန္စီး ဆင္းေနေသာေသြးေၾကာမ်ား ရပ္ဆုိင္းသြားသလုိ ခံစား လုိက္ရသည္။ ၀ုိင္း၏ ေျခလွမ္းမ်ားတုံ႔ဆုိင္းသြားကုန္ သည္။ ေရွ႕တုိးရခက္ ေနာက္ဆုတ္ရခက္ေတြျဖစ္ ကုန္သည္။ ႏွလုံးေသြးမ်ား တဒုိင္းဒုိင္းခုံေအာင္လည္းခံစားရသည္။ ရင္၌ ေမာလိႈက္တုံရီေသာ ေ၀ဒနာကုိလည္း ခံစားရသည္။
ဓါတ္ပုံက ၀ုိင္းရဲ႕ပုံေလ ၾကည့္ပါအုံး ထုိင္ထား လုိက္တာ ေအာက္က ေဟာင္းေလာင္း.. ဘယ္ ေလာက္ရွက္ဖုိ႔ေကာင္းလဲလုိ႔ အုိး ထမီၾကားက ထင္ ထင္ရွားရွားႀကီးေပၚေနတာကလဲ တမင္တကာ ထမီကုိ လွန္ၿပီး ဓါတ္ပုံအရုိက္ခံထားသလုိႀကီး။
ဟင္ သူ ပုဆုိးကုိေလ်ာ့ခၽြတ္ၿပီး မတ္ေတာင္ ေနတဲ့သူ႕ဟာႀကီးကုိ ကုိင္ထားလုိက္တာ။ သူ႔စိတ္ကူးယဥ္ေနမွာေပါ့ ၀ုိင္းရဲ႕ ေအာက္စလြတ္ေနတဲ့ပုံကုိ ၾကည့္ၿပီး စိတ္နဲ႔ျပစ္မွားေနမွာေပါ့။ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ မသိမသာ ျပန္ထြက္သြားလုိ႔ေရာ ရမလား အင္း မသိလုိက္ရင္ ေကာင္းသား ေတာ္ၾကာ သူ႔ကုိေတြ႔ၿပီး သူ႕ဟာႀကီး သူကုိင္ ထားတာ ျမင္လုိ႔၀ုိင္းက ျပန္လွည့္ေျပးတယ္ဆုိရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ရင္ဆုိင္ရဲၾကမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘာလုပ္ရ မလဲ သူ႕ဟာႀကီးကလဲ သနားစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ဆာေလာင္ေနရွာပုံပဲ ခက္ထာက ၀ုိင္းက ဘယ္ ေယာက္်ားနဲ႔မွ အလုိးခံဖူးေသးတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ကုိၾကည့္ၿပီး အလုိလုိေနရင္း သနားသလုိခံစားမိရ ျပန္တယ္။
ဟုတ္တယ္ ခြန္ဂ်ာဆုိတဲ့ဓါတ္ပုံဆရာေလးကမိန္းကေလးေတြ ဓါတ္ပုံမရုိက္ဘူးလုိ႔ အင္မတန္ နံမည္ႀကီးေနတာ အခု၀ုိင္းနဲ႔ ဓါတ္ပုံရုိက္ျဖစ္ၾကၿပီး ခြန္ဂ်ာမွာဒီေ၀ဒနာႀကီးခံစားေနရတယ္ဆုိေတာ့ ၀ုိင္း စိတ္ေကာင္း ႏုိင္မလား ၀ုိင္း ရပ္ေနရာက မသိမသာ သူ႕ဟာႀကီးကုိခုိး ၾကည့္မိျပန္တယ္။ခြန္ဂ်ာဟာ မိန္းမရဘူးတယ္ဆုိတာ ၀ုိင္း သိပါတယ္။ ဒါႀကီးနဲ႔ အလုိးခံခဲ့ရတဲ့ ခြန္ဂ်ာရဲ႕မိန္းမလဲ ခြန္ဂ်ာကုိ ခ်စ္မွာ။
သိပ္ခ်စ္မွာပါပဲ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ေလ ခြန္ဂ်ာဆုိတဲ့ ကခ်င္ေလးဟာ တကယ့္ကုိ က်န္းမာသန္ စြမ္းတဲ့ေယာက္်ားေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလုိ႔ပဲေပါ့ ၀ုိင္းအသက္ (၁၈)ႏွစ္ထဲ၀င္ေနပါၿပီ ဟုိဒင္း လုိးမယ္ဆုိရင္လည္း ရေနၿပီေပါ့။ ခေလးလဲေမြးႏုိင္ၿပီေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အခ်စ္ဆုိတာ မသိတသိနဲ႔ ရင္ခံတတ္ရုံေလးရိွေသးတာ။ ထက္ေက်ာ္ဆုိတဲ့ ဟုိအေကာင္က လက္သရမ္းလြန္းလုိ႔၀ုိင္းမုန္းလုိက္တာ မေျပာနဲ႔ေတာ့..။
““ဆရာ ..”” မွားသလား မွန္သလား မေ၀ခဲြ ႏုိင္ခင္မွာပါးစပ္က လႊတ္ခနဲ ေခၚလုိက္မိတယ္။ ခက္ လုိက္တာ ““ဟင္ ၀ုိင္း ကုလားထုိင္က ကမ္းကတမ္း ႀကီးထရင္း ပုဆုိးကုိ ျပင္၀တ္ေနတဲ့ သူ႔တစ္ ကုိယ္လုံးဟာ ေဆာက္တည္ရာမရပဲ ယိမ္းထုိးေနရွာတယ္။ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးဟာလဲနီလုိ႔။ ၀ုိင္း ဘယ္အခ်ိန္ကေရာက္ေန တာလဲ ဟင္ သူ႔အသံၾကားမွ သူ႔ကုိပုိသနားမိျပန္တယ္။ ခုိးေၾကာင္ခုိး၀ွက္ ျပဳမူေနတဲ့ သူ႔ကုိ လူမိသြားေတာ့ သူ မေနတတ္ေတာ့ဘူး မ်က္ႏွာကုိ ေအာက္ငုံ႕ၿပီး ႏႈတ္ဆက္ စကား ေျပာေနေပမဲ့ သူဟာ အျပစ္ရိွတဲ့ ေက်ာင္းသား ေလးလုိ တုံေနရွာတယ္။
““၀ုိင္း ေရာက္ေနတာ ၾကာပါၿပီ ဆရာ”” ဘာထူး လဲ ၀ုိင္းလဲ အသံေတြတုန္ေနတာပဲဥစၥာ ၿပီးေတာ့လဲ သူ႔လုိပဲ ေခါင္းကုိ ငုံ႕ၿပီး ေျပာေနတာ ၀ုိင္းနဲ႔ သူ႕ၾကားမွာ ေျပာစရာစကားေတြ ကုန္သြားတယ္။ ဘာကစၿပီးေျပာရမွန္းမသိေအာင္လဲ ခံစားၾကရတယ္။
““ဒီပုံကုိ က်ေနာ္ တမင္ရုိက္တာမဟုတ္ဘူး””
““၀ုိင္း နားလည္ပါတယ္ဆရာ””
““ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ အရမ္းခံ စားလုိက္ရတယ္”” ၀ုိင္းက သံေယာင္လုိက္ၿပီး ေရရြတ္ ေနမိသည္။
““ဟုတ္တယ္ ၀ုိင္း အရမ္းခံစားရတယ္ ၀ုိင္းရဲ႕အလွ အင္း ၀ုိင္းရဲ႕အလွပဲဆုိပါေတာ့ က်ေနာ့ကုိ ဖမ္းစားေနတယ္ ၀ုိင္းရယ္ က်ေနာ္ မရုန္းႏုိင္ မကန္ႏုိင္ ေတာ့ဘူး”” ၀ုိင္းအလွတဲ့ ၀ုိင္းရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ကုိ ျမင္လုိ႔ မေနႏုိင္ မထုိင္ႏုိင္ျဖစ္ၿပီး လုိးခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္ေပၚ ေနပါတယ္ဆုိတာကုိ ယခု ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေျပာတာပဲမဟုတ္လား။ ၀ုိင္းဘယ္လုိလုပ္ၿပီးေခါင္းေဖၚရဲမွာလဲ ၀ုိင္း အသားေတြ တဆတ္ဆတ္တုံေအာင္ စိတ္လႈပ္ရွားေန မိတယ္။ စားပဲြစြန္းကုိ အထပ္ထပ္ပြတ္ရင္း ေခါင္းကုိပဲ တြင္တြင္ငုံ႕ထားမိတယ္။ ခက္လုိက္တာ ဘာျပန္ေျပာရမလဲ။
““၀ုိင္း .. ၀ုိင္းရယ္”” ကတုံကရီနဲ႔ သူ႔လက္ႏွစ္ ဖက္ က ၀ုိင္းပုခုံးႏွစ္ဖက္ကုိ တင္းတင္းေလး ဆုတ္ကိုင္ လုိက္တယ္။ ၀ုိင္းေလ ဆတ္ကနဲ တုံသြားတယ္။ ရုန္းျပစ္ လုိက္ရမလား ပါးကုိ ျဖန္းကနဲ ျမည္ေအာင္ ရုိက္ျပစ္ လုိက္ရမွာလား ၀ုိင္း တဆတ္ဆတ္တုံေသာ ႏႈတ္ခမ္း ေတြကုိ ကုိက္ရင္း သူ႔မ်က္ႏွာကုိ ေမာ့ၾကည့္မိသည္။ သူ႔မ်က္ႏွာက ၀ုိင္းထံမွ တစ္စုံတစ္ရာ အေျဖကုိ ေမွ်ာ္ လင့္တႀကီး ေစာင့္စားဟန္ အားနည္းေသာ မ်က္လုံး မ်ားႏွင့္ ၾကည့္ေနတသည္။ ဘာထူးလဲ .. ဘာူထးလုိ႔လဲ။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြလဲ တဆတ္ဆတ္တုံေနၾကတာပဲ ..
““၀ုိင္း ေခါင္းကုိ ျပန္ငုံ႕ရင္း သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ အသာအယာ ဖယ္ခ်လုိက္ခါ သက္ျပင္းႏွစ္ခ်က္ ဆင့္ကဲ ရိႈက္မိ၏။
“၀ုိင္းရယ္ .. က်ေနာ္ ရုိင္းသြားသလားဟင္””
သူက စုိးရိမ္တႀကီး တုန္တုန္လႈပ္လႈပ္ေမးသည္။ ၀ုိင္းက ေခါင္းကုိငုံ႕ၿမဲ ငုံ႕ကာ စကားမျပန္မိပဲရိွသည္။ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ ၀ုိင္း၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကုိ အနီး ကပ္ ျမင္သည္အထိ သူတုိးကပ္လာသည္။ ႏႈတ္ခမ္း ဆုိးေဆး ပါးပါးလွပ္လွပ္ ဆုိးထားေသာေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းနီရနံ႔ခ်ိဳေမႊးေမႊးေလးကုိ သူရွဴရိႈက္မိသြား၏။
တဆက္တည္းမွာလည္း ၀ုိင္းကုိယ္နံ႔ေလးကုိ သူက ပူးပူးကပ္ကပ္ရရိွလုိက္ျပန္သည္။ တစ္ကုိယ္လုံးရိွ ေသြးမ်ား ဆူႂကြွလႈပ္ရွားလာၾကသည္။ သူက တံေတြးကုိဂလုကနဲ ျမည္ေအာင္ ၿမိဳခ်လုိက္ရင္း ဒုတိယအႀကိမ္၀ုိင္း၏ ပုခုံးေလးႏွစ္ဖက္ကုိ ဆုတ္ကုိင္လုိက္ခါ မ်က္ႏွာ ခ်င္းနီးကပ္ေအာင္ ဆဲြယူလုိက္သည္။
ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုသည္ ေႏြးကနဲ ပူးကပ္သြားသည္။၀ုိင္း၏ မ်က္ေတာင္ရွည္ႀကီးမ်ား ေမွးစင္းက်သြား၏။လက္ အစုံကလဲ သူ႔ေက်ာျပင္ကုိ အလန္႔တၾကား ဖက္မိသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထိမိရုံေလးျဖင့္ ၀ုိင္း တစ္ကုိယ္လုံး ဆတ္ခ နဲ တြန္႔ကာ အေၾကာအခ်ဥ္ေတြ ေပ်ာ့ေခြခ်င္သြားသည္။
““ႁပြတ္..ႁပြတ္”” သူက ၀ုိင္းႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကုိ ညင္ညင္သာသာေလး စုပ္ယူလုိက္သည္။ ဖ်င္းကနဲ ခံစား လုိက္ရသည္။ ““ခ်စ္တယ္ ၀ုိင္းရယ္”” အေမာတေကာႀကီးေျပာရင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးကုိ စုပ္ျပန္၏။ သည္တစ္ခါ သူ႕လွ်ာေႏြးေႏြးျဖင့္ ၀ုိင္း ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားကုိ တလစပ္ ယက္သည္။ စုပ္သည္။ ခ်ိဳျမေမႊးသင္းေသာ ႏႈတ္ခမ္းဆုိးေဆးေလးမ်ား ေျပာင္ စင္သြားသည္။ ၀ုိင္းက အသက္ကုိေအာင့္ထားမိသည္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဘာေတြျဖစ္ေနမွန္းကုိ ၀ုိင္းမသိ။ မရုန္း မဖယ္ မတြန္းမကန္ႏွင့္ တလြန္႔လြန္႔ေနိမိျခင္းကုိ ၀ုိင္း၏ ဆူၿဖိဳးသန္စြမ္းေသာ လတ္ဆတ္သည့္ ေသြးမ်ားဆူႂကြ လာျခင္း သေကၤတပင္ျဖစ္မည္ထင္သည္။
““အခန္းထဲ သြားၾကရေအာင္ ၀ုိင္းရယ္ေနာ္”” သူက တကယ့္ကုိ စိတ္လႈပ္လႈပ္ရွားရွား အသံႀကီးႏွင့္ ေျပာကာ ၀ုိင္းခါးေသးေသးေလးကုိ ဖက္၍ဆဲြေခၚသည္။ အခန္းထဲသြားလုိးၾကမည္ဟူေသာ အဓိပၸါယ္မွန္း သိ၏။ ပူေနထူေနေသာစိတ္ႏွင့္ေခါင္းကုိ ငုံ႕ထားမိ၏။ ဘာျဖစ္ရတာလဲ ရုန္းပါလား .. ေ၀းရာဆီကုိခြာပါလား ၀ုိင္း ဟာ သံလုိက္စက္ကြင္းမိေနတဲ့သူလုိပဲ သူေခၚရာကုိ တေရြ႕ေရြ႕ပါသြားေနမိတယ္။ အမွားအမွန္ ေ၀ဖန္ေတြး ေခၚႏုိင္တဲ့ စိတ္ေတြဘယ္ေရာက္ကုန္ပလဲ အုိ .. သူ၀ုိင္းကုိ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ႀကီးေပၚ ေပြ႔တင္၏။ အ လင္းေရာင္တသဲ့သဲ့မွ်သာလင္းသည္။ သူ႔ခႏၶာကုိယ္ႀကီး က ၀ုိင္းအေပၚသုိ႔ တေျဖးေျဖး အုပ္မုိး ခြစီးလာသည္။
၀ုိင္းေမာသည္။ မ်က္ေစ့အစုံကုိ မိွတ္ထားလုိက္မိ၏။လက္ႏွစ္ဖက္က သူ႔ရင္ဘတ္ကုိ အထိတ္တလန္႕ေလးတြန္းထား၏။ အခန္းထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္သား၏ အသက္ရွဴသံသည္သာ ျပင္းျပင္းပ်ပ်ေလး ထြက္ေပၚေနသည္။၀ုိင္း ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ မ်က္ေစ့အစုံကုိ ဇြတ္မိွတ္ ထား မိသည္။ အသိစိတ္မ်ားကမူ သူ ဘယ္နားကုိကုိင္သည္ ဘာလုပ္ေနသည္ကုိ သိေနသည္။ သူ႔ထံမွ ပူေႏြးေသာ အသက္ရွဴရိႈက္ေသာ ေလကုိ မ်က္ႏွာျပင္၌ ထိေတြ႔ခံ စားရ၏။ ခ်ိဳသင္းေသာ ေယာက္်ားရနံ႔တစ္မ်ိဳးကုိလဲ ၀ုိင္းရေန၏။ ခုံလုိက္တာ .. ရင္ေတြ တလွပ္လွပ္ကုိ ေမာ ေနသည္။ သူ႔စကားေတြ ေျပာေနသည္ဟုေတာ့ ၀ုိင္းထင္၏။ စကားလုံးမ်ားက တုိးလြန္း ညင္သာလြန္းၿပီး ႀကိပ္ ၍ေျပာေသာစကားမ်ားျဖစ္၍ မသဲမကဲြေလသံမွ် ေလာက္သာ တီးတုိးေျပာေနျခင္းျဖစ္၏။ တစ္ခ်ိဳ႕ကုိလဲ၀ုိင္းနားလည္သည္။ နားလည္ေသာ စကားလုံးတုိင္း ကလည္း ၀ုိင္းရဲ႕ရင္ကုိ ပူေႏြးလိႈက္ဖုိေစရုံမွ်မက မ်က္ ႏွာ တစ္ခုလုံးကုိ ထူပူေစေသာ စကားလုံးမ်ားသာ ျဖစ္ေန သည္။
““ဓါတ္ပုံထဲမွာ ၀ုိင္းေစာက္ဖုတ္ႀကီးကုိ ျမင္ကထဲက လုိးခ်င္ေနတာ သိလား . ၀ုိင္း””
၀ုိင္း ထုိစကားၾကားေတာ့ ရွက္လုိက္တာ။ မ်က္ ႏွာကုိ ၿပံဳးထားရမွာလား မဲ့ထားရမွာလား .. မသိ။ ေနာက္ သူထပ္ေျပာေသးသည္ ၀ုိင္းက မ်က္ႏွာကုိ တစ္ ဖက္သုိ႔ေစာင္းထားၿပီး အံေလးတင္းတင္းႀကိပ္ထားရ၏။
““ကုိယ္တုိ႔လုိးၾကရေအာင္ေနာ္ ၀ုိင္း”” ခက္လုိက္ တာကြယ္ ဘယ္လုိလူလဲမသိဘူး ဟုတ္တယ္ ၀ုိင္းက အစ္ကုိ႕လီးႀကီးကုိ ျမင္ကတည္းက ၀ုိင္းလဲခံခ်င္ေနပါ တယ္အစ္ကုိရယ္ ျမန္ျမန္လုိးစမ္းပါလုိ႔ ေျပာရမွာလားဟင္း အပ်ိဳရွင့္ အပ်ိဳ အလုိးခံဘုိ႔မေျပာနဲ႔ ကုိယ့္ဖင္ေတာင္ ကုိယ္ ငုံ႕ၾကည့္ဖူးတာ မဟုတ္ဖူး ယုံလား။ အဲဒီစကားမ်ိဳးေတြ
၀ုိင္းပါးစပ္က ဘယ္လုိလုပ္ထြက္မွာလဲလုိ႔ တစ္ခါထဲ သူက မိန္းမရဘူးၿပီးသားဆုိေတာ့ အဲဒီစကားေတြ ထြက္ရဲ ေျပာရဲတာေပါ့ အုိ ကၽြတ္ ႏုိ႔ႏွစ္လုံးကုိ ကုိင္ၿပီး နယ္ေပး ေနတယ္။ ဟာအား ကၽြတ္ကၽြတ္ ေကာင္းေတာ့ ေကာင္းတယ္ ဒါေပမဲ့ ရွက္တာလဲလြန္ေရာပဲ သူအဲဒီလုိ လုပ္ေလ ၀ုိင္းက မ်က္ေစ့ေတြကုိ တင္းတင္း ပိတ္ထား မိေလပဲ။ လက္ေခ်ာင္းေတြက ေခါင္းရင္းက ကုတင္တုိင္ ကုိ စုံကုိင္ဆဲြထားမိတယ္။ လက္ဆစ္ေလးေတြဆုိတာ ျဖဴ ေတာင္ေနတယ္။ အေပၚအက်ႌရင္ဘတ္ကုိ ဆဲြဖြင့္လုိက္ျပန္ၿပီ ၀ုိင္း အသဲေတြေအးကနဲ ခံစားလုိက္ရတယ္သိလား ေႏြးေႏြးပူပူ သူ႔အာခံတြင္းမွာ ႏုိ႔သီးေခါင္းေလး ေတြကုိ စုိ႔ေပးျပန္ေတာ့ ဘာမွမဆုိင္တဲ့ ဟုိ ခါးဆီက ျဖင္းကနဲျဖစ္ၿပီး အေပၚကုိ ေကာ့ေထာင္လုိက္မိတယ္။ ေစာက္ပတ္ထဲမွာ ရြစိရြစိျဖစ္ကုန္တယ္။ အဲဒါ ဘာဓါတ္လဲမသိဘူးေနာ္ သိပ္ဆန္းတယ္ သိလား ၀ုိင္း ႏုိ႔ႏွစ္လုံးကေနမထိ ေလမထိနဲ႔ သန္႔သန္႔စင္စင္အုပ္ထိန္း လာတာဆုိေတာ့ စိမ္းစားဥတြလုိ ေဖြးေနတာ အခြံႏႊာ ထားတဲ့စိမ္းစားဥမ်ိဳးေပါ့။ အရြယ္အစားက ဟင္းေသာက္ ပန္းကန္အလတ္စားတစ္လုံးကုိ ေမွာက္ထားသလုိပဲ ခုံးလုံး ၿပီး က်စ္မာေနတာ ..ခြန္ဂ်ာဆုိတာကလည္း သိတဲ့အတုိင္း မိန္းမေသၿပီးကတည္းက မလုိးရတာ ၾကာၿပီဆုိေတာ့ ၀ုိင္းရဲ႕ တစ္ကုိယ္လုံးကုိ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ကုိက္စား၀ါးၿမိဳျပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနတာ။
ထမီအထက္ဆင္စေလးကုိ ဆဲြျဖဳတ္ၿပီး ခၽြတ္ျပန္၏။ ၀ုိင္း၏ အတြင္းခံ ဘရာဇီယာေလးက လည္ပင္း၌ ေရာက္ေနသလုိ ထမီကလည္း ေအာက္သုိ႔ေလ်ာဆင္း သြားသည္။ ေစာက္ေမႊေလးမ်ား မစုံတစ္စုံ ေပါက္ေနၾကၿပီ၀ုိင္းက အေမႊးနဲနဲသန္ခ်င္သည္။ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ားက ဆီးခုံမွာသာမဟုတ္ ေစာက္ပတ္ေဘးပတ္လည္၌လည္း ခပ္ပါးပါး ေမွးေမွးေလး ေပါက္ေနသည္။ တျခားမိန္းက ေလးေတြဆုိလ်င္ ေစာက္ေမႊးမ်ားက ဆီးခုံမွာပဲရိွသည္။ ေစာက္ပတ္အကဲြေၾကာင္းအထက္နားသုိ႔ မေရာက္မီ ခရီးဆုံးၾကသည္။ ယခု ၀ုိင္း အေမႊးႏုႏုေလးမ်ားက ပေရတိျမက္ ခင္းပမာက်ယ္ျပန္႔ လြန္းသည္ဟု ဆုိရမည္။ ခြန္ဂ်ာကလဲ ေစာက္ေမႊးသန္သန္ႏွင့္ ၀ုိင္း၏ ေစာက္ဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္း မုိ႔မုိ႔ႀကီးကုိၾကည့္ၿပီး လ်ပ္တစ္ပ်က္အတြင္း၌ ရြယ္ရြယ့္ကုိ သတိရသည္။
သူ႔ဘ၀၌ မိန္းမႏွစ္ေယာက္ေစာက္ဖုတ္ကုိသာ ျမင္ဖူးခဲ့သည္ပဲမဟုတ္လား။ ရြယ္ရြယ္က ၀ုိင္းထက္စာလ်င္ေစာက္ပတ္ ဗ်က္ေသးခ်င္သည္။ ေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားက ထူထဲေသာ္လည္း ေဘးသုိ႔ ျဖန္႔ ျပန္႔ကားကားႀကီးမဟုတ္။ ၀ုိင္းေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား မ်ားကမူ ထူထူထဲထဲရိွ၏။ နခမ္းသားထူသျဖင့္ ေစာက္ ပတ္ႀကီးက လက္ႀကီးခုံးထားသေလာက္ကုိ မုိ႔ေမာက္ ခုံး ထေနသည္။ အခ်ိန္ပုိင္း နာရီပုိင္းအတြင္း မိမအလုိကုိ လုိက္ေနရွာေသာ ၀ုိင္းကုိ ခြန္ဂ်ာ ပုိမုိႏွစ္သက္ ျမတ္ႏုိးရ၏။ ရြယ္ရြယ္တုန္းက မလုပ္ေပးဖူးေသာ ျပဳစုျခင္းမ်ိဳးကုိလဲ သူက တယုတယေလးျပဳမူလုိက္သည္။ ေဖါင္းမုိ႔စူႂကြေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ အေပၚနခမ္းစပ္ေလးကုိ လွ်ာႏွင့္ အသာအယာအုပ္ယက္ေပးလုိက္၏။
““အ..”” ၀ုိင္း၏ တင္းတင္းေစ့ထားေသာ ႏႈတ္ ခမ္းတဲြတဲြေလး ဇတ္ကနဲ ““ဟ””သြားကာ ေ၀ဒနာ တစ္ရပ္ခံစားးရသလုိ အသံေလးတစ္သံထြက္ေပၚလာသည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ခြန္ဂ်ာဆံပင္မ်ားကုိ ခပ္တင္း တင္းေလး ဆဲြကုိင္လုိက္သည္။
““ကၽြတ္.. မဟုတ္တာ ဟိတ္”” ၀ုိင္းက သူ႔ေခါင္း ကုိဖယ္ရွားရန္ ႀကိဳးစားပါေသးသည္။ ဤမွ်ေလာက္အထိ သူ႔ကုိ မခုိင္းခ်င္ မနစ္နာေစခ်င္ သုိ႔ေသာ္ သူက ေခါင္း မာသည္။ ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းကုိ ပါးစပ္ႏွင့္ ငုံခဲကာ အကဲြ ေၾကာင္းထဲသုိ႔ လွ်ာဖ်ားေႏြးေႏြးႀကီးကုိ အထက္ေအာက္ ဆုန္ကာဆန္ကာ ထုိးကလိေပးသည္။ ၀ုိင္း ၾကာရွည္ တင္းမခံနုိင္။ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကုိ ေဘးတစ္ဖက္ဆီသုိ႔ ၿဖဲခ်လုိက္၏။ ထုိအခါမွ ရင္ထဲ ဟင္းလင္းပြင့္သြားသည္။ ေစာက္ ပတ္ႏွစ္ျခမ္းမွာလဲ တင္းတင္းေစ့ေနသည့္ၾကားမွ မဟတဟေလးျဖစ္ေန၏။ သူက လက္မႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေစာကပတ္ကုိ ၿဖဲလုိက္သည္။
ေထာင္းကနဲ အေငြ႕ဟပ္လုိက္ေသာ ေပါင္းအုိးထဲမွ အပူေငြ႔ပမာ ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ သန္႔စင္ ေမႊး သင္းေသာ ဆပ္ျပာေမႊးရနံ႔ေလးကုိ ရွဴရိႈက္မိလုိက္သည္။ ပါကင္ထုပ္တစ္ခုကုိ ဖြင့္လုိက္စဥ္ ရရိွေသာ အနံ႔အသက္ ကဲ့သုိ႔ စကၠဴသစ္အနံ႔မ်ိဳးကုိလည္း ရရိွ ရွဴရိႈက္မိရျပန္သည္။
ဒါသည္ပင္ အပ်ိဳမေလး ၀ုိင္းအုံခ်စ္၏ ေစာက္ပတ္ အနံ႔ ေလးသာျဖစ္သည္။ ေစာက္ပတ္အသားေလးေတြက ႏူးည့ံေနသည္။ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ထိသည့္တုိင္ ထိမွန္းမသိ ေအာင္ ႏုထြတ္ေနသည္။ ပန္းႏုေရာင္ေျပးေနေသာ အတြင္းသားရဲရဲေလးမ်ားကုိ လွ်ာဖ်ားႏွင့္ ထုိး၍ ကလိ လုိက္သည္။
““အ..အ အဟင့္ ဟင့္ ယား ယားတယ္”” လိႈင္း ထကုန္သည္ ဖင္ႀကီးက ႂကတက္လုိက္ ျပန္က်လုိက္ျဖင့္ လႈပ္ရွားခါယမ္းသြားေလသည္။ ၀ုိင္းေစာက္စိေလးက တင္းမာေနၿပီျဖစ္၏။ ေစာက္စိေလး ေအာက္မွ ဂူေပါက္ ေလးသဖြယ္ ပြင့္ဟေနေသာ ဆီးေပါက္ကေလးထိပ္ကုိ သူကလွ်ာထိပ္ျဖင့္ အသာအယာထုိးကလိကာ ရစ္၀ုိက္ ေပလုိက္သည္။
““အား .. ရွဴး ကၽြတ္ မခံႏုိင္ဘူး အ အ”” ၀ုိင္းကတုံကရီေလး ငုိသံပါႏွင့္ေျပာရင္း သူ႔ေခါင္းကုိ ဆံပင္ မ်ားစုဆဲြ၍ ဖယ္ရွားသည္။ မရ။ ေပကပ္ကာ ေစာက္ဖုတ္တစ္ခုလုံးကုိ သြားျဖင့္ မနာမက်င္ေစပဲ တဆတ္ဆတ္ ကုိက္ေပးလုိက္ျပန္ရာ ၀ုိင္းခမ်ာမွာ ေသးျဖန္းျဖန္းပါခ်င္ ေအာင္ခံစားလုိက္ရေလသည္။
““ေတာ္ ..ေတာ္ပါေတာ့ အဟင့္ ဟင့္ ဟင့္””
““ႁပြတ္ ..အင္း ..ႁပြတ္ ပီ ႁပြတ္ အင္း””
သူကသန္႔ရွင္းလတ္ဆတ္ေသာ ၀ုိင္း၏ ပစၥည္း ႀကီးကုိ အလြန္အမင္း အရသာရိွေသာ စားေသာက္ဖြယ္ တစ္ခုပမာ ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိးေလး စုပ္ယက္ေပးေနျပန္ရာ၀ုိင္းမွာ မ်က္ရည္ေလးမ်ား ေ၀့၀ဲလာေလေတာ့သည္။ ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ ဇိကနဲ ဇိကနဲ သုတ္ေရမ်ား ပန္း ထြက္ကုန္၏။ ““ဒုကၡပဲ အဟင့္ ထြက္ကုန္ၿပီ ဟင့္ အဟင့္”” ၀ုိင္း သူ႔မ်က္ႏွာကုိ ေပက်န္ကုန္မွာစုိးလုိ႔ ဆဲြဖယ္ေပမဲ့ သူက အျပစ္လုိက္ အခဲလုိက္ အဖတ္လုိက္ အန္က် လာတဲ့ သုတ္ရည္မ်ားကုိ တျမတ္တႏုိးေလး လွ်ာနဲ႔သိမ္း ၿပီး ၿမိဳခ်လုိက္တာေတြ႔ရေတာ ၀ုိင္း ေသခ်င္ေရာ ကြယ္ အဲေလာက္ မလုပ္နဲ႔ ကုိရယ္”” ၀ုိင္းသူ႔ကုိေခ်ာ့ေမာ့ေသာ ေလသံႏွင့္ေျပာေပမင့္ သူက ေစာက္ပတ္အကဲြေၾကာင္း ေအာက္ဖက္၌ စုၿပံဳတစ္ဆုိ႔ေနေသာ ေစာက္ေရေလးမ်ား ကုိ ႏႈတ္ခမ္းစူကာ ေတ့ယူၿပီး စုပ္ယူေနျပန္ရာ ၀ုိင္းခမ်ာ သူ႔ကုိ ဘယ္လုိသနားသြားမွန္းမသိ။ ““လုိးပါေတာ့ ကုိရယ္ေနာ္”” ၀ုိင္းထံမွ ညင္သာတုိးညွင္းေသာ အသံေလးၾကားမွ သူက ေမာ့ၾကည့္သည္။ သူ႔မ်က္လုံးမ်ားက အခ်စ္ဆိပ္ တက္ကာ ၾကည္လဲ့ေနေလသည္။ ““ကုိ လုိးရေတာ့မလား ဟင္”” ““အင္း .. ”” ၀ုိင္းရွက္သည္ ေခါင္းကုိ ငုံ႕ရင္း အင္း ဆုိေသာအသံကုိ မပြင့္တပြင့္ေလးေျပာလုိက္မိ၏။ သူက ပုဆုိးကုိ ခၽြတ္လုိက္သည္။ သူ႔လီးက ေတာင္ေနသည္ဆုိ ေသာ္လည္း လီးအရင္းက ရွည္လ်ား တုတ္ခုိင္ေသာ လီး အဖ်ားမွ အေလးခ်ိန္စီးသည့္ ဒစ္ၿပဲႀကီးကုိ မႏုိင္မနင္း ဆဲြမ ထားရသည့္ႏွယ္ ခပ္ငုိက္ငုိက္ႀကီးျဖစ္ေနသည္။ ၀ုိင္းက ေနရာမွ အသာထသည္။ ဘရာစီယာႏွင့္ အေပၚအက်ႌ ေလးက လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကုိ ခ်ဳပ္ထားသလုိျဖစ္ေန ေသာေၾကာင့္ ၀ုိင္းမ်က္ႏွာေလးႏွင့္ ဒူးေထာက္ထား ေသာ သူ႕လီးႀကီးကနီးကပ္သြားေလသည္။ သူကတမင္ပဲလား မေတာ္တဆလားမသိ ေရွ႕သုိ႔တုိးလုိက္ရာ လီးထိပ္ ရဲရဲ ႀကီးက ၀ုိင္းႏႈတ္ခမ္းလႊာေလး ႏွစ္ခုၾကားသုိ႔ ေရာက္ရိွ သြားသည္။
၀ုိင္း တစ္ကုိယ္ေကာင္းမဆန္ခ်င္ မတရား မျဖစ္ ခ်င္ သူ႕လီးႀကီးကုိ ျဖဴေဖြးလွပေသာ လက္ေခ်ာင္းေလး မ်ားျဖင့္ အသာအယာဆဲြယူကာ ပါးစပ္ထဲ ဆဲြသြင္း လုိက္၏။ သူ႔လက္ႀကီးႏွစ္ဖက္က ၀ုိင္း၏ ေခါင္းလးကုိစုံကုိင္ဆဲြၿပီး လီးႀကီးကုိ ေရွ႕တုိးေပးလုိက္သည္။ လီးထိပ္ ႀကီးက ကုိင္းခရမ္းခ်ဥ္သီးႀကီးႏွယ္ တင္းမာေျပာင္လက္ ေနေပရာ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာအတြင္းသုိ႔ ႁပတ္ကနဲ တုိး၀င္ သြားေလသည္။ ၀ုိင္းလီးမစုပ္ဖူး မစုပ္တတ္ သုိ႔ေသာ္ ကုိ႕ကုိ ခ်စ္သည့္ စိတ္ႏွင့္ ဒစ္ၾကားသုိ႔လွ်ာဖ်ားေလးထုိး သြင္းကာ ဒစ္ကုိ ရစ္၀ုိက္၍ စုပ္ေပးလုိက္၏။ ဟ အား ေကာင္းလုိက္တာ ၀ုိင္းရယ္ ကုိ႕မ်က္ႏွာက မ်က္ႏွာက်က္ ဆီသုိ႔ေမာ့သြားသည္။ ပါးစပ္ကုိ ဟလ်က္ မ်က္ေစ့မ်ား ကုိ ပိတ္ထားလုိက္ရွာသည္။ ၀ုိင္းလီးစုပ္ပုံဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ ျပသနာမဟုတ္ ““ကုိ ခံလုိ႔ေကာင္းသည္ဆုိလ်င္ ၀ုိင္းေက်နပ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လီးႀကီးကုိအစြမ္းကု္ ငုံ႕စုပ္ကာ အရင္း မေရာက္ တေရာက္အထိ စုပ္ယူျပစ္လုိက္သည္။ ကုိ႕ ေဂြးစိႀကီးက အတဲြလုိက္ ရံႈ႕တက္သြားသည္ကုိ ၀ုိင္းေတြ႔လုိက္သည္။ လီးေမႊးၾကမ္းရွရွႀကီးမ်ားက ျဖဴႏုလွပေသာ ၀ုိင္းမ်က္ႏွာ ေလးကုိထိကပါး ရိကပါး တုိးေ၀ွ႕မိၾကသည္။ လေမႊး မ်ားမ်က္ႏွာကုိ တုိးေ၀ွ႕မိျခင္းကပင္ ၀ုိင္းၾကက္သီးေလး မ်ား ျဖန္းျဖန္းထသြားရျပန္သည္။ ဘယ္လုိမွန္းလဲမသိေပ။
““အာ ကုိ အစုပ္မခံဖူးဘူး၀ုိင္းရဲ႕ ေတာ္ၿပီ ထြက္ကုန္အုံးမယ္ကုိယ္ ၀ုိင္းေခါင္းေလးကုိ ဆဲြခြာရန္ႀကိဳးစားသည္။ ဒါ၀ုိင္းအလွည့္ေလ မဟုတ္ဖူးလား ဘယ္ရမလဲ လီးခါးလည္ ေလာက္ကုိ သြားနဲ႔ခပ္ဖိဖိေလး ကုိက္ထားၿပီး လီးထိပ္က အေပါက္ေလးကုိ လွ်ာနဲပထုိးထုိးေပးလုိက္တယ္။ အိ အ၀ုိင္း ကၽြတ္ ကၽြတ္ ထြက္ၿပီ ဟား အ .. ပါးစပ္ထဲကုိ သုတ္ေရေတြျပစ္ကနဲ ျပစ္ကနဲ ပန္း၀င္ကုန္တယ္။ အဲဒါ မွတ္ထား ၀ုိင္းေက်နပ္သည္။ ၀ုိင္းလဲ ကုိ႔လုိပဲ ကုိ႔ကုိခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းျပရမယ္။ သုတ္ေရေတြကုိ ၿမိဳခ် ျပစ္လုိက္တယ္။ ““အုိ ၀ုိင္းေလး အခ်စ္ရယ္ ေက်းဇူး တင္တယ္။ အခ်စ္ပုိတဲ့ သူ႔မ်က္ႏွာႀကီးကနီၿပီး ရဲတြတ္ ေနတယ္။ သူ႔တစ္ကုိယ္လုံးဟာ တဆတ္ဆတ္တုန္ေန သည္။ ၀ုိင္းက ကုိ႕လီးႀကီးကုိ ေရခဲေခ်ာင္း စုပ္သလုိ စုပ္ၿပီးမွ ကုိ႔မ်က္ႏွာကုိ ၿပံဳးၿပံဳးေလး ေမာ့ၾကည့္လုိက္ သည္။
““အရမ္းခ်စ္တာပဲလား ၀ုိင္းေလးရယ္ ဟင္”” ၀ုိင္းက သုတ္ ေရမ်ားကပ္ၿငိေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကုိ အသာအယာ ၿပံဳးကာ မ်က္ေတာင္ေလးမ်ား မိွတ္ျပ၏။ ထုိ႔ေနာက္ အိပ္ယာထက္သုိ႔လွဲခ်လုိက္သည္။ အတြယ္ အတာမဲ့ေသာ ႏုိ႔ႏွစ္လုံးက ခါယမ္းသြားေလသည္။ ကုယ္က ႏုထြတ္ ထြားႀကိဳင္းလြန္းေသာ ၀ုိင္း၏ ရင္သား အစုံကုိ ကဲြရွတတ္ေသာ ပစၥည္းတစ္ခုႏွယ္ တယုတယဂရုတစုိက္ ကုိင္လုိက္သည္။ ႏုိ႔သီးေခါင္းရဲရဲေလးမ်ား ကုိလက္ညိွဳးႏွင့္လက္မျဖင့္ညွပ္ကာ ပြတ္ေခ်ေပးလုိက္သည္။ ႏုိ႔သီးေခါင္းေလးမ်ား ေတာင္တင္းလာသည္။ ဗုိက္သား၀င္း၀င္းေလးကုိ တစ္ခ်ကနမ္းၿပီးမွ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကုိ လက္၀ါးႀကီးျဖင့္ အုပ္ခါ ပြတ္ခါ ပြတ္ခါ ဆြေပး၏။ ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းသည္ ပြင့္အာသြားသည္။ ေဘးတစ္ ဘက္ဆီသုိ႔ ကားထြက္သြားေသာ ေပါင္တံႀကီးႏွစ္ဖက္ ကုိ ေကြးကာ ေျမာက္တင္လုိက္သည္။ ထုိအခါ ေဖါင္း ကား ခုံးထေနေသာ ၀ုိင္း၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာ အလုိးခံရန္ အသင့္အေနအထားသုိ႔ ေရာက္သြားေလသည္။ ေပါင္ ႏွစ္ဖက္က ဗုိက္သားမ်ားႏွင့္ ျပန္ကပ္ေန၏။ ဒူး ႏွစ္ဖက္က ပုခုံးဆီေရာက္ေအာင္ ပင့္ထားသည္။ ေစာက္ ပတ္ႀကီးက လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ႀကီး ျပဴးထြက္ေန၏။ ကုိက ေစာက္စိထိပ္ကေလးကုိ လီးထိပ္ျဖင့္ အသာ အယာ ဖိပြတ္ထုိးဆြၿပီး အကဲြေၾကာင္းအတုိင္း ေအာက္ ဖက္သုိ႔ လီးထိပ္ႀကီးကုိ ဆဲြယူသည္။ တျဖင္းျဖင္း တသိမ့္ သိမ့္ အရသာသည္ ၀ုိင္းကုိယ္ခႏၶာ တစ္ခုလုံးကုိ လႊမ္း ၿခံဳပစ္လုိက္ျခင္းခံရ၏။ လီးထိပ္ႀကီးေစာက္ပတ္အ၀ကုိ ေရာက္ေတာ့မယ္ ေရာက္ေတာ့မယ္ဟု မ်က္စိမိွတ္ ခံစားရင္း ကုိ႕လီးႀကီး၏ ပူေႏြးႏူးည့ံေသာ လီးထိပ္မွအထိအ ေတြ႔ကုိ ရင္တခုံခုံႏွင့္ခံစားရင္း လုိး၀င္သြားမည့္ အခ်ိန္ကုိ ေစာင့္ေနမိသည္။ ““ျဗစ္..ႁပြတ္”” ကၽြံ၀င္သြားေသာ လီးထိပ္ႀကီးႏွင့္ ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းၾကားမွ အစ္အစ္ ကေလးထြက္လာသည္။ ““အ .. အီး အဟင့္ဟင့္ ၀ုိင္း ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကုိ ဖိကုိက္ထားရင္း တင္းခံထား ေသာ အသက္ကေလးကုိ ေအာင့္ထားလုိက္သည္။
၀င္ေနသည့္လီးတန္ႀကီးက တေရြ႕ေရြ႕ ေစာက္ေခါင္းထဲ သုိ႔ တုိး၀င္သြား၏။ ၀ုိင္းေစာက္ပတ္ေလး ပထမဦးဆုံး အႀကိမ္ အလုိးခံရေခ်ၿပီ။ ““ႁပြတ္ ဘြတ္”” လီးကုိ တင္းတင္း စီးစီးေလး ဖိအသြင္း၌ ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ ေလမ်ား““ဘြတ္””ခနဲ အန္ထြက္လာသည္။ ““ဟင့္ အသံျမည္ေအာင္ မလုပ္နဲ႔ကြာ ၀ုိင္းကရွက္သည္မုိ႔ အခန္းတြင္း ဘယ္သူမွ မရိွမွန္းသိေနပါလ်က္ ေ၀့၀ဲၾကည့္ကာ စုိးရိမ္သံေလးႏွင့္ ေျပာမိ၏။ ““ႁပြတ္ဘြတ္ ႁပြတ္ဘြတ္ ႁပြတ္ဘြတ္”” ဒီေလာက္ ေတာ့ျမည္တာေပါ့ ၀ုိင္းကလဲ ဟင္း ရွက္စရာႀကီးကြယ္ အုိ ၀ုိင္းကလဲ ကုိယ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ထဲရိွတဲ့ဟာပဲ ေနာက္ အေရေတြ ထပ္ထြက္လာရင္ ပုိမည္ေသးတယ္။ ““ဟလား၀ုိင္းက အသံျမည္တာ ရွက္လုိ႔”“ မရွက္ပါနဲ႔၀ုိင္းရယ္ဒါဓမၼတာပဲဥစၥာ တီးတုိးအသံေလးမ်ား ႏူးည့ံစြာ ထြက္ေပၚေနစဥ္မွာပင္ ကုိ႕ဖင္ႀကီးက တသိမ့္သိမ့္ လႈပ္ခါယမ္းကာ တေျဖးေျဖး အေဆာင့္ၾကမ္းလာသည္။
ခြန္ဂ်ာက ေဆာင့္ေၾကာင့္ထုိင္ကာ ၀ုိင္း၏ ခါးေလးကုိတင္းတင္းရင္းရင္းႀကီးကုိင္ကာ စက္ေသနတ္ ပစ္သလုိပင္ ဆက္ခါဆက္ခါ ေဆာင့္လုိက္ေလရာ ၀ုိင္း ေစာက္ပတ္ေလးႏွင့္ ခြန္ဂ်ာ့ဆီးခုံႀကီးေဖါင္းကနဲ ေဖါင္းကနဲျမည္ေအာင္ပင္ ရုိက္ခပ္မိသြားၿပီး.. ေစာက္ ပတ္တစ္ခုလုံး ထူပူသြားေလသည္။ ““ကုိ..ရက္စက္ တယ္ အ အ အ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ႁပြတ္ ဘြတ္၀ုိင္းသည္ အရူးမီး၀ုိင္းသလုိ ေခါင္းကုိ တအားခါယမ္း မိ၏။ ေစာက္ပတ္အတြင္းသုိ႔ သံေခ်ာင္းႀကီး တစ္ေခ်ာင္း အလား စူးကနဲ နင့္ကနဲ၀င္လာေသာ လီးႀကီးက အဆုံး အထိ၀င္ကာ သားအိမ္ေခါင္းကုိ ““ထုတ္”ကနဲ ““ထုတ္””ကနဲ ေဆာင့္မိသြားသည္။ ဆီးစပ္တစ္ခုလုံးက်င္သြားကာ ရိွန္း ကနဲ လွပ္စစ္ဓါတ္ေတြ စီး၀င္သလုိ တုံတုံခါခါေလး ခံစား လုိက္ရေလသည္။ ““ထြက္ ထြက္ကုန္ၿပီ ၀ုိင္း ..အ အ အ”” ကုိက ၀ုိင္းအေပၚသုိ႔ ကမ္းကတမ္းေမွာက္ခ်လုိက္ခါ ဖင္ကုိ ဆက္ခါ ဆက္ခါ ေျမာက္၍ ေဆာင့္လုိးလုိက္၏။ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး တျဖင္းျဖင္း မာတင္းသြားသည္။ တစ္ဆက္တည္းမွာပင္ တင္းကနဲ တင္းကနဲျဖစ္ခါ လီးေရမ်ားကုိ ပန္းထုတ္လုိက္ေလေတာ့သည္။ ေဆာင့္ေဆာင့္ အ အ ေကာင္းလာၿပီ အုိးအုိး ၀ုိင္းက ကုိယ့္ဖင္ႀကီးကုိ မရွက္ႏုိင္ေတာ့ပဲ ဆဲြကာ ဆဲြကာ ဖိခ်ရင္း ခါး ေလးကုိ ေကာ့ေကာ့ေပးလုိက္ေလသည္။ လီးတန္ႀကီးက အဆုံးအထိ ၀င္ ၀င္သြားကာ ေစာက္ပတ္အတြင္းရိွ အသားမွ်င္မ်ားကုိထုိးပြတ္ ေဆာင့္လုိးမိသြားေလသည္။
““ေကာင္းတယ္ .. အ .. အရမ္းေကာင္းတယ္ကုိရယ္ နာနာေလးေဆာင့္စမ္းပါ အ ..အ””
၀ုိင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ား တဆတ္ဆတ္တုံေနကာ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ား ကုတ္ေကြးကာ ခြန္ဂ်ာဖင္မ်ားကုိ အ၀တ္စ တစ္ခုႏွယ္ ဆုတ္ကုိင္ကုတ္ဖဲ့လုိက္မိေလ၏။ စူးကနဲလက္သည္းမ်ား နစ္၀င္သြားသည္ဟု ခံစားလုိက္ရေသာ ခြန္ဂ်ာသည္ စူးထုိးခံရေသာ က်ားသစ္ တစ္ေကာင္ႏွယ္ ““အီး ကနဲ အီးကနဲ အသံျမည္ေအာင္ ပင္ ၀ုိင္းအုံခ်စ္ ေစာက္ပတ္ေလးထဲသုိ႔ သူ၏ ႀကိးမား တုတ္ခုိင္လွေသာလီးႀကီးကုိ အားရပါးရႀကီး ေဆာင့္လုိး လုိက္ေလရာ ..။
““ႁပြတ္..ဘြတ္..ႁပြတ္ဘြတ္..ႁပြတ္ဘြတ္””
““အအား .. အအား .. အအား ..ဟား..ကၽြတ္..ကၽြတ္ ..””
၀ုိင္း မ်က္၀န္းထဲ၌ မီးပြင့္မ်ား ျဖာထြက္ကုန္ ပလားထင္မွတ္ရေအာင္ပင္ ခံစားလုိက္ရေလသည္။
ေစာက္ေခါင္းအတြင္းပင္ က်င္ကနဲ က်င္ကနဲ ျဖစ္ခါ ထိန္းမရေတာ့ပဲ .. ၀ုိင္းက သုတ္ေရမ်ားကုိ လႊတ္ ထုတ္မိလုိက္ေလသည္။
““ေကာင္းလုိက္တာ .. ကုိရယ္ .. အ .. အ .. အ ..””
၀ုိင္းက ခြန္ဂ်ာလည္ပင္းကုိ ဆဲြယူလ်က္ ပါးျပင္ ကုိ နမ္းရင္း ေက်ေက်နပ္နပ္ေလး ေရရြတလုိက္ေလ သည္။
ခြန္ဂ်ာက ၀ုိင္း၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးကုိ အသာအယာ ဖိကပ္စုပ္ယူရင္း ဖင္ႀကီးကုိ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ ေဆာင့္လုိက္ရာ ႏွစ္ဦးစလုံး ထြန္႔ထြန္႔လူးသြားၾကရ ေလေပသည္။
““၀ုိင္း.. ရယ္ ခ်စ္လုိက္တာကြယ္””
““ခ်စ္..ခ်စ္..အားရေအာင္ ခ်စ္စမ္းပါ ကုိရယ္..””
““၀ုိင္းအုံခ်စ္ဆုိေသာ ေကာင္မေလး တစ္ ေယာက္ အရူးအမူးျဖစ္ခါ လီးအရသာကုိ ေတြ႔ေနခုိက္”” ႏွစ္ရွည္လမ်ား မိန္းမ မလုိးခဲ့ရေသာ ခြန္ဂ်ာကလည္း ေနာက္ထပ္တစ္မ်ိဳး တစ္ပုံစံႏွင့္ လုိးရန္အတြက္ ၀ုိင္းအုံ ခ်စ္ကုိ တီးတုိးေလးေျပာလုိက္သည္။
““၀ုိင္း ..ေမာသလား ..ဟင္””
““အင္ ..ကုိက အရမ္းၾကမ္းတာ””
“ခ်စ္တာကုိး . ၀ုိင္းရဲ႕””
““ကုိခ်စ္တာက ေၾကာက္စရာႀကီးကြယ္””
““၀ုိင္း .. ၀ုိင္းေလးရယ္””
““ဟင္ ..ဘာလဲကြယ္ .. ေခၚလုိက္တာ မ ေမာဘူးလား””
““ေနာက္တစ္မ်ိဳးလုပ္ရေအာင္ေနာ္””
““သေဘာေလ .. ဘယ္လုိလုပ္မွာလဲ””
““၀ုိင္းက ကုန္းေပးေလ””
““အာကြာ .. ၀ုိင္းဖင္ႀကီးကုိ ေနာက္က ၾကည့္ မွာ ရွက္တယ္””
““ဒါျဖင့္ မကုန္းဘူးလား .. ေျပာ””
ခြန္ဂ်ာက မ်က္ႏွာညိဳျပသည္ .. ႏႈတ္ခမ္း စူျပ သည္။ ခြန္ဂ်ာ့အမူအယာကုိ သေဘာက်သလုိရယ္ရင္း
၀ုိင္းက ခြန္ဂ်ာ့ပုခုံးကုိ ဖတ္ခနဲ ပုတ္လုိက္သည္။
““ျဖစ္သြားလိုက္တာ ..မ်က္ႏွာႀကီးက .. ကုန္းပါ့မယ္ရွင္..ကုန္းပါမယ္တဲ့ ..ကဲ””
ခြန္ဂ်ာ၏ေက်နပ္စြာ ရယ္ေမာသံက ၀န္းက်င္ကုိ လႊမ္းမုိးသြားေတာ့သည္။
““ခံစားႏုိင္ၾကပါေစ...””
ၿပီးပါၿပီ
““ဟေး ခွန်ဂျာ ဟား ဘယ်လိုလဲကွ ပိန်လှ ချည်လား”” ““ထက်ကျော်””ဆိုသည့် ကောင်က ခွန်ဂျာနှင့် ကျောင်းနေစဉ်ကတည်းက ခင်သည်။
““ဆေးလေးဘာလေး စားစမ်းပါအုံး ခွန်ဂျာရာ မင်းဆော်တွေ နင်းကိုင်ပြီး ဆေးမသုံးဘူးထင်တယ်””
မြင်းသမားက စကားထဲမှာ မြင်းဥပမာပဲ ပေး တတ်သလို နွားသမားကလည်း စကားဥပမာ နွားမပါ လျင်မပြီးချေ။ ကြက်သမား အရက်သမားသည်လည်း ဤနည်းအတိုင်းပင်။ ထင်ကျော်ဆိုသည့်ကောင်က ခွန်ဂျာကို ပိန်သွား သည်မှာ မိန်းမလိုက်စား၍ဟုဆိုသည် သူကိုယ်တိုင် ကမိန်းမလိုက်စားသူပေးကိုး။
““အေးကွာ မင်းပဲ ဆေးနည်းလေးဘာလေး လုပ် ခဲ့ပါအုံး””
““လုပ်စမ်းပါ ၀န်ခံစမ်းပါ ဟဲဟဲ ပိန်တာ ကျန်းမာ ရေးအရ ချို့ယွင်းချက်ရိှလို့ကွ ..ဟဲဟဲ””
ထင်ကျော် ဆရာကြီးလုပ်နေသည်ကို ခွန်ဂျာ ပြုံး၍ပဲကြည့်သည်။ ခွန်ဂျာ့ကိုယ် ခွန်ဂျာ အသိဆုံး။
““မင်းလာတဲ့ကိစ္စ””
““ငနဲမလေးတစ်ယောက်ကို စတေပုံ ရိုက်ချင်လို့ကွ””
““ဟ ..ငါမှ ဖက်ရှင်မရိုက်တာ””
““အေးပါ ငါသိပါတယ် အခုဟာက ဖက်ရှင်သက်သက် မဟုတ် ဖူးဟ မင်း ပွမဲ့ဂွင်ပါကွ””
““ငါ စိတ်မ၀င်စားဘူး ထက်ကျော်””
““၀ှား မင်းကလဲ နားေ၀းလိုက်တာ ဆော် လေးက အစိမ်းသက်သက် ““ပါကင်”” အသစ်ကလေးကွ ငါက အခုမှ ပန္နက်ရိုက်ပြီး ““ချစ်ဘို့စဉ်းစားနေတာ .. လုပ်စမ်းပါ””
ထက်ကျော်က အတင်းအကြပ်ကြီး မပြောစဖူးပြောသည်။ ခွန်ဂျာက ခေါင်းကိုသာ တွင်တွင်ခါနေမိသည်။
““မင်း မနစ်နာစေရပါဘူး ခွန်ဂျာ””
““ကောင်မ လေးဘက်ကတော့ နစ်နာစရာတွေဖြစ်လာမယ်ထင် တယ် ထက်ကျော်”” သွားပါကွာ ကင်မရာမင်း တစ် ယောက်လောက်ရှာလိုက်ပါ ..နော်””
ထက်ကျော်ကခွန်ဂျာ့ကို ရေနေသတ္တ၀ါ တစ် ကောင် ကုန်းပေါ်တက်လာသလို ထူးထူးဆန်းဆန်း ကြည့်သည်။ ပြီးတော့ မဲ့ပြုံးလေး တစ်ချက်ပြုံးသည်။
““ရပါတယ် စိတ်ဓါတ်လေးတွေ သိရတာပေါ့””
သည်စကားလုံးကလည်း သည်ခေတ်မှာ အတော်လေး ဖေါဖေါသီသီ သုံးကြသည်။ ခွန်ဂျာက မျက်ခုံးပင့်ကြည့်သည်။ ပါးရိုးများတင်းသွားသည်။
““သိရင်လဲ သွားတော့ ထက်ကျော်””
““ဟား ဟားရပါတယ် ရပါတယ်””
ထက်ကျော်ရယ်ရင်း ခွန်ဂျာ့ကို ကျောခိုင်းထွက် ခွာသွားသည်။ ဆိုင်ရေှ့အရောက် ဟွန်ဒါဆိုင်ကယ်ကို တက်ခွပြီးမှ ““ခွန်ဂျာ အေးအေးဆေးဆေးမှ လာခဲ့ အုံးမယ်””
လက်အိတ်စွပ်ထားသော လက်တစ်ဖက်ကိုဟန်ပါပါဖြင့် ၀ဲပြကာ ဟွန်ဒါလေးကို ““ရိှပ်””ကနဲ မောင်းထွက်သည်။ ခွန်ဂျာ မျက်စေ့အစုံကို မိှတ်ရင်း စိတ်များကို လျော့ချလိုက်၏။ သူ စိတ်မှကောင်းသွားရဲ့လားဟုတွေး၏။ အချိန်ကာလသည် အမှတ်မဲ့တင် ပြစ်ထား လိုက်လျင် အကြီးထွားမြန်လွန်းသော သစ်တစ်ပင်နှင့် တူသည်။
““သူ့နံမယ်က ၀ုိင်းအုံချစ် တဲ့”” မျက်လုံးသည် ၀ုိင်း၀ုိင်းလည်သွားသည်။ အသက်ကို အောင့်ထားမိသဖြင့် နှလုံးခုံသံကိုနားကပြန်ကြားနေမိသည်။ မောလိုက်သော ရင်မှ တုံသော နှလုံးအညှာသည် ပြုတ်ကြေလုလု ဖြစ်သွား သည်။
““၀ုိင်း ကို အသိအမှတ်ပြုပါနော်””
လက်ဖ၀ါးနုနုလေးက ခွန်ဂျာလက်ကို နွေးနွေးလေးဆုတ်ကိုင်ကာ အထက်အောက် လွုပ်ရမ်းသည်။ ခွန်ဂျာလက်မောင်းကြီးက ကျောက်ရုပ် လက်လိုပင် မာ တောင့်နေသည်။
““ဒါ ၀ုိင်းတွေ့ချင်တဲ့ဓါတ်ပုံဆရာ ခွန်ဂျာ”” ထက်ကျော်က အနိုင်ရတုံး ကြိုး၀ုိင်းဒေါင့်မှာ ပိတ်ပြီး အလဲထိုးနိုင်ရန် ကြိုးစားသည်။ ခွန်ဂျာ ဒေါင့်မှာ ကပ်သွားသည်။
““ရွယ်ရွယ်””လိုပင် မျက်၀န်းလေးတွေ ပြာလဲ့နေ သည်။ မျက်သားပြာပြာလေးအထဲ မှဲ့လေး တစ်လုံး။ ပါးပါးလှပ်လှပ် အထက်နွုတ်ခမ်းလေးနှင့် တွဲတွဲဖူးဖူး အောက်နွုတ်ခမ်းလေးကလည်း ရွယ်ရွယ်နှင့် တထေရာ တည်း။ ပါးပြင်မို့မို့လေးများအောက် ပြေဆင်းသော နွုတ် ခမ်းစွန်းတွင် အပ်ဖျားသာသာ ပါးချိုင့်လေးနှစ်ခုက ထင်ထင်ရှားရှား ““ထင်း””နေသော နှာတန်လေး အထက် မှ နက်မေှာင် ထူထဲသော မျက်ခုံးတန်း ထူထူလေးက အလယ်၌ ဆက်တော့မယောင်။ ခွန်ဂျာ ကြိုး၀ုိင်းဒေါင့် ကပ်သွားရုံမှျမက မထိုးရခင် ဒူးတွေ ညွွတ်ခွေလာသည်။ ပျော့တွဲသော ခန္ဓာကိုယ်ကြက်သားလေးများက ဘာတစ် ခုမှ လွုပ်လို့ရှားလို့မရချင်တော့..။
““ဟိတ် ဆရာကလဲ ကြည့်လိုက်တာ””
““၀ုိင်း””က အရှက်အရယ်လေးနှင့် ခွန်ဂျာလက်ကိုခါ၏။
““ဒါ ဒါ အနု ပညာမျက်စိနဲ့ကြည့်တာပါ .. နော ဟဲဟဲ””
အ့ံအော ရင်ခုံခြင်း နောက်မှ ညစ်ထေးသော ဒေါသစိတ်က နောက်ကျိစွာ ထွေးယှက်သွားသည်။ ထက်ကျော်သည် ခွန်ဂျာ့ကို ““ဘယ်နှယ်ရိှစ”” ဟူသော အပြုံးခန့်ခန့်ဖြင့် မျက်လုံးမေှးကြည့်ကာ စီးကရက် တစ် လိပ်ကို ထုတ်ခါ နွုတ်ခမ်းဖျားမှာ တေ့လိုက်သည်။
သူ““ဟင်း””ကနဲ သက်ပြင်းချကာ စားပွဲကို လက်ထောက် ၍ ခေါင်းကို အောက်စိုက်လိုက်ပြီး စိတ်ကိုလျော့၏။
““တစ်ယောက်နဲ့ အရမ်းတူနေတယ်”” သူ့ဖါသာ တစ်ယောက်ထဲ ရေရွတ်သလို ပြောလိုက်ခြင်းကြောင့်
““၀ုိင်း””နှင့် ထက်ကျော် သဲသဲကွဲကွဲ မကြားလိုက်။
““မင်း အချိန်ရရင် သူ့ကို နဲနဲလုပ်ပေးစမ်းပါ ခွန်ဂျာ””
““အာ အဟင့် ကိုထက်စကားကြီးကလဲ ဘာမှန်း မသိ””
““၀ုိင်း””က ခေါင်းလေးငုံ့လျက် လက်နှစ်ဖက်ကို ပေါင်ကြားသို့သွင်းကာ ပွတ်သပ်ရင်းပြောသည်။
““အဲ ဟုတ်ပါရဲ့ တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်သွားတယ်။ အဟဲ လုပ်စရာရိှရင် လုပ်ရမှာက ငါ့တာ၀န်ပဲ ဟား ဟား
”” ကြည့်ပါလား ကိုထက် ပါးစပ်နော် စည်းမရိှဘူး”” ““၀ုိင်း”” က နွုတ်ခမ်းစူပြီး မျက်စောင်းထိုးသည်။ ထိုမျက်စောင်း လေးထဲ၌ ““အချစ်””ငွေ့လေးများ ယှက်သန်းနေသည်ကို တွေ့ရ၏။ ခွန်ဂျာ့ရင်၌ တစ်စုံတစ်ရာ မတင်မကျကြီး ခံ စားလိုက်ရသည်။ ““ကိုထက်”” တဲ့ ၀ုိင်းနှင့် ထက်ကျော်တို့အခြေအနေဘယ်အထိရောက်နေပြီးပြီလဲ .. ထက်ကျော်လို ကောင်စားနှင့် တနင်္ဂနွေတပတ်ကျော်ကျော်လောက် ကွဲပြီးသော မိန်းခလေးတစ်ယောက်အဘို့ ခလေးများ ပြော သလို ““ပွမ် ..ပွမ်””မြည်ပြီး ရောက်ပြီ ဂိန်း မဂိန်းကတော့ မသေချာ ထက်ကျော်က လက်ကျပြောင်သည်။ မြန် သည်။ တင်းရင်း မာကျစ်နေသော ““၀ုိင်းအုံချစ်””ဆိုသော ကောင်မလေးကို ရှားရှားပါးပါး သူဘယ်ကများ ရှာဖွေ တွေ့ရိှလာလေသည်မသိ။ ခွန်ဂျာကတော့ သမျောနေ သလိုလို မကျေနပ်သလိုလိုကြီး ခံစားရသည်။ မနာလို ခြင်းမဟုတ်သည်ကတော့သေချာသည်။
““ကဲ..ခွန်ဂျာ လုပ်ကွာ တစ်ပုံနှစ်ပုံလောက်””
ဘာပဲပြောပြော သည်မှာဘက်၌ ထက်ကျော် က ရင့်မာနေသည်ဟုတော့ ခွန်ဂျာ ရှက်ရှက်နှင့်၀န်ခံရသည်။ ခွန်ဂျာမလုပ်ချင်ဘူးဟု ဆုံးဖြတ်ထားသော အလုပ်ကို ထက်ကျော်က ရအောင်ကို ခိုင်းပြသွားခဲ့ ခြင်းကြောင့်ပင်။
““ကိုနီကာ”” ကင်မရာ အပေါစားလေးတစ်လုံးနှင့် ပင်းတက်(စ်)ကင်မရာကြီး အေ၀းကြည့်မှန်ဘီလူးဆိုက် ဒုံပါသော ကင်မရာဗူးကို ယူ၍ မြက်ခင်းပြင်၌ ထွက်ရိုက် ဖြစ်ကြသည်။
““၀ုိင်း”” မျက်နှာအလှကို သူက ဦးစားပေး၍ ၃ချိုး ၁ ချိုး များများယူရိုက်သည်။ ဓါတ်ပုံရိုက်ရင်း ““၀ုိင်း”” မျက်နှာသန့်သန့်စင်စင်လေးကို ရင်တခုံခုံနှင့် သူကြည့်ရသည်။ ၀ုိင်းအပြုံးနွဲ့နွဲ့လေးများကိုလဲ ရင်တလှပ်လှပ်နှင့် ရင်ဆိုင်ရသည်။ လက်မောင်းတစ်ဖက်ကို ပင့်မြေှာက်လျက် ဘေး စောင်းအနေအထားမှ ပြုံးကြည့်သော ဟန်သည် ရင်သား ကျစ်ကျစ်မို့မိုပလေးများကို ၀ါကြားနေသယောင် ပေါ် လွင်သည်။ ၃ ချိုး ၂ ချိုးယူထားသော လက်နှစ်ဖက် နောက် ပြစ်ကာ ခါးလေး ရေှ့ုိင်းထားသော ပုံက ရော့ အင် နမ်း ဟု မခို့တစ်ရို့လေး ချစ်သူကို မူနေသော ပုံမျိုး .. လှပ နုနယ်၏။ ပါးမို့မို့လေးကို ရေှ့သို့ တိုးပေးထားသယောင်။
““ထိုင်ပြီး ရိုက်အုံးမယ် နော်””
၀ုိင်းက လိပ်ပြာရောင်စုံလေး တစ်ကောင်နှယ် ၀ဲပျံလူးလာကာ သွက်လက်ဖျတ်လတ်လွန်းနေသည်။ ကျောပေးသည် ခေါင်းကလေးချည်း ငဲ့စောင်း ကြည့်သည် ခွန်ဂျာကလည်း ဘာသွက်သလဲ မမေးနှင့် ဤပုံကို အမိအရ ဖမ်းသည်။ ဖလက်(ရ်ှ)ဂမ်းဟုခေါ်သော လျပ်တစ်ပျက် လှျပ် စီးရောင်သည် ထစ်ခြုံးနေသော မိုးကောင်းကင်မှ လှျပ်စစ်များနှယ် အဆက်မပြတ် တ၀င်း၀င်း လက်လျက်ရိှသည်။
““ထိုင်ပြီ ဆရာ””
၀ုိင်းကသူ့ကို လေးလေးစားစား ဆရာဟုခေါ်သည်။ထမီအောက်စသည် တင်ပါးအောက်၌ လုံး၀ ပုံ ပိနေကာ အထက်က ဟိုက်ကျနေသော ထမီစလေးက ဆီးခုံမဲမဲကျင်ကျင်လေးကို မလုံမလဲ တစ်၀က် တပျက်သာသည်။ သူက၀ုိင်း ဒူးလေးနှစ်ဖက် ပူးကာ ခြေဖျားလေး ကွဲပြီး နောက်သို့ လက်တစ်ဖက်ထောက် တစ်ဖက် ဒူးပေါ်တင်ထားသော ထိုင် ပုံကို မဆိုင်းမတွ မပြုမပြင်ပဲ ဖျတ်ကနဲ ရိုက်သည်။ ““ဟင် ..”” သူ့မျက်လုံးပြူးသွား သည်။ သူ့မျက်လုံးများက ဓါတ်ပုံရိုက်နေကျမို့ ကင်မရာ လိုပင် ပုံသေဖမ်းကျန်ရစ်သောလေ့အကျင့်ရနေသည် ၀ုိင်းအုံချစ်ထိုင်နေသော မြက်ခင်းလေး ၀န်းကျင်သည် ပြ့်ပြူးညီညာသည်။ မြက်ခင်းညီညီပေါ်၌ ၀ုိင်းကာ ဒူးနှစ် ဖက်ကို အင်္ဂလိပ်အက္ခရာ ““အေ””သဏ္ဍာန် ဒူးနှစ်လုံးကို အထက်မှပူးသည်။
ခြေနှစ်ဖက်က အောက်ဖက်တွင် တစ်တောင် နီးပါးခန့်ကို ကွဲပြားကွာေ၀းသည်။ ရုတ်ချည်းထိုင်ချကာ လျပ်တပျက်ရိုက်လိုက်သော ကင်မရာမီးရောင်၌ ၀ုိင်း၏ ထမီစလေး ဟ နေသည်ကို ခွန်ဂျာတွေ့လိုက်သည်။ နှလုံး သားက ရိုင်းစိုင်းစွာ ထိုင်းကနဲ မြည်သည်။ ဖွေးဖွေးနု သော ၀ုိင်း ၏ အတွင်းသား ၀င်း၀င်းလေးများကို ခွန်ဂာျ သိန်းငှက်များ မျက်လုံးများက အပီအပြင်တွေ့လိုက်အုပ်မိသွားသည်။
စောက်ပတ် ပြည့်ပြည့်တင်းတင်းလေးကို တမင် တကာ မီးထိုးရိုက်ထားသလို ထင်ထင်ပြတ်ပြတ် ပေါ် လွင်စွာရလိုက်၏။ ခွန်ဂျာသည် မလုံမလဲနှင့် ထက် ကျော် မျက်နှာကို လှမ်းကြည့်၏။ ထက်ကျော်က စီးကရက်ကို နွုတ်ခမ်းများ၌ တွဲလောင်း ချိပ်ဆွဲဖွာရွိုက်ရင်း ကျေနပ် စွာသူ့ကို မျက်လုံးမေှး၍ ပြူးကြည့်သည်။ ထက်ကျော် လက်၀ဲလက်ကောက်၀တ်မှ ဟမ်း(မ်)ချိန်း အရောင်က ခွန်ဂျာမျက်လုံးကို စူးကနဲ အရောင်ဟပ်လိုက်သည်။ ၀ုိင်း၏ နောက်ကျော ခပ်စောင်းစောင်းတွင် ရောက်နေသော ထက်ကျော်တစ်ယောက် ၀ုိင်းအုံချစ အောက်စလွတ်သွားသည်ကို မသိလိုက်သလို ဤပုံကို အမိအရ ဖမ်းမိသွားသည်ကိုလဲ ရိပ်မိဟန်မတူ။ ခွန်၈ျာ ဖါသာတစ်ယောက်ထဲသာ မလုံမလဲဖြစ်ရ၏။ ကင်မရာ လဲလိုက် ရိုက်လိုက်နှင့် ဖလင်တစ်လိပ်ကျော်ကျော် ဖြုန်းတီးပြီးနောက် ၀ုိင်းအုံချစ် ကျေနပ်သွားသည်။
““တစ်ပုံမှ မပျက်ပါဘူးနော် ဆရာ””
““ကူးကြည့်မယ်လေ”” စကားသာပြောနေရသော်လည်း ခွန်ဂျာအသံများက တုံရီနေကြောင်း ကိုယ့်ဖါသာ သိသည်။ မျက်စိသူငယ်အိမ်အတွင်း၌လည်း မို့မို့ဖေါင်းဖေါင်း လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်တွေ့လိုက်ရသော စောက်ဖုတ်တင်းတင်း ကျစ်ကျစ်ကို စွဲထင်နေသည်။ မျက်လုံး အိမ်အတွင်း ထင်ကျန်ရစ်သောထိုပုံရိပ်ကို သူက မျက်စေ့မိှတ်ခါ ညှစ်ထုတ်ပြစ်သည်။ ပျောက်မသွား။
““သိုင်းကျူးနော် ခွန်ဂျာ နောက်တစ်ရက် နှစ်ရက်လောက်ဆိုလာခဲ့မယ် ရမလား””
““လာကြည့်လေ ကူးခိုင်းထားမယ်””
““ဒါကြောင့်ကိုထက်ကိုပြောတာ ဆရာက သဘောကောင်းမဲ့ရုပ်ပါလို့ နော .. ဆရာ . ဟင်းဟင်း””
““၀ုိင်းအုံချစ်””ဆိုသော ရှားရှားပါးပါး ကောင်မလေး၏ တရင်းတနှီးနွုတ်ဆက်စကားကို ညီမှျသောရင်းနှီး မွုနှင့်သူ မတုံ့ပြန်မိ။ မျက်နှာကိုလဲ စူးစူးစိုက်စိုက် ပြည့်၀စွာ မကြည့်ဖြစ် .. အဟင်း ကနဲ ရယ်သံလိုလို သက်ပြင်းချသံလိုလို လည်ချောင်းထဲမှ အသံ တစ်သံကို ထုတ်ရင်း သာ ပြုံးပြလိုက်သည်။ ရင်တွေခုန်နေဆဲကိုး။
““အဲဒီလောက်ကြီးမကြမ်းနဲ့ကွာ .. နာတယ်””
ပူကနဲ နားထဲတိုး၀င်လာသော အသံကြောင့် ခြေ အစုံကို ဖျတ်ကနဲ ရပ်လိုက်ရသည်။
““ဘွတ် စွပ် ဘွတ် ဘွပ် စွပ် စွိ ပြတ်””
““ဟို့ အိုး အိုး ကျွတ်ကျွတ် အရမ်းကြပ်တာပဲ ကွယ်””
““နာရော နာသေးလား ဟင်”“
““အ အ အခုန လောက်တော့ မနာတော့ဘူး”” သုံးထပ်သား ခန်းစည်း လေးအတွင်းမှ တီးတိုးသံလေးများကို သူ့နားက သဲသဲ ကွဲကွဲဠကြားနေရသည်။
““ကောင်းလိုက်တာ အင်း အင်း အင့် အင့်””
ဒါ ထက်ကျော်အသံ သူမှတ်မိသည်။ ကောင်မ လေးအသံက မပီမသ ဗလုံးဗထွေးနှင့် ညီးတွားသံ တိုးတိုး လေးစုပ်သပ်နေသံလောက်သာ ထွက်ပေါ်နေရာ မသဲကွဲ။ ၀ုိင်းချစ်အုံဆိုသော ခလေးမလေးပင်ဖြစ် နေလေသလား။
ခွန်ဂျာ့ရင်သည် အတိုင်းအဆမဲ့စွာ တုံရီလွုပ်ရှားလာ၏။ လက်ထဲမှ ကူးပြီးသား ဓါတ်ပုံအိတ်ကို စားပွဲပေါ် အသာချထားကာ အခန်းတွင်းသို့ တံခါးကို ဟလျက် ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။
““မြန်မြန်လုပ် အစ်ကိုရယ် မပြီးသေးဘူးလား””
““ပြီးတော့မှာပါကွယ် တအောင့်လေးနော် ..နော်””ထက်ကျော်ဖင်ကြီးက လုံး၀ပြောင်စင်ကာ လုံချည်မရိှ အောက်မှပက်လက်အနေအထားနှင့်ပေါင်နှစ်ချောင်း ကားထားသော ကောင်မလေး စောက်ပတ်ထဲသို့ ထက် ကျော်လီးကြီးက ပိုင် ရိုက်သွင်းနေသလို စိုက် စိုက်ဆင်း နေသည်။
““၀ုိင်း”” ရယ်ဟု သူက မျက်ရည်၀ဲစွာ ရေရွတ် သည်။ မနုဿမုဆိုး ထက်ကျော်လက်အတွင်း သက်ဆင်း မိမှတော့ ၀ုိင်းဘ၀ ဤသို့သာ ကားလိပ်ချရမည်ကို ခွန်ဂျာ ကြိုတင်သိထားနေသလိုပင်။
စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းက ကြီးမားသော လီးမဲမဲ ကြီးအ၀င်အထွက်၌ ဘေးသို့ ပြန့်ကားလိုက် စုလိုက်ဖြင့် လွုပ်ရှားနေသည်။ ထက်ကျော်ဂွေးစိကြီးကမူ စောက်ဖုတ် အောက်ခြေ ဖင်နှစ်ခြမ်းာကားကို ဖတ်ခနဲ ဖတ်ခနဲ မှန် မှန်ရိုက်ပေးနေသည်။မိုးပေါ်သို့ ဖ၀ါးလှန်ကာ မြောက်ထားသော ကောင်မလေးခြေချောင်းလေးများ ကုတ်ကွေးနေရှာ သည်။
““ဆောင့် .အင့် အင့် နာနာလေး အစ်ကိုရယ်””
““ဒါနဲ့ ဆောင့်တာ နာတယ်ဆို””
““အဟွန်း နာလို့ နာတယ် ပြောတာပေါ့ ခုမှ မနာတာ”” ထက်ကျော်ဖင်ကြီးကို ဆွဲမြောက်လိုက်၏။ လုံးပတ် ငါးလက်မနီးပါး ကြီးမားကာ စောက်ရေများနှင့် ပြောင်လက်နေသောလီးကြီးက စောက်ဖုတ်လေးထဲမှ ကျွတ်လုနီးပါးထွက်လာသည်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေး အောက်ခြေ၌ ဖြူလွလွ မြုပ်ပူစီဗောင်းလေးများ အစီအရီ စုပြုံတွဲခိုနေကြသည်။ တင်းတင်းလေး စေ့သွားသော အကွဲကြောင်းကြား၌ လီးဒစ်ကြီးကား အပြင်သို့ ငါးမှျာချိပ် တစ်ချောင်း လို ဆွဲထွက်လာသည် စောက်ပတ်အတွင်းသား ရဲရဲ လေးများ လန်ထွက်လာ၏။
““ရှူး အား ကျွတ်ကျွတ် အစ်ကိုရယ် အစ်ကို့ ဟာကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တာ ရင်ထဲကို ဟာတာတာကြီး ဖြစ်ပြီး ကျန်ရစ်တာပဲ တစ်မျိုးကြီးနော် .. အင်းဟင်း
ဒါဖြင့် အမြဲတတ်ထားပေးမယ်လေ ဟင် သွား ဒီက အ ကောင်းပြောတာ ဆောင့်မယ်နော် စောက်ပတ်ကို လက် နဲ့ဖြဲထား မောမော ဟိုက်ဟိုက်အသံနှင့် ထက်ကျော် အ မိန့်ပေးသလိုပင် ကနုကမာ ရောင်တောက်နေသော လက်သည်းရေှည်လေးမျာပါသည့် လက်ချောင်းဖွေးဖွေး လေးနှစ်ဖက်က စောက်ပတ်ကို ဆွဲဖြဲပေး၏။
အစိလေးကပြူးပြီး ထောင်နေသည်။ ထိုစောက် စိအောက်ခြေအတွင်းပိုင်း အသားနုလေးများ လွုပ်လွုပ်ရွရွ ပေါ်ထွက်လာသည်။ စောက်ပတ်အတွင်းမှ ကြ ထွက်နေသော စောက်ခေါင်း၀ အသားစိုင်များက အမဲ သားနှယ် ရဲရဲနီကာ လီးထိပ်ကြီး မ၀င်မီ ခေတ္တမှျ ပိတ်ဆို့ နေကြ၏။ ““ဘွတ်””ခနဲ အသံနှင့်အတူ ထက်ကျော်၏ လီးထိပ်ကြီးက စောက်ခေါင်းထဲသို့ စိုက်နစ် တိုး၀င် သွားသည်။
““အီး ဟီး ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်”” ကောင်မလေး ညီးတွားပုံက မချိမဆ့်နိုင်လွန်းလေရာ ကြားရသူ ခွန်ဂျာရင်၌ပင် နင့်တင့်တင့်ကြီးဖြစ်သွားစေလေသည်။ ထက် ကျော်၏ ရာဇ၀င်လူဆိုး စာရင်း၀င် ပစ္စည်းကြီးက အသစ် စက်စက် စောက်ပတ်လေးအတွင်းသို့ ပယ်ပယ်နယ် နယ်ကြီး လိုး၀င်နေသည်မှာ ရှည်ကြာလွန်းလှသည်ဟု သူထင်လေသည်။
၀င်သည် ၀င်နေသည် ၀င်နေဆဲ ကာလမှာပင် ထက်ကျော်ဖင်ကြီးက တဖြေးဖြေး နိမ့်ဆင်းနေသည်။
““အင်း .. ဟူသော ကောင်မလေး၏ ညီးတွား သံလေးက ထက်ကျော်လီးကြီး အဆုံးရောက်မှ အင့်အင်း ဟု အဆုံးသတ်လိုက်သည်ကိုလည်း တွေ့ရကြားရ၏။ ထက်ကျော်က လူယုတ် .. စောက်ပတ်နှင့် ဖင်အကွဲကြောင်းစပ်ကြား အသားနုနေရာလေးကို လက်ညိှုးဖြင့် ရစ်၀ုိက်ပါတ်သပ်ပေးသည်။ လီးကြီးအဆုံး၀င် ထာသဖြင့် တနင့်တပိုးခံစားထားရသော ကောင်မလေး ခမျာ ဖင်ကြားကို လက်ညိှုးနှင့် အမွွေခံရသောခါ ကတုံ ကရီလေးဖြစ်လာသည်။ စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းက ထက် ကျော်၏လီးတန်ကြီးကို ခါးသိမ်သွားမတတ် ယောင်၍ ယောင်၍ ညှစ်ပြစ်လိုက်ရှာသည်။ အခန်း၀မှချောင််းနေ သော ခွန်ဂျာဘက်သို့ ဖင်နှစ်ခုက လှည့်ထားလေရာ ထိုသို့ ကောင်မလေး စောက်ပတ်ကို ညှစ်လိုက်ခြင်းကို ခွန်ဂျာ ထင်ထင်ရှားရှားကြီးတွေ့လိုက်ရသည်။ထိုအခါ ဘာမဆိုင် ညာမဆိုင်ခွန်ဂျာ့လီးအရင်းက ““တင်း””ကနဲ ယောပြီးခံစားလိုက်မိပြန်သည်။
““ကွာ အဲလို မလုပ်နဲ့ ဟင့် ဟင့် မလုပ်ပါနဲ့ဆို””
““ခံလို့မကောင်းလို့လား ဟင်””
“ ယားတယ် ဖင်ထဲက တစ်မျိုးကြီးပဲ””
““ဒါဖြင့် ဖင်ကိုလိုးပေးမယ်လေ””
““ဟေ့ အေးကွာ အဲဒါတော့ မလုပ်နဲ့””
““ခံကြည့်ပါအုံး မကောင်း တော့မလုပ်ဘူးပေါ့ ဘယ့်နှယ်လဲ””
““ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း မဟုတ်တာသိပ်လုပ်ချင်တာပဲ””
““စောက်ပတ်ကအမြဲ လိုး နေရတာ ရိုးနေပြီ နော်လို့””
““ကျွတ် အကိုကလဲ ရေှ့ဖင် ပဲလုပ်ပါကွာ””
ထက်ကျော်ဘာမှ ဆက်မပြောတော့ ကောင်မလေးဖင်ကြားကိုမွွေနေသော လက်ချောင်းက လီးတန် နှင့်အတူ စောက်ပတ်ထဲသို့ ညင်ညင်သာသာ ယှဉ်တွဲ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
ကြည့်ပါလား လက်ကောလီးရော နှစ်ခုသွင်း ပြန်ပြီ အစ်ကိုကြံကြံဖန်ဖန် သိပ်လုပ်တာပဲ နာတယ် သိလား။ ထက်ကျော်လီးဘေးမှ လက်ညိှုးကို ပြန်နွုတ် လိုက်ပြန်သည်။ ဖင်ကြီးကို မြောက်ခါ မြောက်ခါ ခတ် သွက်သွက်လေး ဆောင့်လိုက်၏။
““ဘွတ်စွတ် ဘွတ်စွတ် ကွိ ပိ ဘွတ်စွပ်””
“အင့်““အင့် အင့် အင့်””
““အစ်ကို့လီးကို အားရရဲ့လားဟင် ချိုမာ””
““အိုး ဘာတွေမေးမှန်းမသိဘူး သွားကွယ်””
ချိုမာတဲ့ ၀ုိင်းမဟုတ် တော်ပါသေးရဲ့ ခွန်ဂျာ ရေှ့သို့ခြေတစ်လှမ်းတိုးဖြစ်သည်။ သောက ကင်နိုင် သော စိတ်နှင့်လည်း လီးကဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲတောင် ပေပေပြီ။
““ချိုမာ အားမရမှာစိုးလို့ပါ””
““အမလေး လေး အစ်ကိုရယ် ဒီလောက်ဟာကြီးနဲ့ ချိုမာ့ဟာလေးထဲ လုပ်နေတာတောင် သေလုနီးပါးခံနေရတာ ဒီထက်ကြီးရင်တော့ စုတ်ပြတ်ကုန်မှာ ဟင်း ဟင်း ဟင်း ”” နှစ် ယောက်သားငြိမ်သွားသည်။ ထက်ကျော်ဖင်ကြီးက အကြောဆွဲသလို ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ တုံခနေတုန်းဖြစ်သည်။ချိုမာဆိုသော ကောင်မလေးက ထက်ကျော် ဖင်ကြီးကို ဆွဲကာ ဆွဲကာ ဆောင့်ရင်း တဟင်းဟင်း တအင်းအင်းနှင့် တွန့်လိမ် နေရှာသည်။ ထက်ကျော်လီးကြီးက ချိုမာ့၏စောက် ပတ်လေးအတွင်း၌ အရင်းအထိ စိုက်၀င်ကာ တွင်း အောင်းရင်းအတွင်း၌ တုံခါနေမည်ကို ခွန်ဂျာ တွေးမိ လေသည်။ ထက်ကျော်ပုခုံးကိုမေးတင်ကာ မိှန်းနေ သော ကောင်မလေး မျက်နှာကိုအခုမှ သူတွေ့ရသည်။
ငယ်ရွယ်နုနယ်လွန်းသော ချာတိတ်မလေး မျက်နှာက ကော်ပတ်ရုပ်ကလေးနှယ် သန့်စင်လှပသည်။ နက်မေှာင်သောဆံပင်လေးများက ပန်းနုရောင် ခေါင်း အုံးကြီးပေါ်၌ ပျံ၀ဲ ဖွာဆင်းနေသည်။ မေှးစင်းထား သော မျက်လုံးအစုံသည် တလွုပ်လွုပ် ..။
““နောက်တစ်ချီ လုပ်အုံးမလား””
““ကျောင်းလွွတ် ပြီးပြီ ကို ရဲ့ ကျောင်းပြန်နောက်ကျရင် အမေဆူမှာ နောက်မှနော် နော်လို့”
” ချိုမာသဘောပါ”” ငနဲသားအသံ က မကျေနပ်သလိုလို ၀မ်းနည်းသလိုလို “
“လုပ်ပြီ ကိုကလဲဒီလောက်လုပ်ရတာကို အားမရနိုင်ဘူး သူ့မှာ”
” ချိုမာ့ဖက်ကလဲ ပြန်ကြည့်အုံး”” ထက်ကျော်က နှာခေါင်း မှ ဟင်းကနဲသက်ပြင်းမွုတ်ထုတ်ရင်း ချိုမာ့ဗိုက်ပေါ်မှ ခွာ၍ထသည်။ချိုမာရော ထက်ကျော်ပါ စောက်ပတ်နှင့်လီးတို့ပြိုင်တူငုံ့ကြည့်မိကြသည်။ သုတ်ရေများ စေးကပ်ပြစ်ချွဲနေသော စောက် ပတ်အတွင်းမှ ထက်ကျော်လီးကြီးကို ဖြေးဖြေးခြင်းဆွဲ ထုတ်လိုက်သည်။
““နဲနဲပျော့သွားပြီ ..နော်””
ချိုမာက လီးတန်ကြီးကို လက်ချောင်းအဖျား လေးများနှင့် ကိုင်ရင်းထက်ကျော်ကိုမော့ကြည့်ရင်း ပြော လိုက်လေသည်။
““နောက်တစ်ချီလောက်လိုးရင် ရသေးတယ်””
““တော်ပါတော့”” ချိုမာက မျက်စောင်းလေးထိုးကာ ပြုံးရင်း ရှက်စနိုးလေးပြောသည်။ ထက်ကျော်ရင်ဘတ်ကြီး ကို ပြတ်ခနဲ နွုတ်ခမ်းနှင့်စုပ်ပြီးမှ ကုတင်ခြေရင်းတွင် အေးစက်စွာ ပုံထားသော ထမီစိမ်းလေးကို လှမ်းယူ လိုက်ခါ ခြေထောက်မှစွပ်သည်။ ထက်ကျော်က အရိှန် မသေသေးပဲ ချိုမာ့မျက်နှာနုနုလေးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဆွဲယူကာ နီစွေးရွွမ်းစိုသော နွုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ချိုမြိန် စွာ စုပ်ယူလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကုတင်ပေါ်မှာပင် မတ်တတ်ရပ်လိုက်လေရာ ခပ်ငိုက်ငိုက်ကြီး တွဲကျနေသော လီးကြီးက ချိုမာပါးစပ်လေးနားတွင်ရောက်သွားလေ၏။
““ဟင်း သွား”” ချိုမာက ကဗျာကယာ မျက်နှာ ကို လွွဲဖယ်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်။ ထက် ကျော် ပုဆိုးကိုလဲပြစ်ပေးလိုက်သည်။
““ဒါပဲနော် ကို ချိုမာ ကတော့ တစ်ကိုယ်လုံးပေးပြီးပြီ ချိုမာ့ကို သစ္စာဖေါက်ရင်တော့ မလွယ်ဘူး””
အာဂ ချာတိတ်လေးပဲဟု ခွန်ဂျာတွေရင်း အ ခန်း၀မှခွာသည်။ စားပွဲရိှ ဓါတ်ပုံအိတ်ပေါ်၌ ကမ်းက တမ်း ခွန်ဂျာဟု လက်မှတ်ထိုးကာ အိမ်ပေါ်မှ အလျင် အမြန်ဆင်းလိုက်သည်။၀ုိင်း မဟုတ်ခြင်းအတွက် သူပျော်သွားမိခြင်းကို ပြန်လည် စမ်းစစ်ကြည့်သည်။ ချိုမာဆိုသော ကောင်မ လေးနှင့် ထက်ကျော်တို့ ဇာတ်လမ်းကို၀ုိင်းသိလျင် .. စင်စစ်ကတော့ ၀ုိင်း မသိသော ထက်ကျော်၏ ပုံပြင်မြောက်များစွာရိှနေသေးသည်ကိုမူ ခွန်ဂျာ သိနေ ခဲ့သည်။ အင်းလေ ဒါကြောင့်ပဲ ၀ုိင်းအုံချစ် ဆိုတဲ့ ကောင် မလေးအတွက် စိုးရိမ်မိတ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်မှာပါ နော။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရေမြန်မြန်ချိုးပြီး သံပုရာရည် ချဉ်ချဉ်တစ်ခွက်ကိုသောက်ပြစ်လိုက်ရသည်။
အလုပ်စားပွဲအတွင်းမှ ၀ုိင်း ၏ အောက်စလွတ်နေသော ဓါတ်ပုံလေးကို ထုတ်ကြည့်လိုက်မိသည်။ မ ကြာမီလေးတင်ကမှ တွေ့ခဲ့ကြုံခဲ့ရသော ချိုမာဆိုသော အထက ကျောင်းသူလေး တစ်ဦးနှင့် မနုဿမုဆိုး ထက် ကျော်တို့၏ နေ့ပွဲကြီးကို မျက်၀ါးထင်ထင်ကြည့်မြင်ခဲ့ရ သော ခွန်ဂျာအဘို့ အောက်စလွတ်ကာ စောက်ဖုတ်အ ကွဲကြောင်းလေး ထင်းနေအောင် မြင်နေရသော ၀ုိင်း ဓါတ်ပုံလေးကို ကြည့်ရုံမှျနှင့်ပင် ခွန်ဂျာ လိုးချင်စိတ်များ တဟုန်းဟုန်းတောက်လောင်လာသည်။
အလုပ်စားပွဲ၌ထိုင်ရင်း လီးကြီးကို တင်းတင်း ဆုတ်ထားမိ၏။ ဒိတ်ကနဲ ဒိတ်ကနဲ လက်ဖ၀ါးကို သွေး တိုးနေသည့် အထိ အတွေ့ကိုခံစားနေရသည်။ လီးထိပ် မှ ချွဲပြစ်သော အရေကြည်များ ယိုစီးလာ၏။ ထက်ကျော် ကဲ့သို့ သူများသားပျိုသမီးပျိုလေးများကို ဖျက်ဆီးလို သောဆန္ဒလဲမရိှ။ ယောက်ျားပီပီ ကိုင်ချင်သည်ကတော့ အမှန်။ ထို့ကြောင့် ပုဆိုးကို အသာလျော့ချလိုက်သည် မတ်ထောင်နေသောလီးကြီး တစ်ချိန်က ရွယ်ရွယ်ဆို သော ကောင်မလေးကို အကြိမ်ပေါင်းများ စွာလိုးခဲ့သော လီးကြီး .. ယခုမူ စောက်ပတ်နှင့်ေ၀းကွာ နေခဲ့သည်မှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာခဲ့ပြီး လီးဖြစ်ပါလျက် လီးအစာ မစားရသော ခွန်ဂျာ့လီးကြီး ဘာကြောင့် ၀ဖြိုးနေသနည်း.. မသန်မစွမ်းချိနဲ့စွာ လူမမာတစ် ယောက်နှယ် ပျော့တိ ပျော့ခွေဘာလို့ မဖြစ်ရသနည်း။
စိတ်က ပူထူနေသည် ယခုကဲ့သို့ ကာမဆန္ဒဖြစ်ပွားပေါက်ကွဲမွုမျိုး မကြာခဏခံစားရသော်လည်း ယခု
၀ုိင်းစောက်ဖုတ်ကြီးကို ဓါတ်ပုံထဲ၌ ထင်ထင်ရှားရှား ပြတ်ပြတ်သားသားတွေ့ရမှ ပို၍ ခံစားရသည်။ ထိုစောက် ဖုတ်ကြီးကိုပဲ လိုးချင်နေမိသည်။ လက်တွင်း၌ ဆုတ်ကိုင် ထားသော လီးကြီးက လက်ဆုတ်အာနေအောင် တုတ် ခိုင်ထွားကြိုင်းနေသည်။ ရွယ်ရွယ်နှင့် အိမ်ထောင်ကျစဉ်က သူ့လီးဤမှျလောက်မကြီးသေးဟု သူထင်သည်။ ထိုစဉ်ကသာယခုလောက်ကြီးသော လီးကို ပိုင်ဆိုင်ခဲ့လျင် မည်မှျ ကောင်းမည်နည်း။ ““မောင့်လီးက လီးသူခိုး သိလား ဟင်းဟင်း”” ရွယ်ရွယ်နှင့်လက်ထပ်ပြီး ၈-မိုင်မွေးမြူရေး ခြံ၌ပင် လွတ်လပ်စွာနေထိုင်ခဲ့ကြပြီး နေ့ည အခိန်မရွေး ကစ်ကြသည်။ ရွယ်ကလည်း မောင့်သဘော မောင်ပိုင် ဆိုင်သော စောက်ဖုတ် .. မီးခြစ်တစ်လုံးနှယ် အိတ်ထဲ ဆောင်ထားရသလို အလွယ်တကူပင် ထုတ်ယူသုံးစွဲ နိုင်ခဲ့သည်။ ဆိုပါတော့ ရွယ်ရွယ် ရေချိုးပြီး ထမီရင်လျား နှင့် သနပ်ခါးလိမ်းနေလျင် သန့်စင်လတ်ဆတ်သော ရွယ့်နို့လေးနှစ်လုံးကို အနောက်မှ သိမ်းဖက် ဆုတ်နယ်ချေ မွမိတတ်သည်။ ထမီကို ရင်လျားမှ ချွတ်လျောချလိုက် သောအခါ ရေဆေးငါးကြီးနှယ် သန့်သန့် ရှင်းရှင်း ရေချိုး ပြီးစနို့ကြီးနှစ်လုံးကို အေးသော အထိအတွေ့နှင့်စို့နမ်း ပြစ်မိတတ်သည်။
ထိုအခါမျိုး၌ ရွယ့်လက်ကလေး တစ်ဖက်က မောင့်ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးကို ညင်ညင်သာသာလေး ဆုတ်ကိုင်ပေးတတ်လာ၏။ ရွယ်ရွယ် သနပ်ခါး မလိမ်း ဖြစ်တော့ ကျောက်ပြင် ဘေးမှာပင် ရွယ်ရွယ်လှဲအိပ်ခါ ထမီကို ခြေထောက်မှဆွဲချွတ်ခြင်းခံရရှာသည်။ ၀တ်လစ် စလစ်နှင့် ဖင်အခင်းမရိှ ခေါင်းအုံးမပါ မောင့်လိုးခြင်းကို ခံရရှာပြန်၏။ စောက်မွွေးလေးများ ရေစိုနေ၍ ညီညီ ညာညာကပ်နေလျင်လည်းမောင်က တယုတယ လှျာ လေးဖြင့် ယက်ပေးတတ်သည်။ဒါကိုပင် ရွယ်ရွယ်က မောင့်ကို သိပ်ချစ်ရသည်။ ရွယ်အပေါ်၌ မောင်က မရွံ မရှာ ချစ်ပါလေကလားဟု အားနာ မြတ်နိုးမွုနှင့် မောင် လိုးလျင် အချိန်မရွေး အလိုးခံနေခြင်းဖြစ်၏။ ထိုစဉ်က ယခုကဲ့သို့ စောက်ဖုတ်ယက်ခြင်း လီးစုပ်ခြင်းများ ခေတ် မစား အေအိုင်ဒီအက်(စ်)ရောဂါမသိသည့်တိုင်အောင်ရွံရှာဖွယ် ကာမဆက်ဆံနည်းကို မြန်မာများ ပီပီ အသုံးမပြုခဲ့။ အကယ်၍ မောင်ကသာ အတင်းအကြပ် စုပ် ခိုင်းမည်ဆိုလျင် ရွယ်ရွယ် မစုပ်ပဲနေမည်မထင် ရွယ် သည် မောင့်ကို အသဲကွဲမတ်ချစ်ခဲ့ရှာသော မိန်းကလေးပင် မဟုတ်လား။
တစ်ည ကို မှတ်မိသည်။ အလုပ်များသဖြင့် ည ပိုင်းမလိုးဖြစ်ကြပဲ အိပ်ပျော်ခဲ့ကြ၏။ မောင်အိပ်ပျော် အိပ်မောကျနေစဉ် မောင့်လီးကို လက်ဖ၀ါးနုနုလေးနှင့် ဆုတ်ကိုင်ခြင်းခံလိုက်ရသည်။ မောင်လန့်နိုးသည်။ မောင် နိုးလာမှန်း ရွယ်သိသည်။ ကြိုတင်၍ အ၀တ်အစားများ ချွတ်ထားသော ရွယ်က မောင့်လီး သေးသေးလေးကို အမဲအူ ဆွဲသလို အရေခွံလေးချည်းစုပ်ခါ ဆွဲတင်လိုက် ပြန်ချလိုက်လုပ်နေ၏။ ရွယ်ရွယ်ပါးစပ်နှင့် စုပ်နေမှန်း သိ လိုက်သောအခါ မောင့်လီးကြီးက မျက်လှည့်ပြလိုက်သ လို ချက်ခြင်း တောင်သွားသည်။
““မောင့်လီးက လီးသူခိုးသိလား”” ဟုလီးထိပ်ပြဲ ပြဲကြီးကို လက်ညိှုးလေးနှင့် တို့ထိကာ ရှက်စနိုးလေးပြုံး ကာပြောရင်း မောင့်ပေါင်ပေါ်သို့ တက်ခွသည်။ မောင် က ခါးကို နေရာကျအောင် ပြင်ရွေ့ပြီး မွေ့ယာပြင်ကို တတောင်နှင့်ထောက်ခါ တစ်ဆစ်ချိုး ငုံ့ကြည့်သည်။
““ဟင့် မကြည့်နဲ့ ရှက်တယ်”” ရွယ်ရွယ်က မောင့်ရင်ဘတ်ကြီးကို လက်ဖ၀ါးလေးနှင့် တွန်းလှဲပြီး ပြန်အိပ် စေသည်။ မောင်က ရွယ် အမူအယာအတိုင်း စောင်စ ကို ဆွဲယူပြီး မျက်နှာကို အုပ်ထားလိုက်၏။
““ကြည့်ပါလား တတ်တယ် သူဒါမျိုး”” မောင့်ရင် ဘတ်ကိုလက်သီးလေးနှင့် ထုရင်း နွုတ်ခမ်းလေးစူပြီး ပြောသည်။ မောင်က ရွယ်ကိုစတင်လိုးခဲ့ကြစဉ်က ရွယ်ရွယ်က ဤသို့ပင် မျက်နှာကို စောင်ဖြင့် အုပ်ထားခဲ့ သည်။ ထိုသို့စောင်အုပ်ခါ ရွယ်ရွယ်လုပ်သမှျ ငြိမ်ပြီးခံစားရ သော အရသာမှာလည်း ကိုယ်က ဦးဆောင်လိုးရသော အရ သာနှင့်တော့ အတော်ကြီးကွာခြားပြန်သည်။ မျက်စေ့ကို မိှတ်ခါအထိအတွေ့ကို ရင်တစ်ခုံခုံခံစားရသော ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ ညင်သာသော အထိအတွေ့ မျိုးကရှားပါးလိမ့်မည်ထင်သည်။
ရွယ်ရွယ်က ယင်းသို့ နွေးထွေးစွာ ရင်ခုံစေ တတ်သော အပြုအမူလေးများကို ပြုတတ်သည်။ လီး ထိပ်ကို ချွဲစေးသော အရေလေးများနှင့် ရောနေှာကာ ပွတ်သပ်လျက် နွိုးဆွပေးတတ်သလို ဂွေးစိကိုလဲ မနာ မကျင်လေးဆုတ်နယ်လျက် လီးတန်ကြီးကို ဂွင်းတိုက် ပေးတတ်သေးသည်။
ဤမှျ အပြုအစုကောင်းသော ရွယ်ရွယ့်အား ချွန်ဂျာဘယ်သို့မေ့၍ရနိုင်ပါမည်နည်း။ လီးထိပ်ကြီးကို စ ကော၀ုိင်း လွုပ်ရှားရင်း စောက်ပတ်နွုတ်ခမ်းသားများကို နွုတ်ခမ်းနီဆိုးသကဲ့သို့ ပြုမူလေတိုင်း ခွန်ဂျာပါးစပ်ကြီး အဟောင်းသားနှင့် အလွန်အမင်း အရသာထူးစွာ ခံစား ဖူးခဲ့ရသည်။ ချစ်စွာသော ရွယ်ရွယ်လေး၏ စိတ်လက်ပါ စွာဖြင့် ကိုင်တွယ်လွုပ်ရှားမွုတိုင်း၌ ခွန်ဂျာမေ့မေ့မူးမူး မျောပါခဲ့ရသည်။ လီးအပေါ်သို့ စောက်ပတ်အ၀ကို တေ့ပြီး ညင် သာစွာထိုင်ချလိုက်သောအခါ နွေးအီသော လီးထိပ်မှ အရသာသည် နှလုံးသားမှဆင့်ကူးစိမ့်၀င်၍ တစ်ကိုယ် လုံးကို ပျံ့နှံ့ခံစားသွားစေခဲ့သော အထိအတွေ့လေးများ
ယခုမူ ေ၀းခဲ့ရပြီ .. စာရေးစားပွဲ၌ အတန်ကြာ ထိုင်ရင်း မာတောင်နေသော လီးကြီးကို ဆုတ်ကိုင်ထားသော ခွန်ဂျာ့လက်သည် တင်းကျစ်နေ၏။ လက်ဖ၀ါးအတွင်း ၌ အကြောကြီးများထောင်ကာ ဖုထစ်ရု်းကြနေသော သူ့လီးကြီးကို ဘယ်သို့ ဖြေသိမ့်ရမည်မသိအောင် ခံစား နေရသည်။ စားပွဲပေါ်၌ သူ့အား ပြုံးရွွင်ရွွန်းစိုစွာ ကြည့် နေသော ၀ုိင်းအုံချစ် ဓါတ်ပုံလေးကို စိုက်ကြည့်လိုက် သည်။
ထမီအောက်စလေးလွတ်နေသော ၀ုိင်းအုံချစ်ထိုငနေပုံလေးက ဖိတ်ခေါ်နေသလိုရိှသည်။ မျက်နှာ လေးက ပကတိရိုးသားသန့်စင်နေခြင်းအတွက် ဓါတ်ပုံရိုက်စဉ် မိမိစောက်ပတ်ကြီးကို အထင်အရှားပေါ်လွင် နေသည်ကို မသိသည်မှာ သေချာသည်။ ခွန်ဂျာက လည်း နက်ကတစ်များရစဉ်ကတည်းက ထိုပုံလေးကို မျက်စေ့ထဲ၌ စွဲထင်နေရာ အပီအပြင် ကူးပြီးသောအခါရင်၌ အတိုင်းအဆမရိှ ဆန္ဒမီးက အဟုန်ပြင်းစွာ တောက် လောင်ခဲ့ရလေသည်။ လိုးချင်စိတ်များ ထကြွလာလေလေ ချစ်ခဲ့ရသော ရွယ်ရွယ်ကို သတိရလေလေ ဖြစ်လာရ သည်။ ရွယ်ရွယ်သာရိှလျင် သူမအခြေအနေမျိုး၌ ထမင်းပင်ချက်ကြမည်မထင်။ တစ်ယောက်တည်း ငိုင်တွေကာ ပုဆိုးကို ဆီးစပ်အထိလျောကာ ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော လီးကြီးကို ကိုင်ထားလေသော ခွန်ဂျာသည် စတူဒီယို အခန်းဆီသို့ တစ်စုံတစ်ယောက် ညင်သာစွာ၀င်လာ သည်ကို သတိမထားလိုက်မိချေ။ အခန်းတစ်ခုလုံး တိတ် ဆိတ်ငြိမ်သက်လျက်ရိှသည်။ တစ်ဖက်ဖွင့်ထားသော ပြူ တင်းပေါက်မှ အေးမြသော လေစိမ်းလေးက ညင်ညင် သာသာ တိုက်ခတ်နေ၏။
တစ်ယောက်တည်း ငြိမ် သက်နေသော ခွန်ဂျာနွုတ်ခမ်းအစုံသည် တဆတ်ဆတ်တုံရီနေသည်။ လက်တွင်း၌ ဆုတ်ကိုင်ထားဆဲဖြစ်သော သူ့လီးကြီးမှာ ထိပ်ကြီး တင်းကာ ခရမ်းသီး ကြီးတစ်လုံးနယ် ပြောင်တင်းနီရဲနေသည်။ ဆာလောင် ငတ်မွတ်နေသော သူ့လီးကြီးကို ဆုတ်ကိုင်ထားရင်း ခွန်ဂျာ ၀န်းကျင်ကိုမေ့နေသည်။ အပြင်ခန်းကတည်းက ၀ုိင်း အသံပြုကြည့်သည်။ အိမ်ရေှ့ခန်းတံခါးကြီး ပွင့်နေသည့် အတွက် စတူဒီယိုအဖြစ်အသုံးပြုသော နောက်ဖက် အခန်းသို့ ဆက်၀င်ခဲ့မိသည်။ ဒါသည်ပင် ၀ုိင်းအမှား ဖြစ်ကောင်းဖြစ်ပါမည်။ စာရေးစားပွဲ၌ ငြိမ်သက်ကာ ဓါတ် ပုံတစ်ပုံကို စိုက်ကြည့်နေသော ခွန်ဂျာ့ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ တစ်ကြိမ်တည်းသော တွေ့ဆုံသေးသော ခွန်ဂျာ ကို ဘယ်သို့နွုတ်ဆက်ရမှန်းမသိ။ သို့သော် ခြေလှမ်းတို့ က ခွန်ဂျာ့အနီးသို့ တရွေ့ရွေ့တိုးကပ်သွားနေမိသည်။ ထို အခါ ခွန်ဂျာ့စိုက်ကြည့်နေသော ဓါတ်ပုံကို ၀ုိင်း အ သေအချာတွေ့လိုက်ရသည်။ တွေ့လိုက်မိသည်နှင့် တစ်ကိုယ်လုံးရိှ ပုံမှန်စီး ဆင်းနေသောသွေးကြောများ ရပ်ဆိုင်းသွားသလို ခံစား လိုက်ရသည်။ ၀ုိင်း၏ ခြေလှမ်းများတုံ့ဆိုင်းသွားကုန် သည်။ ရေှ့တိုးရခက် နောက်ဆုတ်ရခက်တွေဖြစ် ကုန်သည်။ နှလုံးသွေးများ တဒိုင်းဒိုင်းခုံအောင်လည်းခံစားရသည်။ ရင်၌ မောလွိုက်တုံရီသော ေ၀ဒနာကိုလည်း ခံစားရသည်။
ဓါတ်ပုံက ၀ုိင်းရဲ့ပုံလေ ကြည့်ပါအုံး ထိုင်ထား လိုက်တာ အောက်က ဟောင်းလောင်း.. ဘယ် လောက်ရှက်ဖို့ကောင်းလဲလို့ အိုး ထမီကြားက ထင် ထင်ရှားရှားကြီးပေါ်နေတာကလဲ တမင်တကာ ထမီကို လှန်ပြီး ဓါတ်ပုံအရိုက်ခံထားသလိုကြီး။
ဟင် သူ ပုဆိုးကိုလျော့ချွတ်ပြီး မတ်တောင် နေတဲ့သူ့ဟာကြီးကို ကိုင်ထားလိုက်တာ။ သူ့စိတ်ကူးယဉ်နေမှာပေါ့ ၀ုိင်းရဲ့ အောက်စလွတ်နေတဲ့ပုံကို ကြည့်ပြီး စိတ်နဲ့ပြစ်မှားနေမှာပေါ့။ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ မသိမသာ ပြန်ထွက်သွားလို့ရော ရမလား အင်း မသိလိုက်ရင် ကောင်းသား တော်ကြာ သူ့ကိုတွေ့ပြီး သူ့ဟာကြီး သူကိုင် ထားတာ မြင်လို့၀ုိင်းက ပြန်လှည့်ပြေးတယ်ဆိုရင် ဘယ်တော့မှ ရင်ဆိုင်ရဲကြမှာမဟုတ်ဘူး။ ဘာလုပ်ရ မလဲ သူ့ဟာကြီးကလဲ သနားစရာကောင်းလောက်အောင် ဆာလောင်နေရှာပုံပဲ ခက်ထာက ၀ုိင်းက ဘယ် ယောက်ျားနဲ့မှ အလိုးခံဖူးသေးတာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ သူ့ကိုကြည့်ပြီး အလိုလိုနေရင်း သနားသလိုခံစားမိရ ပြန်တယ်။
ဟုတ်တယ် ခွန်ဂျာဆိုတဲ့ဓါတ်ပုံဆရာလေးကမိန်းကလေးတွေ ဓါတ်ပုံမရိုက်ဘူးလို့ အင်မတန် နံမည်ကြီးနေတာ အခု၀ုိင်းနဲ့ ဓါတ်ပုံရိုက်ဖြစ်ကြပြီး ခွန်ဂျာမှာဒီေ၀ဒနာကြီးခံစားနေရတယ်ဆိုတော့ ၀ုိင်း စိတ်ကောင်း နိုင်မလား ၀ုိင်း ရပ်နေရာက မသိမသာ သူ့ဟာကြီးကိုခိုး ကြည့်မိပြန်တယ်။ခွန်ဂျာဟာ မိန်းမရဘူးတယ်ဆိုတာ ၀ုိင်း သိပါတယ်။ ဒါကြီးနဲ့ အလိုးခံခဲ့ရတဲ့ ခွန်ဂျာရဲ့မိန်းမလဲ ခွန်ဂျာကို ချစ်မှာ။
သိပ်ချစ်မှာပါပဲ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့လေ ခွန်ဂျာဆိုတဲ့ ကချင်လေးဟာ တကယ့်ကို ကျန်းမာသန် စွမ်းတဲ့ယောက်ျားကောင်း တစ်ယောက်ဖြစ်နေလို့ပဲပေါ့ ၀ုိင်းအသက် (၁၈)နှစ်ထဲ၀င်နေပါပြီ ဟိုဒင်း လိုးမယ်ဆိုရင်လည်း ရနေပြီပေါ့။ ခလေးလဲမွေးနိုင်ပြီပေါ့။ ဒါပေမဲ့ အချစ်ဆိုတာ မသိတသိနဲ့ ရင်ခံတတ်ရုံလေးရိှသေးတာ။ ထက်ကျော်ဆိုတဲ့ ဟိုအကောင်က လက်သရမ်းလွန်းလို့၀ုိင်းမုန်းလိုက်တာ မပြောနဲ့တော့..။
““ဆရာ ..”” မှားသလား မှန်သလား မေ၀ခွဲ နိုင်ခင်မှာပါးစပ်က လွွတ်ခနဲ ခေါ်လိုက်မိတယ်။ ခက် လိုက်တာ ““ဟင် ၀ုိင်း ကုလားထိုင်က ကမ်းကတမ်း ကြီးထရင်း ပုဆိုးကို ပြင်၀တ်နေတဲ့ သူ့တစ် ကိုယ်လုံးဟာ ဆောက်တည်ရာမရပဲ ယိမ်းထိုးနေရှာတယ်။ မျက်နှာတစ်ခုလုံးဟာလဲနီလို့။ ၀ုိင်း ဘယ်အချိန်ကရောက်နေ တာလဲ ဟင် သူ့အသံကြားမှ သူ့ကိုပိုသနားမိပြန်တယ်။ ခိုးကြောင်ခိုး၀ှက် ပြုမူနေတဲ့ သူ့ကို လူမိသွားတော့ သူ မနေတတ်တော့ဘူး မျက်နှာကို အောက်ငုံ့ပြီး နွုတ်ဆက် စကား ပြောနေပေမဲ့ သူဟာ အပြစ်ရိှတဲ့ ကျောင်းသား လေးလို တုံနေရှာတယ်။
““၀ုိင်း ရောက်နေတာ ကြာပါပြီ ဆရာ”” ဘာထူး လဲ ၀ုိင်းလဲ အသံတွေတုန်နေတာပဲဥစ္စာ ပြီးတော့လဲ သူ့လိုပဲ ခေါင်းကို ငုံ့ပြီး ပြောနေတာ ၀ုိင်းနဲ့ သူ့ကြားမှာ ပြောစရာစကားတွေ ကုန်သွားတယ်။ ဘာကစပြီးပြောရမှန်းမသိအောင်လဲ ခံစားကြရတယ်။
““ဒီပုံကို ကျနော် တမင်ရိုက်တာမဟုတ်ဘူး””
““၀ုိင်း နားလည်ပါတယ်ဆရာ””
““ဒါပေမဲ့ ကျနော် အရမ်းခံ စားလိုက်ရတယ်”” ၀ုိင်းက သံယောင်လိုက်ပြီး ရေရွတ် နေမိသည်။
““ဟုတ်တယ် ၀ုိင်း အရမ်းခံစားရတယ် ၀ုိင်းရဲ့အလှ အင်း ၀ုိင်းရဲ့အလှပဲဆိုပါတော့ ကျနော့ကို ဖမ်းစားနေတယ် ၀ုိင်းရယ် ကျနော် မရုန်းနိုင် မကန်နိုင် တော့ဘူး”” ၀ုိင်းအလှတဲ့ ၀ုိင်းရဲ့စောက်ဖုတ်ကို မြင်လို့ မနေနိုင် မထိုင်နိုင်ဖြစ်ပြီး လိုးချင်စိတ်တွေဖြစ်ပေါ် နေပါတယ်ဆိုတာကို ယခု ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးပြောတာပဲမဟုတ်လား။ ၀ုိင်းဘယ်လိုလုပ်ပြီးခေါင်းဖေါ်ရဲမှာလဲ ၀ုိင်း အသားတွေ တဆတ်ဆတ်တုံအောင် စိတ်လွုပ်ရှားနေ မိတယ်။ စားပွဲစွန်းကို အထပ်ထပ်ပွတ်ရင်း ခေါင်းကိုပဲ တွင်တွင်ငုံ့ထားမိတယ်။ ခက်လိုက်တာ ဘာပြန်ပြောရမလဲ။
““၀ုိင်း .. ၀ုိင်းရယ်”” ကတုံကရီနဲ့ သူ့လက်နှစ် ဖက် က ၀ုိင်းပုခုံးနှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းလေး ဆုတ်ကိုင် လိုက်တယ်။ ၀ုိင်းလေ ဆတ်ကနဲ တုံသွားတယ်။ ရုန်းပြစ် လိုက်ရမလား ပါးကို ဖြန်းကနဲ မြည်အောင် ရိုက်ပြစ် လိုက်ရမှာလား ၀ုိင်း တဆတ်ဆတ်တုံသော နွုတ်ခမ်း တွေကို ကိုက်ရင်း သူ့မျက်နှာကို မော့ကြည့်မိသည်။ သူ့မျက်နှာက ၀ုိင်းထံမှ တစ်စုံတစ်ရာ အဖြေကို မေှျာ် လင့်တကြီး စောင့်စားဟန် အားနည်းသော မျက်လုံး များနှင့် ကြည့်နေတသည်။ ဘာထူးလဲ .. ဘာူထးလို့လဲ။ သူ့နွုတ်ခမ်းတွေလဲ တဆတ်ဆတ်တုံနေကြတာပဲ ..
““၀ုိင်း ခေါင်းကို ပြန်ငုံ့ရင်း သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို အသာအယာ ဖယ်ချလိုက်ခါ သက်ပြင်းနှစ်ချက် ဆင့်ကဲ ရွိုက်မိ၏။
“၀ုိင်းရယ် .. ကျနော် ရိုင်းသွားသလားဟင်””
သူက စိုးရိမ်တကြီး တုန်တုန်လွုပ်လွုပ်မေးသည်။ ၀ုိင်းက ခေါင်းကိုငုံ့မြဲ ငုံ့ကာ စကားမပြန်မိပဲရိှသည်။ တဆတ်ဆတ်တုန်နေသော ၀ုိင်း၏ နွုတ်ခမ်းလေးများကို အနီး ကပ် မြင်သည်အထိ သူတိုးကပ်လာသည်။ နွုတ်ခမ်း ဆိုးဆေး ပါးပါးလှပ်လှပ် ဆိုးထားသောကြောင့် နွုတ်ခမ်းနီရနံ့ချိုမွွေးမွွေးလေးကို သူရှူရွိုက်မိသွား၏။
တဆက်တည်းမှာလည်း ၀ုိင်းကိုယ်နံ့လေးကို သူက ပူးပူးကပ်ကပ်ရရိှလိုက်ပြန်သည်။ တစ်ကိုယ်လုံးရိှ သွေးများ ဆူကြွှလွုပ်ရှားလာကြသည်။ သူက တံတွေးကိုဂလုကနဲ မြည်အောင် မြိုချလိုက်ရင်း ဒုတိယအကြိမ်၀ုိင်း၏ ပုခုံးလေးနှစ်ဖက်ကို ဆုတ်ကိုင်လိုက်ခါ မျက်နှာ ချင်းနီးကပ်အောင် ဆွဲယူလိုက်သည်။
နွုတ်ခမ်းနှစ်ခုသည် နွေးကနဲ ပူးကပ်သွားသည်။၀ုိင်း၏ မျက်တောင်ရှည်ကြီးများ မေှးစင်းကျသွား၏။လက် အစုံကလဲ သူ့ကျောပြင်ကို အလန့်တကြား ဖက်မိသည်။ နွုတ်ခမ်းချင်းထိမိရုံလေးဖြင့် ၀ုိင်း တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ခ နဲ တွန့်ကာ အကြောအချဉ်တွေ ပျော့ခွေချင်သွားသည်။
““ပြွတ်..ပြွတ်”” သူက ၀ုိင်းနွုတ်ခမ်းနှစ်လွွာကို ညင်ညင်သာသာလေး စုပ်ယူလိုက်သည်။ ဖျင်းကနဲ ခံစား လိုက်ရသည်။ ““ချစ်တယ် ၀ုိင်းရယ်”” အမောတကောကြီးပြောရင်း နွုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ပြန်၏။ သည်တစ်ခါ သူ့လှျာနွေးနွေးဖြင့် ၀ုိင်း နွုတ်ခမ်းသားလေးများကို တလစပ် ယက်သည်။ စုပ်သည်။ ချိုမြမွွေးသင်းသော နွုတ်ခမ်းဆိုးဆေးလေးများ ပြောင် စင်သွားသည်။ ၀ုိင်းက အသက်ကိုအောင့်ထားမိသည်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဘာတွေဖြစ်နေမှန်းကို ၀ုိင်းမသိ။ မရုန်း မဖယ် မတွန်းမကန်နှင့် တလွန့်လွန့်နေိမိခြင်းကို ၀ုိင်း၏ ဆူဖြိုးသန်စွမ်းသော လတ်ဆတ်သည့် သွေးများဆူကြွ လာခြင်း သင်္ကေတပင်ဖြစ်မည်ထင်သည်။
““အခန်းထဲ သွားကြရအောင် ၀ုိင်းရယ်နော်”” သူက တကယ့်ကို စိတ်လွုပ်လွုပ်ရှားရှား အသံကြီးနှင့် ပြောကာ ၀ုိင်းခါးသေးသေးလေးကို ဖက်၍ဆွဲခေါ်သည်။ အခန်းထဲသွားလိုးကြမည်ဟူသော အဓိပ္ပါယ်မှန်း သိ၏။ ပူနေထူနေသောစိတ်နှင့်ခေါင်းကို ငုံ့ထားမိ၏။ ဘာဖြစ်ရတာလဲ ရုန်းပါလား .. ေ၀းရာဆီကိုခွာပါလား ၀ုိင်း ဟာ သံလိုက်စက်ကွင်းမိနေတဲ့သူလိုပဲ သူခေါ်ရာကို တရွေ့ရွေ့ပါသွားနေမိတယ်။ အမှားအမှန် ေ၀ဖန်တွေး ခေါ်နိုင်တဲ့ စိတ်တွေဘယ်ရောက်ကုန်ပလဲ အို .. သူ၀ုိင်းကို နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးပေါ် ပွေ့တင်၏။ အ လင်းရောင်တသဲ့သဲ့မှျသာလင်းသည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကြီး က ၀ုိင်းအပေါ်သို့ တဖြေးဖြေး အုပ်မိုး ခွစီးလာသည်။
၀ုိင်းမောသည်။ မျက်စေ့အစုံကို မိှတ်ထားလိုက်မိ၏။လက်နှစ်ဖက်က သူ့ရင်ဘတ်ကို အထိတ်တလန့်လေးတွန်းထား၏။ အခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်သား၏ အသက်ရှူသံသည်သာ ပြင်းပြင်းပျပျလေး ထွက်ပေါ်နေသည်။၀ုိင်း ဘာကြောင့်မှန်းမသိ မျက်စေ့အစုံကို ဇွတ်မိှတ် ထား မိသည်။ အသိစိတ်များကမူ သူ ဘယ်နားကိုကိုင်သည် ဘာလုပ်နေသည်ကို သိနေသည်။ သူ့ထံမှ ပူနွေးသော အသက်ရှူရွိုက်သော လေကို မျက်နှာပြင်၌ ထိတွေ့ခံ စားရ၏။ ချိုသင်းသော ယောက်ျားရနံ့တစ်မျိုးကိုလဲ ၀ုိင်းရနေ၏။ ခုံလိုက်တာ .. ရင်တွေ တလှပ်လှပ်ကို မော နေသည်။ သူ့စကားတွေ ပြောနေသည်ဟုတော့ ၀ုိင်းထင်၏။ စကားလုံးများက တိုးလွန်း ညင်သာလွန်းပြီး ကြိပ် ၍ပြောသောစကားများဖြစ်၍ မသဲမကွဲလေသံမှျ လောက်သာ တီးတိုးပြောနေခြင်းဖြစ်၏။ တစ်ချို့ကိုလဲ၀ုိင်းနားလည်သည်။ နားလည်သော စကားလုံးတိုင်း ကလည်း ၀ုိင်းရဲ့ရင်ကို ပူနွေးလွိုက်ဖိုစေရုံမှျမက မျက် နှာ တစ်ခုလုံးကို ထူပူစေသော စကားလုံးများသာ ဖြစ်နေ သည်။
““ဓါတ်ပုံထဲမှာ ၀ုိင်းစောက်ဖုတ်ကြီးကို မြင်ကထဲက လိုးချင်နေတာ သိလား . ၀ုိင်း””
၀ုိင်း ထိုစကားကြားတော့ ရှက်လိုက်တာ။ မျက် နှာကို ပြုံးထားရမှာလား မဲ့ထားရမှာလား .. မသိ။ နောက် သူထပ်ပြောသေးသည် ၀ုိင်းက မျက်နှာကို တစ် ဖက်သို့စောင်းထားပြီး အံလေးတင်းတင်းကြိပ်ထားရ၏။
““ကိုယ်တို့လိုးကြရအောင်နော် ၀ုိင်း”” ခက်လိုက် တာကွယ် ဘယ်လိုလူလဲမသိဘူး ဟုတ်တယ် ၀ုိင်းက အစ်ကို့လီးကြီးကို မြင်ကတည်းက ၀ုိင်းလဲခံချင်နေပါ တယ်အစ်ကိုရယ် မြန်မြန်လိုးစမ်းပါလို့ ပြောရမှာလားဟင်း အပျိုရှင့် အပျို အလိုးခံဘို့မပြောနဲ့ ကိုယ့်ဖင်တောင် ကိုယ် ငုံ့ကြည့်ဖူးတာ မဟုတ်ဖူး ယုံလား။ အဲဒီစကားမျိုးတွေ
၀ုိင်းပါးစပ်က ဘယ်လိုလုပ်ထွက်မှာလဲလို့ တစ်ခါထဲ သူက မိန်းမရဘူးပြီးသားဆိုတော့ အဲဒီစကားတွေ ထွက်ရဲ ပြောရဲတာပေါ့ အို ကျွတ် နို့နှစ်လုံးကို ကိုင်ပြီး နယ်ပေး နေတယ်။ ဟာအား ကျွတ်ကျွတ် ကောင်းတော့ ကောင်းတယ် ဒါပေမဲ့ ရှက်တာလဲလွန်ရောပဲ သူအဲဒီလို လုပ်လေ ၀ုိင်းက မျက်စေ့တွေကို တင်းတင်း ပိတ်ထား မိလေပဲ။ လက်ချောင်းတွေက ခေါင်းရင်းက ကုတင်တိုင် ကို စုံကိုင်ဆွဲထားမိတယ်။ လက်ဆစ်လေးတွေဆိုတာ ဖြူ တောင်နေတယ်။ အပေါ်အကျႌရင်ဘတ်ကို ဆွဲဖွင့်လိုက်ပြန်ပြီ ၀ုိင်း အသဲတွေအေးကနဲ ခံစားလိုက်ရတယ်သိလား နွေးနွေးပူပူ သူ့အာခံတွင်းမှာ နို့သီးခေါင်းလေး တွေကို စို့ပေးပြန်တော့ ဘာမှမဆိုင်တဲ့ ဟို ခါးဆီက ဖြင်းကနဲဖြစ်ပြီး အပေါ်ကို ကော့ထောင်လိုက်မိတယ်။ စောက်ပတ်ထဲမှာ ရွစိရွစိဖြစ်ကုန်တယ်။ အဲဒါ ဘာဓါတ်လဲမသိဘူးနော် သိပ်ဆန်းတယ် သိလား ၀ုိင်း နို့နှစ်လုံးကနေမထိ လေမထိနဲ့ သန့်သန့်စင်စင်အုပ်ထိန်း လာတာဆိုတော့ စိမ်းစားဥတွလို ဖွေးနေတာ အခွံနွွာ ထားတဲ့စိမ်းစားဥမျိုးပေါ့။ အရွယ်အစားက ဟင်းသောက် ပန်းကန်အလတ်စားတစ်လုံးကို မေှာက်ထားသလိုပဲ ခုံးလုံး ပြီး ကျစ်မာနေတာ ..ခွန်ဂျာဆိုတာကလည်း သိတဲ့အတိုင်း မိန်းမသေပြီးကတည်းက မလိုးရတာ ကြာပြီဆိုတော့ ၀ုိင်းရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို ဖြစ်နိုင်ရင် ကိုက်စား၀ါးမြိုပြစ်ချင်လောက်အောင် ဖြစ်နေတာ။
ထမီအထက်ဆင်စလေးကို ဆွဲဖြုတ်ပြီး ချွတ်ပြန်၏။ ၀ုိင်း၏ အတွင်းခံ ဘရာဇီယာလေးက လည်ပင်း၌ ရောက်နေသလို ထမီကလည်း အောက်သို့လျောဆင်း သွားသည်။ စောက်မွွေလေးများ မစုံတစ်စုံ ပေါက်နေကြပြီ၀ုိင်းက အမွွေးနဲနဲသန်ချင်သည်။ စောက်မွွေးလေးများက ဆီးခုံမှာသာမဟုတ် စောက်ပတ်ဘေးပတ်လည်၌လည်း ခပ်ပါးပါး မေှးမေှးလေး ပေါက်နေသည်။ တခြားမိန်းက လေးတွေဆိုလျင် စောက်မွွေးများက ဆီးခုံမှာပဲရိှသည်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအထက်နားသို့ မရောက်မီ ခရီးဆုံးကြသည်။ ယခု ၀ုိင်း အမွွေးနုနုလေးများက ပရေတိမြက် ခင်းပမာကျယ်ပြန့် လွန်းသည်ဟု ဆိုရမည်။ ခွန်ဂျာကလဲ စောက်မွွေးသန်သန်နှင့် ၀ုိင်း၏ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်း မို့မို့ကြီးကိုကြည့်ပြီး လျပ်တစ်ပျက်အတွင်း၌ ရွယ်ရွယ့်ကို သတိရသည်။
သူ့ဘ၀၌ မိန်းမနှစ်ယောက်စောက်ဖုတ်ကိုသာ မြင်ဖူးခဲ့သည်ပဲမဟုတ်လား။ ရွယ်ရွယ်က ၀ုိင်းထက်စာလျင်စောက်ပတ် ဗျက်သေးချင်သည်။ စောက်ပတ် နွုတ်ခမ်းသားလေးများက ထူထဲသော်လည်း ဘေးသို့ ဖြန့် ပြန့်ကားကားကြီးမဟုတ်။ ၀ုိင်းစောက်ပတ်နွုတ်ခမ်းသား များကမူ ထူထူထဲထဲရိှ၏။ နခမ်းသားထူသဖြင့် စောက် ပတ်ကြီးက လက်ကြီးခုံးထားသလောက်ကို မို့မောက် ခုံး ထနေသည်။ အချိန်ပိုင်း နာရီပိုင်းအတွင်း မိမအလိုကို လိုက်နေရှာသော ၀ုိင်းကို ခွန်ဂျာ ပိုမိုနှစ်သက် မြတ်နိုးရ၏။ ရွယ်ရွယ်တုန်းက မလုပ်ပေးဖူးသော ပြုစုခြင်းမျိုးကိုလဲ သူက တယုတယလေးပြုမူလိုက်သည်။ ဖေါင်းမို့စူကြွနေသော စောက်ဖုတ် အပေါ်နခမ်းစပ်လေးကို လှျာနှင့် အသာအယာအုပ်ယက်ပေးလိုက်၏။
““အ..”” ၀ုိင်း၏ တင်းတင်းစေ့ထားသော နွုတ် ခမ်းတွဲတွဲလေး ဇတ်ကနဲ ““ဟ””သွားကာ ေ၀ဒနာ တစ်ရပ်ခံစားးရသလို အသံလေးတစ်သံထွက်ပေါ်လာသည်။ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ခွန်ဂျာဆံပင်များကို ခပ်တင်း တင်းလေး ဆွဲကိုင်လိုက်သည်။
““ကျွတ်.. မဟုတ်တာ ဟိတ်”” ၀ုိင်းက သူ့ခေါင်း ကိုဖယ်ရှားရန် ကြိုးစားပါသေးသည်။ ဤမှျလောက်အထိ သူ့ကို မခိုင်းချင် မနစ်နာစေချင် သို့သော် သူက ခေါင်း မာသည်။ စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းကို ပါးစပ်နှင့် ငုံခဲကာ အကွဲ ကြောင်းထဲသို့ လှျာဖျားနွေးနွေးကြီးကို အထက်အောက် ဆုန်ကာဆန်ကာ ထိုးကလိပေးသည်။ ၀ုိင်း ကြာရှည် တင်းမခံနိုင်။ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဘေးတစ်ဖက်ဆီသို့ ဖြဲချလိုက်၏။ ထိုအခါမှ ရင်ထဲ ဟင်းလင်းပွင့်သွားသည်။ စောက် ပတ်နှစ်ခြမ်းမှာလဲ တင်းတင်းစေ့နေသည့်ကြားမှ မဟတဟလေးဖြစ်နေ၏။ သူက လက်မနှစ်ဖက်ဖြင့် စောကပတ်ကို ဖြဲလိုက်သည်။
ထောင်းကနဲ အငွေ့ဟပ်လိုက်သော ပေါင်းအိုးထဲမှ အပူငွေ့ပမာ စောက်ပတ်အတွင်းမှ သန့်စင် မွွေး သင်းသော ဆပ်ပြာမွွေးရနံ့လေးကို ရှူရွိုက်မိလိုက်သည်။ ပါကင်ထုပ်တစ်ခုကို ဖွင့်လိုက်စဉ် ရရိှသော အနံ့အသက် ကဲ့သို့ စက္ကူသစ်အနံ့မျိုးကိုလည်း ရရိှ ရှူရွိုက်မိရပြန်သည်။
ဒါသည်ပင် အပျိုမလေး ၀ုိင်းအုံချစ်၏ စောက်ပတ် အနံ့ လေးသာဖြစ်သည်။ စောက်ပတ်အသားလေးတွေက နူးည့ံနေသည်။ နွုတ်ခမ်းဖြင့် ထိသည့်တိုင် ထိမှန်းမသိ အောင် နုထွတ်နေသည်။ ပန်းနုရောင်ပြေးနေသော အတွင်းသားရဲရဲလေးများကို လှျာဖျားနှင့် ထိုး၍ ကလိ လိုက်သည်။
““အ..အ အဟင့် ဟင့် ယား ယားတယ်”” လွိုင်း ထကုန်သည် ဖင်ကြီးက ကြတက်လိုက် ပြန်ကျလိုက်ဖြင့် လွုပ်ရှားခါယမ်းသွားလေသည်။ ၀ုိင်းစောက်စိလေးက တင်းမာနေပြီဖြစ်၏။ စောက်စိလေး အောက်မှ ဂူပေါက် လေးသဖွယ် ပွင့်ဟနေသော ဆီးပေါက်ကလေးထိပ်ကို သူကလှျာထိပ်ဖြင့် အသာအယာထိုးကလိကာ ရစ်၀ုိက် ပေလိုက်သည်။
““အား .. ရှူး ကျွတ် မခံနိုင်ဘူး အ အ”” ၀ုိင်းကတုံကရီလေး ငိုသံပါနှင့်ပြောရင်း သူ့ခေါင်းကို ဆံပင် များစုဆွဲ၍ ဖယ်ရှားသည်။ မရ။ ပေကပ်ကာ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးကို သွားဖြင့် မနာမကျင်စေပဲ တဆတ်ဆတ် ကိုက်ပေးလိုက်ပြန်ရာ ၀ုိင်းခမျာမှာ သေးဖြန်းဖြန်းပါချင် အောင်ခံစားလိုက်ရလေသည်။
““တော် ..တော်ပါတော့ အဟင့် ဟင့် ဟင့်””
““ပြွတ် ..အင်း ..ပြွတ် ပီ ပြွတ် အင်း””
သူကသန့်ရှင်းလတ်ဆတ်သော ၀ုိင်း၏ ပစ္စည်း ကြီးကို အလွန်အမင်း အရသာရိှသော စားသောက်ဖွယ် တစ်ခုပမာ မြတ်မြတ်နိုးနိုးလေး စုပ်ယက်ပေးနေပြန်ရာ၀ုိင်းမှာ မျက်ရည်လေးများ ေ၀့၀ဲလာလေတော့သည်။ စောက်ပတ်အတွင်းမှ ဇိကနဲ ဇိကနဲ သုတ်ရေများ ပန်း ထွက်ကုန်၏။ ““ဒုက္ခပဲ အဟင့် ထွက်ကုန်ပြီ ဟင့် အဟင့်”” ၀ုိင်း သူ့မျက်နှာကို ပေကျန်ကုန်မှာစိုးလို့ ဆွဲဖယ်ပေမဲ့ သူက အပြစ်လိုက် အခဲလိုက် အဖတ်လိုက် အန်ကျ လာတဲ့ သုတ်ရည်များကို တမြတ်တနိုးလေး လှျာနဲ့သိမ်း ပြီး မြိုချလိုက်တာတွေ့ရတော ၀ုိင်း သေချင်ရော ကွယ် အဲလောက် မလုပ်နဲ့ ကိုရယ်”” ၀ုိင်းသူ့ကိုချော့မော့သော လေသံနှင့်ပြောပေမင့် သူက စောက်ပတ်အကွဲကြောင်း အောက်ဖက်၌ စုပြုံတစ်ဆို့နေသော စောက်ရေလေးများ ကို နွုတ်ခမ်းစူကာ တေ့ယူပြီး စုပ်ယူနေပြန်ရာ ၀ုိင်းခမျာ သူ့ကို ဘယ်လိုသနားသွားမှန်းမသိ။ ““လိုးပါတော့ ကိုရယ်နော်”” ၀ုိင်းထံမှ ညင်သာတိုးညှင်းသော အသံလေးကြားမှ သူက မော့ကြည့်သည်။ သူ့မျက်လုံးများက အချစ်ဆိပ် တက်ကာ ကြည်လဲ့နေလေသည်။ ““ကို လိုးရတော့မလား ဟင်”” ““အင်း .. ”” ၀ုိင်းရှက်သည် ခေါင်းကို ငုံ့ရင်း အင်း ဆိုသောအသံကို မပွင့်တပွင့်လေးပြောလိုက်မိ၏။ သူက ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်သည်။ သူ့လီးက တောင်နေသည်ဆို သော်လည်း လီးအရင်းက ရှည်လျား တုတ်ခိုင်သော လီး အဖျားမှ အလေးချိန်စီးသည့် ဒစ်ပြဲကြီးကို မနိုင်မနင်း ဆွဲမ ထားရသည့်နှယ် ခပ်ငိုက်ငိုက်ကြီးဖြစ်နေသည်။ ၀ုိင်းက နေရာမှ အသာထသည်။ ဘရာစီယာနှင့် အပေါ်အကျႌ လေးက လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ချုပ်ထားသလိုဖြစ်နေ သောကြောင့် ၀ုိင်းမျက်နှာလေးနှင့် ဒူးထောက်ထား သော သူ့လီးကြီးကနီးကပ်သွားလေသည်။ သူကတမင်ပဲလား မတော်တဆလားမသိ ရေှ့သို့တိုးလိုက်ရာ လီးထိပ် ရဲရဲ ကြီးက ၀ုိင်းနွုတ်ခမ်းလွွာလေး နှစ်ခုကြားသို့ ရောက်ရိှ သွားသည်။
၀ုိင်း တစ်ကိုယ်ကောင်းမဆန်ချင် မတရား မဖြစ် ချင် သူ့လီးကြီးကို ဖြူဖွေးလှပသော လက်ချောင်းလေး များဖြင့် အသာအယာဆွဲယူကာ ပါးစပ်ထဲ ဆွဲသွင်း လိုက်၏။ သူ့လက်ကြီးနှစ်ဖက်က ၀ုိင်း၏ ခေါင်းလးကိုစုံကိုင်ဆွဲပြီး လီးကြီးကို ရေှ့တိုးပေးလိုက်သည်။ လီးထိပ် ကြီးက ကိုင်းခရမ်းချဉ်သီးကြီးနှယ် တင်းမာပြောင်လက် နေပေရာ နွုတ်ခမ်းနှစ်လွွာအတွင်းသို့ ပြတ်ကနဲ တိုး၀င် သွားလေသည်။ ၀ုိင်းလီးမစုပ်ဖူး မစုပ်တတ် သို့သော် ကို့ကို ချစ်သည့် စိတ်နှင့် ဒစ်ကြားသို့လှျာဖျားလေးထိုး သွင်းကာ ဒစ်ကို ရစ်၀ုိက်၍ စုပ်ပေးလိုက်၏။ ဟ အား ကောင်းလိုက်တာ ၀ုိင်းရယ် ကို့မျက်နှာက မျက်နှာကျက် ဆီသို့မော့သွားသည်။ ပါးစပ်ကို ဟလျက် မျက်စေ့များ ကို ပိတ်ထားလိုက်ရှာသည်။ ၀ုိင်းလီးစုပ်ပုံဟုတ်သည်ဖြစ်စေ၊ မဟုတ်သည်ဖြစ်စေ ပြသနာမဟုတ် ““ကို ခံလို့ကောင်းသည်ဆိုလျင် ၀ုိင်းကျေနပ်၏။ ထို့ကြောင့် လီးကြီးကိုအစွမ်းကု် ငုံ့စုပ်ကာ အရင်း မရောက် တရောက်အထိ စုပ်ယူပြစ်လိုက်သည်။ ကို့ ဂွေးစိကြီးက အတွဲလိုက် ရွုံ့တက်သွားသည်ကို ၀ုိင်းတွေ့လိုက်သည်။ လီးမွွေးကြမ်းရှရှကြီးများက ဖြူနုလှပသော ၀ုိင်းမျက်နှာ လေးကိုထိကပါး ရိကပါး တိုးေ၀ှ့မိကြသည်။ လမွွေး များမျက်နှာကို တိုးေ၀ှ့မိခြင်းကပင် ၀ုိင်းကြက်သီးလေး များ ဖြန်းဖြန်းထသွားရပြန်သည်။ ဘယ်လိုမှန်းလဲမသိပေ။
““အာ ကို အစုပ်မခံဖူးဘူး၀ုိင်းရဲ့ တော်ပြီ ထွက်ကုန်အုံးမယ်ကိုယ် ၀ုိင်းခေါင်းလေးကို ဆွဲခွာရန်ကြိုးစားသည်။ ဒါ၀ုိင်းအလှည့်လေ မဟုတ်ဖူးလား ဘယ်ရမလဲ လီးခါးလည် လောက်ကို သွားနဲ့ခပ်ဖိဖိလေး ကိုက်ထားပြီး လီးထိပ်က အပေါက်လေးကို လှျာနဲပထိုးထိုးပေးလိုက်တယ်။ အိ အ၀ုိင်း ကျွတ် ကျွတ် ထွက်ပြီ ဟား အ .. ပါးစပ်ထဲကို သုတ်ရေတွေပြစ်ကနဲ ပြစ်ကနဲ ပန်း၀င်ကုန်တယ်။ အဲဒါ မှတ်ထား ၀ုိင်းကျေနပ်သည်။ ၀ုိင်းလဲ ကို့လိုပဲ ကို့ကိုချစ်တဲ့အကြောင်းပြရမယ်။ သုတ်ရေတွေကို မြိုချ ပြစ်လိုက်တယ်။ ““အို ၀ုိင်းလေး အချစ်ရယ် ကျေးဇူး တင်တယ်။ အချစ်ပိုတဲ့ သူ့မျက်နှာကြီးကနီပြီး ရဲတွတ် နေတယ်။ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးဟာ တဆတ်ဆတ်တုန်နေ သည်။ ၀ုိင်းက ကို့လီးကြီးကို ရေခဲချောင်း စုပ်သလို စုပ်ပြီးမှ ကို့မျက်နှာကို ပြုံးပြုံးလေး မော့ကြည့်လိုက် သည်။
““အရမ်းချစ်တာပဲလား ၀ုိင်းလေးရယ် ဟင်”” ၀ုိင်းက သုတ် ရေများကပ်ငြိနေသော နွုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို အသာအယာ ပြုံးကာ မျက်တောင်လေးများ မိှတ်ပြ၏။ ထို့နောက် အိပ်ယာထက်သို့လှဲချလိုက်သည်။ အတွယ် အတာမဲ့သော နို့နှစ်လုံးက ခါယမ်းသွားလေသည်။ ကုယ်က နုထွတ် ထွားကြိုင်းလွန်းသော ၀ုိင်း၏ ရင်သား အစုံကို ကွဲရှတတ်သော ပစ္စည်းတစ်ခုနှယ် တယုတယဂရုတစိုက် ကိုင်လိုက်သည်။ နို့သီးခေါင်းရဲရဲလေးများ ကိုလက်ညိှုးနှင့်လက်မဖြင့်ညှပ်ကာ ပွတ်ချေပေးလိုက်သည်။ နို့သီးခေါင်းလေးများ တောင်တင်းလာသည်။ ဗိုက်သား၀င်း၀င်းလေးကို တစ်ချကနမ်းပြီးမှ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်၀ါးကြီးဖြင့် အုပ်ခါ ပွတ်ခါ ပွတ်ခါ ဆွပေး၏။ စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းသည် ပွင့်အာသွားသည်။ ဘေးတစ် ဘက်ဆီသို့ ကားထွက်သွားသော ပေါင်တံကြီးနှစ်ဖက် ကို ကွေးကာ မြောက်တင်လိုက်သည်။ ထိုအခါ ဖေါင်း ကား ခုံးထနေသော ၀ုိင်း၏ စောက်ပတ်ကြီးမှာ အလိုးခံရန် အသင့်အနေအထားသို့ ရောက်သွားလေသည်။ ပေါင် နှစ်ဖက်က ဗိုက်သားများနှင့် ပြန်ကပ်နေ၏။ ဒူး နှစ်ဖက်က ပုခုံးဆီရောက်အောင် ပင့်ထားသည်။ စောက် ပတ်ကြီးက လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်ကြီး ပြူးထွက်နေ၏။ ကိုက စောက်စိထိပ်ကလေးကို လီးထိပ်ဖြင့် အသာ အယာ ဖိပွတ်ထိုးဆွပြီး အကွဲကြောင်းအတိုင်း အောက် ဖက်သို့ လီးထိပ်ကြီးကို ဆွဲယူသည်။ တဖြင်းဖြင်း တသိမ့် သိမ့် အရသာသည် ၀ုိင်းကိုယ်ခန္ဓာ တစ်ခုလုံးကို လွွမ်း ခြုံပစ်လိုက်ခြင်းခံရ၏။ လီးထိပ်ကြီးစောက်ပတ်အ၀ကို ရောက်တော့မယ် ရောက်တော့မယ်ဟု မျက်စိမိှတ် ခံစားရင်း ကို့လီးကြီး၏ ပူနွေးနူးည့ံသော လီးထိပ်မှအထိအ တွေ့ကို ရင်တခုံခုံနှင့်ခံစားရင်း လိုး၀င်သွားမည့် အချိန်ကို စောင့်နေမိသည်။ ““ဗြစ်..ပြွတ်”” ကျွံ၀င်သွားသော လီးထိပ်ကြီးနှင့် စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းကြားမှ အစ်အစ် ကလေးထွက်လာသည်။ ““အ .. အီး အဟင့်ဟင့် ၀ုိင်း အောက်နွုတ်ခမ်းလေးကို ဖိကိုက်ထားရင်း တင်းခံထား သော အသက်ကလေးကို အောင့်ထားလိုက်သည်။
၀င်နေသည့်လီးတန်ကြီးက တရွေ့ရွေ့ စောက်ခေါင်းထဲ သို့ တိုး၀င်သွား၏။ ၀ုိင်းစောက်ပတ်လေး ပထမဦးဆုံး အကြိမ် အလိုးခံရချေပြီ။ ““ပြွတ် ဘွတ်”” လီးကို တင်းတင်း စီးစီးလေး ဖိအသွင်း၌ စောက်ပတ်အတွင်းမှ လေများ““ဘွတ်””ခနဲ အန်ထွက်လာသည်။ ““ဟင့် အသံမြည်အောင် မလုပ်နဲ့ကွာ ၀ုိင်းကရှက်သည်မို့ အခန်းတွင်း ဘယ်သူမှ မရိှမှန်းသိနေပါလျက် ေ၀့၀ဲကြည့်ကာ စိုးရိမ်သံလေးနှင့် ပြောမိ၏။ ““ပြွတ်ဘွတ် ပြွတ်ဘွတ် ပြွတ်ဘွတ်”” ဒီလောက် တော့မြည်တာပေါ့ ၀ုိင်းကလဲ ဟင်း ရှက်စရာကြီးကွယ် အို ၀ုိင်းကလဲ ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်ထဲရိှတဲ့ဟာပဲ နောက် အရေတွေ ထပ်ထွက်လာရင် ပိုမည်သေးတယ်။ ““ဟလား၀ုိင်းက အသံမြည်တာ ရှက်လို့”“ မရှက်ပါနဲ့၀ုိင်းရယ်ဒါဓမ္မတာပဲဥစ္စာ တီးတိုးအသံလေးများ နူးည့ံစွာ ထွက်ပေါ်နေစဉ်မှာပင် ကို့ဖင်ကြီးက တသိမ့်သိမ့် လွုပ်ခါယမ်းကာ တဖြေးဖြေး အဆောင့်ကြမ်းလာသည်။
ခွန်ဂျာက ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ ၀ုိင်း၏ ခါးလေးကိုတင်းတင်းရင်းရင်းကြီးကိုင်ကာ စက်သေနတ် ပစ်သလိုပင် ဆက်ခါဆက်ခါ ဆောင့်လိုက်လေရာ ၀ုိင်း စောက်ပတ်လေးနှင့် ခွန်ဂျာ့ဆီးခုံကြီးဖေါင်းကနဲ ဖေါင်းကနဲမြည်အောင်ပင် ရိုက်ခပ်မိသွားပြီး.. စောက် ပတ်တစ်ခုလုံး ထူပူသွားလေသည်။ ““ကို..ရက်စက် တယ် အ အ အ ပြွတ် ပြွတ် ဘွတ် ဘွတ် ပြွတ် ဘွတ်၀ုိင်းသည် အရူးမီး၀ုိင်းသလို ခေါင်းကို တအားခါယမ်း မိ၏။ စောက်ပတ်အတွင်းသို့ သံချောင်းကြီး တစ်ချောင်း အလား စူးကနဲ နင့်ကနဲ၀င်လာသော လီးကြီးက အဆုံး အထိ၀င်ကာ သားအိမ်ခေါင်းကို ““ထုတ်”ကနဲ ““ထုတ်””ကနဲ ဆောင့်မိသွားသည်။ ဆီးစပ်တစ်ခုလုံးကျင်သွားကာ ရိှန်း ကနဲ လှပ်စစ်ဓါတ်တွေ စီး၀င်သလို တုံတုံခါခါလေး ခံစား လိုက်ရလေသည်။ ““ထွက် ထွက်ကုန်ပြီ ၀ုိင်း ..အ အ အ”” ကိုက ၀ုိင်းအပေါ်သို့ ကမ်းကတမ်းမေှာက်ချလိုက်ခါ ဖင်ကို ဆက်ခါ ဆက်ခါ မြောက်၍ ဆောင့်လိုးလိုက်၏။ လီးတစ်ချောင်းလုံး တဖြင်းဖြင်း မာတင်းသွားသည်။ တစ်ဆက်တည်းမှာပင် တင်းကနဲ တင်းကနဲဖြစ်ခါ လီးရေများကို ပန်းထုတ်လိုက်လေတော့သည်။ ဆောင့်ဆောင့် အ အ ကောင်းလာပြီ အိုးအိုး ၀ုိင်းက ကိုယ့်ဖင်ကြီးကို မရှက်နိုင်တော့ပဲ ဆွဲကာ ဆွဲကာ ဖိချရင်း ခါး လေးကို ကော့ကော့ပေးလိုက်လေသည်။ လီးတန်ကြီးက အဆုံးအထိ ၀င် ၀င်သွားကာ စောက်ပတ်အတွင်းရိှ အသားမှျင်များကိုထိုးပွတ် ဆောင့်လိုးမိသွားလေသည်။
““ကောင်းတယ် .. အ .. အရမ်းကောင်းတယ်ကိုရယ် နာနာလေးဆောင့်စမ်းပါ အ ..အ””
၀ုိင်း နွုတ်ခမ်းလေးများ တဆတ်ဆတ်တုံနေကာ လက်ချောင်းလေးများ ကုတ်ကွေးကာ ခွန်ဂျာဖင်များကို အ၀တ်စ တစ်ခုနှယ် ဆုတ်ကိုင်ကုတ်ဖဲ့လိုက်မိလေ၏။ စူးကနဲလက်သည်းများ နစ်၀င်သွားသည်ဟု ခံစားလိုက်ရသော ခွန်ဂျာသည် စူးထိုးခံရသော ကျားသစ် တစ်ကောင်နှယ် ““အီး ကနဲ အီးကနဲ အသံမြည်အောင် ပင် ၀ုိင်းအုံချစ် စောက်ပတ်လေးထဲသို့ သူ၏ ကြိးမား တုတ်ခိုင်လှသောလီးကြီးကို အားရပါးရကြီး ဆောင့်လိုး လိုက်လေရာ ..။
““ပြွတ်..ဘွတ်..ပြွတ်ဘွတ်..ပြွတ်ဘွတ်””
““အအား .. အအား .. အအား ..ဟား..ကျွတ်..ကျွတ် ..””
၀ုိင်း မျက်၀န်းထဲ၌ မီးပွင့်များ ဖြာထွက်ကုန် ပလားထင်မှတ်ရအောင်ပင် ခံစားလိုက်ရလေသည်။
စောက်ခေါင်းအတွင်းပင် ကျင်ကနဲ ကျင်ကနဲ ဖြစ်ခါ ထိန်းမရတော့ပဲ .. ၀ုိင်းက သုတ်ရေများကို လွွတ် ထုတ်မိလိုက်လေသည်။
““ကောင်းလိုက်တာ .. ကိုရယ် .. အ .. အ .. အ ..””
၀ုိင်းက ခွန်ဂျာလည်ပင်းကို ဆွဲယူလျက် ပါးပြင် ကို နမ်းရင်း ကျေကျေနပ်နပ်လေး ရေရွတလိုက်လေ သည်။
ခွန်ဂျာက ၀ုိင်း၏ နွုတ်ခမ်းလေးကို အသာအယာ ဖိကပ်စုပ်ယူရင်း ဖင်ကြီးကို ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ဆောင့်လိုက်ရာ နှစ်ဦးစလုံး ထွန့်ထွန့်လူးသွားကြရ လေပေသည်။
““၀ုိင်း.. ရယ် ချစ်လိုက်တာကွယ်””
““ချစ်..ချစ်..အားရအောင် ချစ်စမ်းပါ ကိုရယ်..””
““၀ုိင်းအုံချစ်ဆိုသော ကောင်မလေး တစ် ယောက် အရူးအမူးဖြစ်ခါ လီးအရသာကို တွေ့နေခိုက်”” နှစ်ရှည်လများ မိန်းမ မလိုးခဲ့ရသော ခွန်ဂျာကလည်း နောက်ထပ်တစ်မျိုး တစ်ပုံစံနှင့် လိုးရန်အတွက် ၀ုိင်းအုံ ချစ်ကို တီးတိုးလေးပြောလိုက်သည်။
““၀ုိင်း ..မောသလား ..ဟင်””
““အင် ..ကိုက အရမ်းကြမ်းတာ””
“ချစ်တာကိုး . ၀ုိင်းရဲ့””
““ကိုချစ်တာက ကြောက်စရာကြီးကွယ်””
““၀ုိင်း .. ၀ုိင်းလေးရယ်””
““ဟင် ..ဘာလဲကွယ် .. ခေါ်လိုက်တာ မ မောဘူးလား””
““နောက်တစ်မျိုးလုပ်ရအောင်နော်””
““သဘောလေ .. ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ””
““၀ုိင်းက ကုန်းပေးလေ””
““အာကွာ .. ၀ုိင်းဖင်ကြီးကို နောက်က ကြည့် မှာ ရှက်တယ်””
““ဒါဖြင့် မကုန်းဘူးလား .. ပြော””
ခွန်ဂျာက မျက်နှာညိုပြသည် .. နွုတ်ခမ်း စူပြ သည်။ ခွန်ဂျာ့အမူအယာကို သဘောကျသလိုရယ်ရင်း
၀ုိင်းက ခွန်ဂျာ့ပုခုံးကို ဖတ်ခနဲ ပုတ်လိုက်သည်။
““ဖြစ်သွားလိုက်တာ ..မျက်နှာကြီးက .. ကုန်းပါ့မယ်ရှင်..ကုန်းပါမယ်တဲ့ ..ကဲ””
ခွန်ဂျာ၏ကျေနပ်စွာ ရယ်မောသံက ၀န်းကျင်ကို လွွမ်းမိုးသွားတော့သည်။
““ခံစားနိုင်ကြပါစေ...””
ပြီးပါပြီ
